Site icon Frapress

Κομοτηνή: Η πόλη που κρατάει εκεί τα νιάτα μας!

Σίγουρα με το που ακούς για πρώτη φορά την λέξη «Κομοτηνή» δεν έχεις και την καλύτερη αντίδραση. Ειδικά τα παιδιά που πρόκειται να εγκατασταθούν σε αυτή την πόλη για να σπουδάσουν. Τα περισσότερα από αυτά έρχονται με έναν αρνητισμό και μία σιγουριά ότι δεν πρόκειται να τους αρέσει καθόλου. Έλα όμως που για καλή τους τύχη πέφτουν έξω.

Η Κομοτηνή μπορεί να μην έχει την λάμψη που έχουν άλλες μεγάλες πόλεις, έχει όμως την ζεστασιά, την οικειότητα και την αλήθεια. Εδώ πέρα έχω περάσει τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Υπήρξαν σίγουρα και πολλές δύσκολες στιγμές ωστόσο πλέον μόνο νοσταλγία μπορώ να νιώθω για το καθετί. Κάθε φορά που επισκέπτομαι αυτή την πόλη τα συναισθήματα είναι το ίδιο έντονα και ξυπνάνε όμορφες αναμνήσεις.

Θέλησα λοιπόν να μάθω πως αντιμετωπίζουν την Κομοτηνή και τα άλλα παιδιά. Πέντε νυν και πρώην φοιτητές με χαρά μου παραχώρησαν μια συνέντευξη.

 

 

Ποια θεωρείς ότι είναι τα υπέρ και τα κατά του να είσαι φοιτητής στην Κομοτηνή;

Φωτεινή: Η Κομοτηνή είναι μια μικρή πόλη, εύκολα προσβάσιμη για όλους τους κατοίκους της. Οι φοιτητές της δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν λεωφορείο ή ταξί για να μετακινηθούν, καθώς όλα είναι συγκεντρωμένα γύρω από την πλατεία, το κέντρο της πόλης. Η μόνη περίπτωση που κάποιος φοιτητής θα πρέπει να μεταφερθεί με λεωφορείο είναι όταν και άμα (γέλια) θελήσει να πάει στη σχολή του, αν σπουδάζει Φιλολογία, Νομική, Οικονομικό ή ΤΕΦΑΑ που είναι εκτός πόλης.

Στέφανος: Νομίζω πως δεν μπορώ να τα κατατάξω σε 2 στήλες. Τα δικά μου υπέρ ίσως είναι τα κατά κάποιου άλλου και το αντίθετο φυσικά. Είναι σίγουρο πως σε όποια πόλη κι αν πας θα καλοπεράσεις λόγω της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας που σου χαρίζονται ξαφνικά και τόσο απλόχερα. Η Κομοτηνή νομίζω ότι δε συγκρίνεται με όποια άλλη πόλη. Η μυρωδιά αυτή του καφέ που σου σπάει τη μύτη. Τα γραφικά σοκάκια που περπατάς και νομίζεις πως βρίσκεσαι σε άλλη εποχή. Καταλαβαίνεις; Από την άλλη, το τόσο οικογενειακό κλίμα που αντιμετωπίζεις. Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις βόλτα στην περιβόητη Βενιζέλου και να μη σταματήσεις να χαιρετήσεις τουλάχιστον 5 διαφορετικά άτομα. Είναι διαφορετικό…πώς να το πω; Είσαι σαν ένα πολύ μεγάλο χωριό, με την καλή φυσικά έννοια. Το αρνητικό που μου έρχεται στο νου είναι ίδιο με το παραπάνω, οι τόσοι γνωστοί. Ξέρεις, δεν μπορείς να κρυφτείς. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις…

Χρήστος: Πιστεύω ότι η Κομοτηνή έχει πολλά υπέρ. Αρχικά είναι μία κατ’ εξοχήν φοιτητική πόλη. Τόσους πολλούς νέους δεν θα βρεις πουθενά αλλού μαζεμένους σε μία τόσο μικρή περιοχή. Συνεπώς ο μεγάλος αριθμός γνωριμιών φέρνει πολλές φιλίες από όλη την Ελλάδα. Επίσης αν σκεφτεί κανείς τα μαγαζιά που υπάρχουν, είναι πολλά περισσότερα από μία αντίστοιχη πόλη στην Ελλάδα. Τέλος, δεν θα μπορούσα να παραλείψω το φτηνό ποτό και το καλό φαγητό.  Η Κομοτηνή αν και έχει πολλά θετικά, πάσχει κατ’ εμέ από ποιοτικά πολιτιστικά δρώμενα. Μετά από ένα διάστημα, το πολύ έξω και τα κλαμπ τα βαριέσαι και θες να πας σε μία θεατρική παράσταση ή μια έκθεση κάτι που τα βρίσκεις δύσκολα ή μόνο το καλοκαίρι.

Πέπη: Τα υπέρ του να είσαι φοιτητής στην Κομοτηνή: Μικρές αποστάσεις, μαγαζιά για διασκέδαση που εξυπηρετούν όλα τα γούστα, μια πόλη που δεν κοιμάται ποτέ, η γεωγραφική της θέση που σου δίνει την δυνατότητα για μικρές αποδράσεις, μια πόλη μέσα από την οποία έρχεσαι σε επαφή και γνωρίζεις τον Ανατολικό πολιτισμό ,μια πόλη με συνεχής εκδηλώσεις πολιτιστικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Τα κατά : Το μόνο αρνητικό που μπορώ να πω ότι έχει η Κομοτηνή, είναι ότι εκεί ο χρόνος περνά πολύ γρήγορα… Εκεί που νομίζεις ότι τα έχεις ζήσει όλα και έχεις κάνει τον κύκλο σου, πάντα βρίσκει κάτι ακόμα να σου προσφέρει. Είναι τρομερά εθιστική!

Γιάννης: Το να σπουδάζεις στην Κομοτηνή σίγουρα έχει τα θετικά και τα αρνητικά χαρακτηριστικά του. Στα θετικά σίγουρα εντάσσεται ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας της που σε βοηθάει να γνωρίσεις και την άλλη κουλτούρα της πόλης. Επίσης το γεγονός οτι η Κομοτηνή δεν είναι μεγάλη πόλη, σε βοηθάει στο να κοινωνικοποιηθείς γρήγορα και να γνωρίσεις εύκολα παρέες. Στα “συν” θα έβαζα και τη φημισμένη νυχτερινή ζωή με τις εναλλακτικές και μη προτάσεις διασκέδασης που καλύπτουν όλα τα γούστα. Από την άλλη μεριά, ένα από τα κατά του να σπουδάζεις στην Κομοτηνή είναι το οτι δεν προσφέρονται πολλές δραστηριότητες για να καλύψουν τον ελεύθερο χρόνο σου αλλά και το γεγονός οτι η Κομοτηνή είναι  μικρή πόλη και οι φοιτητές δεν έχουν να ανακαλύψουν κάτι καινούριο σε αυτή.

Γιατί κάποιος να την προτιμήσει σε σχέση με τις μεγαλουπόλεις; (βλ. Αθήνα και Θεσσαλονίκη).

Φωτεινή: Πολλοί αναρωτιούνται πως γίνεται να περνάνε οι φοιτητές των επαρχιακών πόλεων καλύτερα από τους φοιτητές που σπουδάζουν σε μεγαλύτερες πόλεις. Η απάντηση όμως είναι απλή. Εμείς στις μικρές πόλεις και συγκεκριμένα στην Κομοτηνή ξέρουμε να ζούμε. Δεν ανησυχούμε πως θα βγούμε και πως θα γυρίσουμε σπίτι καθώς δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Παρά μόνο κάτι αδέσποτα τα οποία πιο πιθανό είναι να σε συνοδεύσουν σπίτι πάρα να σου επιτεθούν, το λέω γιατί το έχω πάθει(γέλια). Η Κομοτηνή είναι μια ζωντανή πόλη όλες τις ώρες της ημέρας. Οι φοιτητές βγαίνουν κάθε μεσημέρι για τον καθιερωμένο τους μεσημεριανό καφέ και η πλατεία γεμίζει γέλια και φωνές. Μετά τον καφέ θα ακολουθήσει μια βόλτα και ειδικά όταν ο καιρός είναι καλός, η βόλτα αυτή φαντάζει ατέλειωτη. Και όταν έρθει η ώρα για την νυχτερινή έξοδο, βγαίνεις και δεν θέλεις να γυρίσεις σπίτι σου.

Στέφανος: Γιατί να την προτιμήσει κάποιος; Γιατί δε φοβάσαι ποτέ. Γιατί μπορείς να βρεθείς ανά πάσα στιγμή όπου θελήσεις. Γιατί γνωρίζεις, σε μικρό βαθμό βέβαια, έναν αλλιώτικο πολιτισμό. Γιατί πολύ απλά είναι Κομοτηνή.

Χρήστος: Πιστεύω ότι οι τόσο μικρές αποστάσεις στην Κομοτηνή είναι που την κάνει να υπερτερεί από τις μεγάλες πόλεις και για πολλούς λόγους. Για παράδειγμα πηγαίνεις γρήγορα και εύκολα στους φίλους σου, κάνεις τις δουλειές σου γρήγορα χωρίς να χάνεις χρόνο σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Πέπη: Το να είσαι φοιτητής σε μια μεγαλούπολη, σίγουρα σου προσφέρει πολλές επιλογές και εναλλακτικές στην καθημερινή σου ζωή. Όπως επίσης, θέλοντας και μη σε αναγκάζει να περνάς πολλές ώρες την ημέρα πάνω σε κάποιο αστικό για να μετακινηθείς και να πρέπει πριν από κάθε έξοδο σου να δημιουργείς ένα κοκτέιλ δρομολογίων μέχρι να φτάσεις στον προορισμό που επιθυμείς. Πέρα όμως από αυτά, γίνεσαι ο ορισμός του ”Χαμένος μέσα στο πλήθος”. Αντίθετα, σε μια πόλη σαν την Κομοτηνή, ποτέ δεν θα κυριαρχήσει το αίσθημα αυτό. Πάντα κάποιος, κάπου θα βρεθεί μπροστά σου, θα σου αλλάξει το πρόγραμμα και χωρίς να το περιμένεις θα καταλήξεις να ζήσεις ακόμη μια μέρα, σαν αυτές που θα νοσταλγείς στο μέλλον. Γιατί ως γνωστόν, τα απρόβλεπτα είναι τα καλύτερα. Πόσες λοιπόν ευχάριστες απρόβλεπτες στιγμές θα μπορούσαμε να συναντήσουμε σαν φοιτητές σε μια μεγαλούπολη;;; Σίγουρα όχι τόσες, όσες μας χάρισε η Κομοτηνή!

Γιάννης: Συνήθως τα παιδιά που έρχονται από την πρωτεύουσα ή την Θεσσαλονίκη για σπουδές στην Κομοτηνή θεωρούν οτι η πόλη αυτή τους προσφέρει ηρεμία και άνεση  σε σχέση με τους διαφορετικούς ρυθμούς των μεγαλουπόλεων τους. Επίσης το γεγονός οτι υπάρχουν πολλά τμήματα και σχολές σε μια μικρή πόλη σε ελκύει να την γνωρίσεις από κοντά.

Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω θα σπούδαζες ξανά εδώ;

Φωτεινή: Αν γυρνούσα πίσω τον χρόνο….. ΝΑΙ θα ξανασπούδαζα Κομοτηνή. Θα φρόντιζα να απολαμβάνω  και να ζω έντονα κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε λεπτό αυτής της μικρής αλλά μοναδικής φοιτητικής ζωής που σου προσφέρει η Κομοτηνή. Λένε ότι 2 φορές κλαις στην Κομοτηνή μια όταν πας και μια όταν φεύγεις… δεν τους πίστευα. Μέχρι που το έζησα. Και το κλάμα του αποχωρισμού ήταν πιο δυνατό γιατί μαζί μου κλαίγανε και οι φίλοι μου η δεύτερη οικογένειά μου …. Μαζί τους θα ξανασπούδαζα και θα ξαναζούσα σ’ αυτή την πόλη!

Στέφανος: Χμμ… με σιγουριά μπορώ να πω ότι ναι θα ξανασπούδαζα στην Κομοτηνή. Με πολλές αλλαγές σε διάφορες επιλογές που έκανα, αλλά την πόλη δε θα την άλλαζα σίγουρα!

Χρήστος: Δύσκολη ερώτηση. Από την μία αυτά που έχω ζήσει στην Κομοτηνή δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να τα ζήσω αλλού, από την άλλη η Πάτρα, τα Γιάννενα και το Ρέθυμνο είναι εξίσου ελκυστικές πόλεις.

Πέπη: Για να γυρίσεις τον χρόνο πίσω και να επιθυμείς να ξαναζήσεις ό,τι σου πρόσφερε η Κομοτηνή, δεν χρειάζεται να πάρεις πτυχίο και να την νοσταλγείς σε κάποιες στιγμές όσο τα χρόνια περνάνε. Στην Κομοτηνή, θέλεις να γυρίζεις τον χρόνο πίσω κάθε μέρα. Ίσως και να τον σταματάς εκεί. Ειδικότερα, όταν βλέπεις τον καιρό να περνάει. Όταν βλέπεις ότι μεγαλώνεις και ότι σιγά σιγά ο κύκλος σου φτάνει στο τέλος του. Αναμφίβολα, όλοι όσοι έχουμε περάσει από εκεί θα θέλαμε να γυρίσουμε πίσω για δυο μόνο λόγους. Πρώτον για να ξαναζήσουμε την κάθε στιγμή από την αρχή αυτά τα τέσσερα χρόνια και δεύτερον για να αλλάξουμε πράγματα, γεγονότα ή καταστάσεις που τότε δεν τα θεωρήσαμε σημαντικά. Αλλά φεύγοντας από εκεί καταλάβαμε ότι είχαν κάποιο κόστος!

Γιάννης: Είναι ένα δίλημμα αυτή η ερώτηση γιατί από τη μια μεριά σκέφτομαι οτι αυτός ο κύκλος έχει κλείσει για τους περισσότερους από εμάς και καλό θα ήταν να ξεκινήσουμε κάτι νέο, αλλά από την άλλη μεριά σίγουρα θα μου άρεσε να ξαναπεράσω τέσσερα τέτοια χρόνια σε ένα τέτοιο μέρος, με τέτοιους ανθρώπους.

Τι έχεις να θυμάσαι από την Κομοτηνή;

Φωτεινή: Χαρά , γέλια, φωνές, αστεία, τίτσου , χορός, βόλτες, πλατεία, σπαθί, συντριβάνι είναι μόνο μερικές από τις λέξεις που μου θυμίζουν την Κομοτηνή. Πάντα θα θυμάμαι τις ατέλειωτες βόλτες στα στενά της, τους αμέτρητους καφέδες στις καφετέριες της, τα φαγητά στις παραδοσιακές ταβέρνες της, τους χορούς στα μαγαζιά της τα βράδια. Ακόμα και τις ώρες στην σχολή. Εκεί, στα κρύα προκάτ της Φιλολογίας που ήταν πάντα ζεστά από τα χαμόγελα και την δύναμη της παρέας μου. Αυτά θα θυμάμαι από την Κομοτηνή και θα λέω… ”Τελικά ήμουν πολύ τυχερή που σπούδασα εκεί”…!!!

Στέφανος: Πολλά. Τι να απαριθμήσω; Φίλους; Γέλια; Αγάπες; Έρωτες; Φαγητά; Βόλτες; Τους ΤΟΣΟΥΣ καφέδες; Δεν ξέρω πραγματικά. Νομίζω όλα αυτά που έχω ζήσει βάλτα στον υπερθετικό και είμαστε καλυμμένοι.

Χρήστος: Σίγουρα θα θυμάμαι τις απίστευτες φιλίες που έκανα αλλά και τις τρελές στιγμές που περάσαμε μαζί.

Πέπη: Αυτά που θα μείνουν πάντα και θα θυμάμαι από την Κομοτηνή, είναι αρχικά ότι με ωρίμασε σαν άνθρωπο. Σε μια άγνωστη για μένα πόλη, έμαθα να επιβιώνω. Να συντηρώ ένα σπίτι, ένα πορτοφόλι. Ξεχωριστή θέση όμως στο μυαλό και την καρδιά, έχει η κάθε στιγμή, ο κάθε άνθρωπος που συνάντησα εκεί, το κάθε ξενύχτι και η κάθε μικρή άσχημη στιγμή που σε κάνει πάντα να εκτιμήσεις περισσότερο τις καλές. Άλλωστε, δεν μπορείς εύκολα να  ξεχάσεις και να θέλεις. Γιατί φεύγοντας από εκεί, κουβαλάμε πάντα μαζί μας το πιο ισχυρό τονωτικό της μνήμης. Τις φωτογραφίες μας!

Γιάννης: Έχω να θυμάμαι πολλές έντονες και δυνατές στιγμές από την Κομοτηνή στα τέσσερα αυτά χρόνια. Περισσότερο όμως θυμάμαι τους ανθρώπους με τους οποίους έζησα αυτές τις στιγμές και τα μέρη που βρισκόμασταν καθημερινά. Νομίζω εσύ Γιώργο ξέρεις καλά τι έχουμε να θυμόμαστε όλοι μας από την πόλη που μας ένωσε…!

Η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα με την κουβέντα. Νοσταλγία και συγκίνηση μας έπιασε όταν θυμηθήκαμε όλα όσα περάσαμε.

Περιπλανώμενος στους δρόμους της Κομοτηνής παντού βλέπεις και μια ανάμνηση. Τι να πρωτοκοιτάξεις; Τον πεζόδρομο(ή αλλιώς Βενιζέλου); Το σπαθί; Την πλατεία; Τα περίφημα στέκια για φαγητό (Goloso, Mc D); Κάθε γωνία της έχει και μια μικρή προσωπική ιστορία να σου πει. Εδώ γέλασες, εδώ έκλαψες, εδώ ερωτεύτηκες, εδώ «μεγάλωσες».

Μετά από καιρό επιστρέφεις στην καθημερινότητα, στην πραγματικότητα. Νιώθεις ότι γέρασες απότομα, τίποτα πια δεν είναι το ίδιο. Απλά συνηθίζεις και συνεχίζεις την ζωή σου. Ωστόσο μπορείς να νιώθεις ευλογημένος για κάτι. Το ότι πέρασες την φοιτητική σου ζωή σε μία πόλη που σε αγκάλιασε και που σε έκανε να εκτιμήσεις κάποια πράγματα. Όλες αυτές οι αναμνήσεις θα σε συντροφεύουν μια ζωή. Και αν ποτέ σου έρθει η νοσταλγία να θυμηθείς τα νιάτα σου πήγαινε μία βόλτα στην Κομοτηνή. Είμαι σίγουρος ότι θα βρεις μπόλικα από αυτά κάπου ξεχασμένα σε κάποιο σοκάκι της…!

 

 

 

 

Σχόλια

Exit mobile version