Τα video games δεν αποτελούν μόνο μέσο ψυχαγωγίας, αλλά και άριστο συμπληρωματικό εργαλείο για την εκπαίδευση σε όλες τις ηλικίες!
Ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς είπα να γράψω κάτι επίκαιρο, αλλά και διαφορετικό. Θα μπορούσαν ποτέ τα video games να χρησιμοποιηθούν ως εκπαιδευτικό εργαλείο; Και φυσικά το χαρακτηρίζω ως εργαλείο, γιατί σίγουρα δεν θα μπορούσε να γίνει μέσο κύριας εκπαίδευσης, όμως θα μπορούσε να αποτελέσει ένα ισχυρό σύμμαχο που σπάει την μονοτονία και προσφέρει θετικά σε περιπτώσεις που η παραδοσιακή διδασκαλία δεν μπορεί να καλύψει την ποικιλομορφία.
Τα video games αποτελούσαν ανέκαθεν στόχο κακόβουλης κριτικής με κατηγορίες σχετικές με την βία, αποξένωση, εθισμό… Κι όλα αυτά από ανθρώπους που όχι απλά δεν έχουν παίξει αλλά δεν έχουν βασικές γνώσεις για το αντικείμενο. Σίγουρα υπάρχουν αρνητικά και κίνδυνοι, όμως απ’ την άλλη κανείς δεν έγινε παχύσαρκος απλά κοιτώντας το fast food.
Όπως ακριβώς και το σχολείο, έτσι και τα video games χρησιμοποιούν σύστημα επιβράβευσης για κάθε επιτυχή ολοκλήρωση κάποιου σκοπού ενώ ακόμη και σε περίπτωση αποτυχίας δίνεται η δεύτερη ευκαιρία καθώς επίσης κάποια παιχνίδια όπως Guitar Hero, Rock Band διδάσκουν ότι τρόπος για να μάθεις είναι μέσω της αποτυχίας.
Επίσης, η χρήση του μέσου πρέπει να επιδιώκει ένα στόχο στην όλη εκπαιδευτική διαδικασία ανάλογα με τις δεξιότητες, την ηλικία και το τομέα στα οποία θέλει ν απευθυνθεί κάποιος. Όλα τα παιχνίδια κυκλοφορούν με δείκτη ταξινόμησης ηλικίας (PEGI). Έτσι κάποιος μπορεί να επιλέξει ανάλογα με τα κριτήρια που έχει.
Για παράδειγμα, σε παιδιά μικρότερης ηλικίας 8-9 που κυρίως μας ενδιαφέρει να αποκτήσουν κοινωνικότητα και γλωσσικό αίσθημα, υπάρχει το Animal Crossing ένα παιχνίδι όπου δημιουργείς μια κοινωνία και χρειάζεται να την φροντίζεις συνεχώς και να καλλιεργείς κοινωνικές σχέσεις. Απ’ την άλλη, αν οι χρήστες είναι μεγαλύτεροι οι επιλογές αυξάνονται.
Επίσης, διαφορετικά παιχνίδια μπορούν να χρησιμοποιηθούν με βάση το μαθητικό περιεχόμενο. Το SimCity για μαθήματα σχεδίου και κατανόησης δομής χώρου, το Portal σε συνδυασμό με την φυσική, τα Assassin’s Creed για μια πιο ανάλαφρη ιστορική προσέγγιση.
Σύμφωνα με διάφορες γνώμες, πολλοί υποστηρίζουν ότι τα video games βοηθούν στη ανάπτυξη συστηματικού τρόπου σκέψης και βελτίωσης των αντανακλαστικών λόγω του ότι απαιτούν συντονισμό τόσο σωματικό όσο και πνευματικό. Δηλαδή αναπτύσσουν ικανότητες στρατηγικής, χωρικές ικανότητες καθώς και ικανότητες συνεργασίας και επίλυσης προβλημάτων.
Φυσικά, όπως και με κάθε τι, έτσι και εδώ υπάρχουν μειονεκτήματα. Η χρήση του μέσου θα μπορούσε να προκαλέσει αδιαφορία των μαθητών για το παραδοσιακό τρόπο διδασκαλίας ενώ απαιτείται κάποια εξοικείωση με τον υπολογιστή κάτι που ίσως δεν είναι δυνατό για όλα τα παιδιά.
Απ’ την μεριά των εκπαιδευτικών προβλήματα προκύπτουν σχετικά με το σχολικό ωρολογιακό πρόγραμμα, τον περιορισμένο προϋπολογισμό καθώς και το γεγονός ότι δεν υπάρχει αρκετό συνοδευτικό υλικό ή ότι δεν έχουν αρκετή εξοικείωση με το μέσο.
Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι η χρήση σύγχρονων μέσων μπορεί να δώσει μια νέα πνοή στον εκπαιδευτικό χώρο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η χρήση οποιουδήποτε τεχνολογικού μέσου είναι αρκετά μπροστά ακόμη και για το 2016.