Οι καλοκαιρινές διακοπές υποτίθεται ότι είναι περίοδος ξεκούρασης και φλερτ. Τι γίνεται όμως με τα άκυρα και πόση χυλόπιτα μπορεί να διαχειριστεί κανείς;
Έχω πάει 5ημερο στη Σίφνο με ένα φιλαράκι για σβήσιμο. Γυρίζω από κει βραδάκι κατά τις 00:30 και πάω να πιω μια μπυρίτσα με Ρούκο και Αγγελάκο, να πούμε τα νέα μας βρε αδερφέ. Η αλήθεια είναι ότι πήγαμε για ένα ποτάκι. Το πως 6 ώρες αργότερα βρεθήκαμε στην Λευκάδα αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο (τα απρόσμενα είναι πάντα τα καλύτερα).
Για να μην τα πολυλογούμε όμως, κάποια στιγμή επιστρέφω από τις καλοκαιρινές μου διακοπές και έρχεται η ώρα που ανοίγω το lap top μου. Τσεκάρω να δω αν έχει έρθει κανένα email έτσι περίεργο και βλέπω στα inbox 65 μηνύματα από αγανακτισμένους αναγνώστες…
– Πολέμαρχε ζω ένα δράμα… γράφει ο @Πάλι άκυρο13
– Πολέμαρχε κάποιος πρέπει να βγει και να τα πει για εμάς…
έγραψε ο @Ντροπαλούλης 21
– Eίσαι η μόνη μας ελπίδα… έγραψε ο @Οχιάλληχυλόπιτα 7
Διαβάζοντας ένα προς ένα τα μηνύματα, μου ήρθε στο μυαλό ένα σκηνικό στο Κάστρο της Σίφνου όταν αράζαμε με τον φίλο μου τον Τάκη και πίναμε ανέμελοι μπυρίτσες αγναντεύοντας τη θέα.
Σκάνε 2 γκομενάκια που λέτε λοιπόν παιδιά στο διπλανό τραπέζι, (από αυτά τα τουμπανάκια τα 30αρια-ξέρετε εσείς) και ξεκινάνε να μιλάνε (οχι μεταξύ τους, στο viber με μηνύματα). Κάποια στιγμή έρχεται ο σερβιτόρος να τους πάρει παραγγελία. Του πιάνουν την πάρλα τα μωρά με το τελικό πόρισμα της κουβέντας να είναι πως…
-Δεν υπάρχουν γνήσιοι άντρες στην εποχή μας
-Δεν πλησιάζουν πλέον τις γυναίκες
-Δεν κάνουν το 1ο βήμα!
Η αλήθεια είναι πως γύρισα πολλές παραλίες, πολλά μέρη και πολλά clubs, όμως πουθενά δεν είδα φέτος ένα πέσιμο της προκοπής. Ένα κέρασμα βρε αδερφέ, ένα φλερτ, κάτι… Και κυκλοφορούν πολλές μοναχικές θηλυκές ψυχές εκεί έξω που έχουν ανάγκη από στοργή και προδέρμ.
Και σε ρωτάω τώρα εγώ τουμπανάκι:
Πως σου φαίνεται λοιπόν που έχεις βάλει το σορτσάκι σου, έχεις βάλει το τιραντέ μπλουζάκι σου (με την όμορφη- σοκολατούχα από το μαύρισμα- πλατούλα σου όλη έξω) με την μεσούλα σου όλη έξω, με το νυχάκι σου το κοκκινοβαμμένο, με το σέξι σου το piercing και τις γαλαζοπράσινες ματάρες, που σκας μύτη στο μπαράκι, σε χαζεύουν όλοι, όμως κανένας δεν έρχεται να ασχοληθεί μαζί σου;
Πως αισθάνεσαι που πας με την κολλητή σου (άλλο τούμπανο και αυτό…) στην παραλία και όταν έρθει το μπαλάκι πάνω σου από τα αγόρια που παίζουνε ρακέτες δίπλα, θα σκάσει μύτη το παλικάρι (για παλικάρι μιλάμε τώρα, όχι κλαρινογαμπρούς και hipsters) θα του δώσεις το μπαλάκι και θα σε γράψει στα παπ@#$@ του; Tόσο Απλά!
Και επιτέλους πως νιώθεις τώρα που αλλάζουν οι καιροί και δεν μπορείς να δώσεις άλλες χυλόπιτες στην παραλία, στο μπαράκι, στο κλαμπ κοκ;
Οοοοοοοοοχι τουμπανάκι, δεν γίναμε όλοι gay (εν τω μεταξύ αυτή η καραμέλα με τους gay πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή, καθώς οι αριθμοί λένε πως είναι πιο πέφτουλες και από τους straight) και κότες, όπως έχεις αρχίσει να διατυμπανίζεις προβληματισμένη/αγανακτισμένη/και απελπισμένη. Απλά βαρεθήκαμε. Κουραστήκαμε. Κορεστήκαμε!
Man moving closer to woman in a bar
Τα ποτά που κεράσαμε; —> Ποτάμια!
Τα τσιγάρα που ανάψαμε; —> Λιβάδια!
Οι ατάκες που πετάξαμε; —> Έκαναν μάγκα τον Αβραμίδη και τον Πέτρου…
Και τι κερδίσαμε;
Χυλόπιτες – Άκυρα – Ξενέρες – Απαξίωση
Ξέρω-ξέρω, σίγουρα τώρα εσύ φιλαράκι θα πιστεύεις πως ο Πολέμαρχος έφαγε τρελή χυλόπιτα το καλοκαίρι και έκατσε να βγάλει τα απωθημένα του στο άρθρο. Γελάς ε; Πόσο εγκεφαλικά μικρούλης και απαίδευτος μπορεί να είσαι 😛
Το να πήγα στην παραλία και από την βαρεμάρα μου στην ξαπλώστρα να παρατηρούσα δεξιά και αριστερά τι έπαιζε, ούτε που σου πέρασε από το μυαλό έτσι; Τι παρατηρούσα; Θα σου δώσω ένα παράδειγμα.
Είμαι αραχτός στο Βαθύ της Σίφνου. Πίσω μου βρίσκεται μια παρέα με 4 κοπελιές εκ των οποίων η μια ήτανε ”Σωστό”, οι 2 ”Τίμιες” και η άλλη ήταν… Ήταν η άλλη… Κλάφτα.
Η συγκεκριμένη 4αδα ήταν ανάμεσα σε 3 αντροπαρέες. Παρόλο λοιπόν που έδινε ένα αρκετά ευχάριστο τόνο στη ζέστη και τη χαλάρωση μας, εν τέλει κανείς ποτέ δεν ασχολήθηκε ουσιαστικά με αυτές. Η κορύφωση έφτασε όταν κάποια στιγμή το Σωστό γκομενάκι πήρε ένα στρώμα θαλάσσης, και ξεκίνησε να φυσάει για να το φουσκώσει. Και φύσαγε και ξαναφύσαγε και κοίταγε τριγύρω να δει αν θα φιλοτιμηθεί κανείς μας να την βοηθήσει. Τη λυπήθηκε η ψυχή μου να σας πω την αλήθεια. Μου πέρασε από το μυαλό, κάποια στιγμή να τη βοηθήσω, αλλά μετά σκέφτηκα…
Και αν νομίζει ότι της την πέφτω; Kαι αν μου απαντήσει με υφάκι του στυλ ”όχι ευχαριστώ, τα καταφέρνω και μόνη μου” (μετάφραση= Δεν θέλω να με βοηθήσεις εσύ ρε μπούλη, θέλω τον ψηλό τον φέτα απέναντι να με ρωτήσει) επειδή θα νομίζει ότι της την πέφτω;
Ρε χέσε μας μεσημεριάτικο, που θα μπούμε και σε περιπέτειες τη στιγμή που είμαστε στο απόλυτο Zen.
Και στην τελική δεν κατάλαβα. Το ότι πάω διακοπές με τα φιλαράκια μου στα νησιά, σημαίνει ντε και καλά πως πρέπει να την πέσω και σε καμιά 300ρια γκομενάκια, για να έχουν να λένε όταν γυρίσουν με το καλό στην Αθήνα (ΠΑΟΚ προσκύνα <3 ) ότι τους την πέσανε 12 άτομα, εκ των οποίων αξιόλογοι ήσαν 2, έτσι και έτσι 4 και ανύπαρκτοι οι 6;
Αποκλείεται δηλαδής να είμαι φρεσκοχωρισμένος και να θέλω να πάω να ηρεμήσω; Αποκλείεται να έχω τραβήξει λούκι στη δουλειά και να θέλω να πάω να αδειάσω από όλους και από όλα ; Και στην τελική, αποκλείεται να έχω κολλήσει με καμιά κοπέλα, η οποία την ίδια στιγμή που εγώ κάνω διακοπές εδώ, αυτή κάνει διακοπές αλλού;
Κλείνοντας επειδή ξέρω τώρα αγαπητέ αναγνώστη σε έχει φάει η περιέργεια να μάθεις το Σωστό γκομενάκι που αναφέραμε πιο πάνω… Πόσο Σωστό ήταν; Νταξ τώρα μην φανταστείς. Ούτε 100 like (αφού θες να μιλήσουμε με τις σύγχρονες μονάδες μέτρησης)!
Υ.Γ: Το άρθρο αυτό ήταν παραγγελία από κάτι φίλους και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις, είναι εντελώς συμπτωματική!