Ποιος είπε ότι τα animation δεν μπορούν να περάσουν σημαντικά μηνύματα όπως ακριβώς κάνει μια ταινία 90-120 λεπτων;
Αυτά τα δύο ενδιαφέροντα animation τελειώνοντας μπορεί να αφήνουν μια γλυκόπικρη γεύση, αλλά παράλληλα μας διδάσκουν ότι η αισιοδοξία και η ελπίδα είναι δύο από τις σημαντικότερες αξίες στην ζωή μας. Πρόκειται για το “Μy Stuffed Granny”, το οποίο μάλιστα έχει σκηνοθετήσει η ελληνικής καταγωγής Έφη Παππά, και το “Zero”, το οποίο είναι Αυστραλιανής παραγωγής.
My Stuffed Granny
Το πολύβραβευμένο animation Eλληνικής παραγωγής της Έφης Παππά, “Μy Stuffed Granny” θίγει την ελληνική οικονομική κρίση και πώς αυτή έχει επηρεάσει τις οικογενειακές σχέσεις των ατόμων.
Η μικρή Σοφία αγαπά τη γκρινιάρα γιαγιά της, μολονότι πάντοτε πεινάει και τους τρώει και το ελάχιστο φαγητό που μπορούν να αγοράσουν. Η σύνταξη της γιαγιάς είναι το μόνο πράγμα που κρατά στη ζωή τον πατέρα της Σοφίας. Όταν η γιαγιά της Σοφίας ‘φεύγει’ ο πατέρας θα σκαρφιστεί ένα σχέδιο για να μπορέσουν να επιβιώσουν, θα τα καταφέρει η γκρινιάρα γιαγια θα σταθεί ‘εμπόδιο’ ακόμα και νεκρή;
Η αισιοδοξία,η ελπίδα και η προσπάθεια, όπως αποδεικνύεται από το μικρού μήκους φίλμ, μπορούν να σταθούν αρωγοί, αν όχι να στο να βρείς μια καθολική λύση για τα προβλήματα που προκύπτουν στην καθημερινή ζωή, σίγουρα στο να τα διαχειριστείς με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Zero
To εξίσου καλοδουλεμένο Zero θίγει κυρίως το θέμα της διαφορετικότητας, αφου ο πρωταγωνιστής έχει γεννηθεί κουβαλώντας τον αριθμό 0, δηλαδή σύφωνα με την κοινωνία είναι ένα τίποτα.
Όμως εκείνος, χωρίς να χάνει την αισιοδοξία του και χωρίς να αποπροσανατολίζεται από τον στόχο του, δηλώνει εξαρχής ότι εχει πολλά να προσφέρει σε αυτή την κοινωνία και ας μην τυγχάνει της εμπιστοσύνης των υπολοίπων. Μια τυχαία συνάντηση με γυναίκα Zero σαν κι αυτόν, του αλλάζει για πάντα τη ζωή. Μαζί αποδεικνύουν ότι η αγάπη, το θάρρος και η αποφασιστικότητα μπορούν να ανατρέψουν όλα τα κοινωνικά στερεότυπα της κοινωνίας μας.
Το animation (stop motion) έχουν επιμεληθεί οι Christopher και Christine Kezelo.