Gael García Bernal και Jon Stewart δυο ταλαντούχοι άνθρωποι ο καθένας στον τομέα του μας δίνουν να ‘μυρίσουμε’ το Άρωμα Ελευθερίας το οποίο στην προκειμμένη περίπτωση έχει κάτι από Ροδόνερο (ο τίτλος της ταινίας στα Αγγλικά είναι Rosewater)…τι λέτε για μια δοκιμή λοιπόν.;
H ταινία βασίζεται στην αληθινή ιστορία του δημοσιογράφου Maziar Bahari. O Jason Stewart, πρώην ρεπόρτερ του Daily Show, κάνει μια σατιρική συνέντευξη με τον Maziar Bahari την παραμονή των εκλογών στο Ιράν. Ο οικοδεσπότης της εκπομπής αστειευόμενος, αποκαλεί τον καλεσμένο του κατάσκοπο. Κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων που ξέσπασαν εξαιτίας της νοθείας των αποτελεσμάτων και τις οποίες ο Bahari μαγνητοσκόπησε, οι ιρανικές αρχές τον συνέλαβαν με την κατηγορία της κατασκοπείας. Βασική απόδειξη της ενοχής του θεωρήθηκε η συνέντευξη στο Daily Show. Για τις επόμενες 118 μέρες, ο Bahari βασανίστηκε και ανακρίθηκε από έναν αστυνομικό με το κωδικό όνομα Rosewater.
Η ταινία βασίζεται στο Best Seller του ίδου του δημοσιγράφου Maziar Bahari ‘Then They Came for Me: A Family’s Story of Love, Captivity, and Survival΄. Ο ρόλος του πασίγνωστου δημοσιογράφου( είναι οικοδεσπότης του show ‘Τhe Daily Show) Jon Stewart είναι καθοριστικός τόσο στην πραγματικότητα της ιστορίας αφού λίγο-πολύ ‘ευθύνεται’ για την φυλάκιση του Maziar Bahari όσο και όσον αφορά την ταινία αφού έχει βάλει και τις δικές του πινελιές στο σενάριο.
Όσον αφορά την σκηνοθεσία ο Jon Stewart τα καταφέρνει πολύ καλά ιδιαίτερα αν σκεφτεί κάποιος ότι είναι ένας showman και κάνει την ‘παρθενική’ του εμφάνιση σαν σκηνοθέτης με αυτή την ταινία.
Ο πρωταγωνιστής και ιδιαίτερα ταλαντούχος Gael García Bernal (Amores Peros, Hμερολόγια Μοτοσυκλέτας) δίνει μια ερμηνεία η οποία είναι από τις πιο αξιόλογες που εχει δώσει μέχρι σήμερα. Αντιμετωπίζει με ψυχραιμία όχι μόνο τον πράκτορα που τον ανακρίνει αλλά και το παρελθόν που επαναλμβάνεται (ο πατέρας του ήταν και εκείνος κρατούμενος) το οποίο σχεδόν τον ‘τρελαίνει’ όλα αυτά τα συναισθήματα δίνονται από τον ηθοποιό αβίαστα και το κυριότερο χωρίς υπερβολές και μελοδραματισμούς.
Ο συμπρωταγωνιστής Kim Bodnia ο οποίος ενσαρκώνει τον πράκτορα ο οποίος θέλει να εκμαιεύσει την ‘αλήθεια’ από τον πρωταγωνιστή στέκεται εξίσου καλά στον ρόλο του. Στην συγκεκριμμένη ταινία βλέπουμε μια άλλη προσέγγιση του ‘ανακριτή’ αφού παρουσιάζεται σαν ένας απλός υπάλληλος,αυστηρός μεν αλλα παρόλαυτα σαν υπάλληλος που απλά κάνει το καθήκον του και φευγει.
Ένα από τα μειονεκτήματα της ταινίας είναι κάποια κλισέ τα οποία είναι αναμενόμενα αφού είναι Αμερικανική παραγωγή. Παρόλαυτα οι αξιόλογοι πρωταγωνιστές και το γεγονός ότι έχει χαρακτηριστεί ως προπαγανδιστική λόγω του τρόπου που παρουσιάζει την Ιρανική πραγματικότητα μας πείθουν να παρακολουθήσουμε την ταινία χωρίς δεύτερη σκέψη.