Προ δύο ετών, το μυθικό συγκρότημα της Hip-Hop σκηνής διάλεξε έναν πολύ ευρηματικό τρόπο ώστε να επανεκτιμηθεί η rap μουσική δημιουργώντας μια «Αrk of the Covenant». Η ακριβής μετάφραση του όρου είναι η «Κιβωτός της Διαθήκης» κι αναφέρεται στο ξύλινο σεντούκι που οι Ισραηλίτες μετέφεραν μαζί τους από την Αίγυπτο προς τα ιερά εδάφη της Ιερουσαλήμ, μέσα στο οποίο έκρυβαν τις αρχαίες πλάκες που ανέγραφαν τους νόμους του λαού τους. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι Wu-Tang ανακοίνωσαν την κυκλοφορία του διπλού άλμπουμ “Once upon a time in Shaolin”, το οποίο κυκλοφόρησε μόλις σε ένα αντίτυπο και βγήκε από ένα χρηματοκιβώτιο στο Μαρακές για να πωληθεί μέσω δημοπρασίας για μερικά εκατομμύρια δολάρια. Μάλιστα οι φήμες ανέφεραν μέχρι πρόσφατα ότι αγοραστής του μοναδικού αυτού αντικειμένου είναι ο γνωστός σκηνοθέτης Quentin Tarantino, γνωστός για το πάθος του με τη μουσική , διαφαινόμενο πάντα και στις ταινίες του. Πάντως τις τελευταίες μέρες επιβεβαιώνεται πως ο δίσκος αγοράστηκε από τον Martin Shkreli , τον αλβανο-κροάτη “ηγεμόνα” της φαρμακοβιομηχανίας, για 2 εκ. δολάρια ! Ο τελευταίος φέρεται να γοητεύτηκε πρώτη φορά από τους Wu , ακούγοντας το τραγούδι τους “C.R.E.A.M”, του οποίου τα αρχικά σημαίνουν Cash Rules Everything Around Me. Αν μη τι άλλο, λογικό.
Το concept αυτό συνελήφθη ως ιδέα από τον RZA (τον κατά κόσμον Robert Fitzgerald Diggs και ηγετικό μέλος των Wu-Tang) και τον άμεσα συνδεδεμένο με το συγκρότημα, και παραγωγό τους, Tarik “Clivaringz” Azzougarh. Το σχέδιο ήταν ακριβώς αυτό. Οι Wu-Tang θα κυκλοφορούσαν ένα και μονάδικο αντίτυπο του νέου τους άλμπουμ σε μια τιμή μεταξύ του ενός και των πέντε εκατομμυρίων δολαρίων.
Το συγκεκριμένο άλμπουμ ηχογραφήθηκε το 2007 και μόνο οι μεταγενέστερες πληροφορίες μας φανέρωσαν την πολυπλοκότητα και την οργάνωση αυτού του concept από τους Wu-Tang. Εξαρχής η απόφαση ήταν ότι το άλμπουμ θα δημοπρατηθεί μέσω του Paddle8 , μιας διαδικτυακής πλατφόρμας δημοπρασιών που εστιάζει σε εξεζητημένα και ακριβά αντικείμενα. Ωστόσο , ο πολυπόθητος , από πολλούς φαν της rap και των Wu-Tang, κλειδώθηκε σε ένα χρηματοκιβώτιο στο ξενοδοχείο Royal Monsour , στο Μαρακές του Μαρόκο. Με την αγορά του δίσκου αυτού , ο αγοραστής θα κατέχει και ένα δερματόδετο βιβλίο 174 σελιδών με σημειώσεις των μελών του συγκροτήματος και τη λίστα των τραγουδιών. Η συσκευασία του δίσκου σχεδιάστηκε από τον βρετανο-μαροκινό καλλιτέχνη Yahya και κατασκευάστηκε από ασήμι και νικέλιο , ενώ προσομοιάζει αρκετά σε σεντούκι θησαυρού. Μάλιστα , μαζί με το άλμπουμ θα δίνεται κι ένα σετ μεγαφώνων PMC MB2-XBD αξίας 55.000 δολαρίων (!) για την άριστη ακρόασή του.
Ωστόσο , το πιο αξιοσημείωτο στοιχείο στην ιστορία αυτή είναι ότι ο αγοραστής του μοναδικού άλμπουμ των Wu-Tang έχει το δικαίωμα να επανακυκλοφορήσει επίσημα τον δίσκο μόνο μετά από 88 χρόνια ! ” Όταν αγοράζεις έναν πίνακα ή ένα γλυπτό, αγοράζεις αυτό το κομμάτι και όχι το δικαίωμα να το αναπαράγεις.Το να κατέχεις έναν πίνακα του Πικάσο δε σημαίνει οτι μπορείς να πουλήσεις αντίγραφά του, αλλά ότι είσαι ο αποκλειστικός κάτοχος ενός μοναδικού αυθεντικού αντικειμένου. Και περί αυτού πρόκειται το «Once Upon a Time in Shaolin». Είναι ένα μοναδικό αυθεντικό έργο και όχι ένα αντίτυπο ενός άλμπουμ” Αυτή ήταν η απάντηση του RZA όταν ρωτήθηκε για το εγχείρημα των Wu.
Παρ’όλα αυτά δεν είναι απίθανο να ακούσουμε το άλμπουμ αυτό , όμως κάτι τέτοιο επαφίεται στην καλή διάθεση του αγοραστή. Μετά την σκληρή κριτική που άσκησε ο Method Man , μέλος των Wu-Tang , για την 88ετή απαγόρευση κυκλοφόρησης του άλμπουμ στο ευρύ κοινό, το συγκρότημα δημοσίευσε μία ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι ο ιδιοκτήτης του άλμπουμ μπορεί να διανέμει δωρεάν το περιεχόμενο του άλμπουμ ή να οργανώσει «πάρτυ» με σκοπό την ακρόαση του δίσκου από τους καλεσμένους του. Απλώς δεν μπορεί να επανακυκλοφορήσει το δίσκο πουλώντας τον στο κοινό.
Μία εταιρία Kickstarter, δηλαδή μία εταιρία χρηματοδοτούμενη από τη διάσημη πλατφόρμα χρηματοδήτησης Kickstarter με στόχο την υλοποίηση δημιουργικών project προσπάθησε να συλλέξει τα χρήματα για την εξαγορά του άλμπουμ, ωστόσο απέτυχε. Πάντως ο δίσκος πωλήθηκε το Μάιο και η πώληση επισημοποιήθηκε προ ολίγων ημερών, με πιθανότερο αγοραστή όπως προαναφέρθηκε , τον Martin Shkreli. Αναμφισβήτητα όμως , αυτό που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον δεν είναι ο αγοραστής του δίσκου , αλλά η προσέγγιση των Wu-Tang στην πώληση και στην διανομή της μουσικής. Δεν πρόκειται για έναν παλιό δίσκο του συγκροτήματος που αναδημοσιεύεται σε vintage μορφή , αλλά μιλάμε για ένα νέο δίσκο που πωλείται σε μορφή έργου τέχνης και όχι ενός απλού άλμπουμ. Οι Wu-Tang «αναγκάζουν» το κοινό να εκλάβει τη δουλειά τους ως σημαντική μορφή τέχνης. Αυτό ίσως σηκώνει πολλή συζήτηση , αναντίρρητα όμως είναι ένας δημιουργικότατος τρόπος τόσο για να αναθερμάνει το rap κοινό , αλλά και να δώσει μια νέα κατεύθυνση στη μουσική παραγωγή που όσο πάει γίνεται όλο και λιγότερο ποιοτική , πιο μαζική και εύπεπτη από το ευρύ κοινό. Επιπροσθέτως, σε μια εποχή που όλοι έχουμε εύκολη πρόσβαση στην αγαπημένη μας μουσική μέσω διαδικτύου κυρίως , οι Wu-Tang προσδίδουν μία δόση νοσταλγίας στο θέμα , θυμίζοντάς μας πώς είναι να περιμένεις με αγωνία την κυκλοφορία ενός άλμπουμ από την αγαπημένη σου μπάντα.
Στο παρακάτω βίντεο , μπορείτε να δείτε πως είναι οπτικά ο δίσκος αυτός καθώς και να ακούσετε ένα απόσπασμα 51 δευτερολέπτων που εκμαίευσε ο δημοσιογράφος του Forbes από τον Clivaringz.
