Ένα βιβλίο.
Ένα κλειστό βιβλίο. Ένα καινούριο κλειστό βιβλίο.
Με ωραίο λαμπερό εξώφυλλο. Χωρίς σκίσιμο, γδάρσιμο ή λεκέ. Άφθαρτο.
Δεν το έχεις διαβάσει. Δεν ξέρεις τι ιστορία κρύβει μέσα.
Η περίληψη στο οπισθόφυλλο είναι ελλιπής. Μπορεί να είναι και αναληθής.
Ένα άγνωστο καινούριο κλειστό όμορφο βιβλίο.
Θες να το διαβάσεις. Σίγουρα θα σε οδηγήσει σε μέρη που δεν ήξερες ότι υπάρχουν.
Ίσως να σε βοηθήσει να αλλάξεις και τον τρόπο που σκέφτεσαι μερικά πράγματα. Ίσως να ζήσεις εμπειρίες που κανένα βιβλίο δε σ’ έχει κάνει να ζήσεις.
Και μετά θα μάθεις το περιεχόμενό του. Ίσως να σου αρέσει. Ίσως και όχι…
Κι όταν τελειώσει, τι θα γίνει;
Τι θα σου μείνει; Κάτι καλό ή κάτι κακό;
Ίσως μετά να το ξαναδιαβάσεις.
Θα καταφέρεις άραγε να μάθεις τα πάντα για αυτό το βιβλίο;
Κάτσε. Πρώτα πρέπει να δεις αν σου αρέσει. Πρέπει να αποκτήσεις μια άποψη.
Πώς θ’ αποκτήσεις αν δεν το διαβάσεις;
Αποφασίζεις να το διαβάσεις, λοιπόν. Όλα τα προγνωστικά δείχνουν ότι θα το λατρέψεις. Δε θα ξεκολλάς από πάνω του.
Μήπως να πάρεις και κριτικές από άλλους;
Ανοίγεις το άγνωστο κλειστό καινούριο όμορφο βιβλίο. Μυρίζεις τις σελίδες. Διαβάζεις τις πρώτες λέξεις και νιώθεις όμορφα.
Μετά από μερικές μέρες, έχεις αρχίσει να καταλαβαίνεις τη ροή της ιστορίας.
Προς το τέλος, προβλέπεις πώς θα λήξει η ιστορία. Ίσως το τέλος να είναι καλό, ίσως και όχι.
Το τελειώνεις.
Το βιβλίο είναι και πάλι κλειστό.
Τι θα κάνεις τώρα με αυτό;
Έμαθες κάτι; Σου άλλαξε τον τρόπο που βλέπεις τη ζωή; Το αγάπησες;
Έλυσες τις απορίες σου. Πλέον, έμαθες τα πάντα για το βιβλίο.
Δεν υπάρχει κάτι άγνωστο.
…
Εεεμ, ή μήπως υπάρχει;
Μήπως τώρα που διάβασες το τέλος, να το ξαναδιάβαζες απ’ την αρχή;
Εξάλλου, σου άρεσε το βιβλίο. Σίγουρα δεν πρόκειται να σε βλάψει. Θα κερδίσεις και παραπάνω γνώσεις. Θα το μάθεις καλύτερα. Κι ύστερα, θα λες ότι το διάβασες και δύο φορές και θα περηφανεύεσαι.
Όχι;
Θες να το κρατήσεις ως ανάμνηση της μίας φοράς; Πιστεύεις ότι πλέον έχεις εξερευνήσει το άγνωστο και δεν έχεις κάτι άλλο να κερδίσεις, σωστά; Ότι όλα τα μυστήρια λύθηκαν.
Ότι το άγνωστο καινούριο κλειστό όμορφο βιβλίο είναι ένα γνωστό παλιό κλειστό όμορφο βιβλίο. Τσαλακωμένο στις άκρες, με λερωμένες σελίδες… χρησιμοποιημένο.
Ίσως αποφασίσεις να το δώσεις σε κάποιον άλλον. Να το «δανείσεις». Κι αυτός θα το «δανείσει» σε κάποιον άλλον και θα συνεχίσει αυτός ο κύκλος, μέχρι κάποιος να αποφασίσει να το κρατήσει. Γιατί το εκτιμά. Γιατί θα το ξαναδιάβαζε εκατοντάδες φορές, αν είχε την ευκαιρία. Γιατί του αλλάζει τη ζωή με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά που το διαβάζει.
Γιατί για εκείνον είναι κάθε φορά ένα ταξίδι στο άγνωστο…
~~
Τι μας κάνει να θέλουμε κάποιον;
Είναι το χαμόγελο, είναι τα μάτια, είναι το εξώφυλλο;
Συνήθως είναι η περιέργεια. Η άγνοια. Και η έλξη που τρέφουμε προς το άγνωστο.
Ένας πολύ καλός συνδυασμός. Σαν μαγνήτης.
Κι έτσι ξεκινάνε όλα.
Δυστυχώς, δεν επιλέγουμε ποιον θα ερωτευτούμε. Και, μάλιστα, ερωτευόμαστε χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Χωρίς καν να γνωρίζουμε μερικά βασικά πράγματα για τον άλλον: τις βασικές του πεποιθήσεις, το παρελθόν του, τον τρόπο που σκέφτεται. Συνήθως ερωτευόμαστε όλα αυτά τα άγνωστα που τον κάνουν ένα σύνολο.
Είμαστε ασφαλείς. Ίσως αν μαθαίναμε κάτι παραπάνω, να μας κακοφαινόταν τελικά. Να εγκαταλείπαμε κάθε συνέχεια.
Όπως ένα βιβλίο.
Όπως θα εγκαταλείπαμε ένα παλιό βιβλίο.
Τι είναι αυτό που κάνει μια γυναίκα να καταλάβει αν της αρέσει το βιβλίο;
Οι πρώτες 100 σελίδες.
Δεν την νοιάζει παρακάτω. Την ενδιαφέρουν οι πρώτες 100. Αν αυτές ξεπερνούν τις προσδοκίες της, το έχει ήδη αγαπήσει.
Δεν την νοιάζουν οι υπόλοιπες.
Της αρέσει το άγνωστο.
Όλοι είμαστε βιβλία.
Κλειστά βιβλία με λαμπερό εξώφυλλο.
Όσο ανοιγόμαστε σε άλλους και λερωνόμαστε, μειώνεται η αξία μας. Αφήνουμε τους άλλους να μας χρησιμοποιήσουν, χωρίς να τους δίνουμε κάτι ουσιαστικό για να μας κρατήσουν.
Ή τους το δίνουμε, χωρίς να το εκτιμήσουν.
Δε θέλουμε να μείνουμε στο ράφι, αλλά δε θέλουμε να πέσουμε και σε κακά χέρια, που θα μας σκίσουν και θα μας καταστρέψουν.
Δεν επιλέγουμε εμείς ποιον θα ερωτευτούμε.
Επιλέγουμε αν θα τον κάνουμε να μας ερωτευτεί.
Γιατί εμείς είμαστε οι συγγραφείς του βιβλίου μας.
Μπορούμε να επιλέξουμε αν ως συγγραφείς του βιβλίου μας, θα γράψουμε μια ιστορία που θα διευκολύνει τους αναγνώστες , θα τους προσελκύσει ή θα τους απωθήσει.
Οι καλοί συγγραφείς θα κρατήσουν και το μυστήριο. Την άγνοια. Που φέρνει την έλξη.
Το ταξίδι προς το άγνωστο…
Οι καλοί συγγραφείς θα αγαπήσουν κάθε χαρακτήρα του βιβλίου τους.
Πιο πολύ, όμως, θ’ αγαπήσουν τον αναγνώστη: αυτόν που επέλεξε να διαβάσει το βιβλίο τους.
Όλοι είμαστε βιβλία.
Κλειστά βιβλία με λαμπερό εξώφυλλο.
Μήπως τώρα που διάβασες το τέλος, να το ξαναδιάβαζες απ’ την αρχή;