Μετά την αξιόλογη ήττα της Εθνικής μας, μιας αποχώρησης με ‘’ψηλά το κεφάλι’’ όπως χαρακτήρισαν τα ΜΜΕ, ο συνεντευξιαζόμενος Σάντο έδωσε την εξής απάντηση σε μια δημοσιογράφο η οποία έκανε την παρακάτω εισαγωγή: “Την Ελλάδα την έμαθε όλος ο κόσμος το 2004 όταν πήρε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα…” : “Καταρχήν να ξεκαθαρίσω ότι ο κόσμος δεν έμαθε το 2004 την Ελλάδα. Η Ελλάδα έδωσε πολιτισμό, τη φιλοσοφία, έδωσε το πνεύμα και τη δημοκρατία που έχει σήμερα όλος ο κόσμος. Στο ποδόσφαιρο το 2004 έκανε μια μεγάλη αθλητική επιτυχία” είπε ο προπονητής.
Φυσικά η εξύμνηση της χώρας μας από ένα τιμημένο πρόσωπο που μας οδήγησε στους 16 του μουντιάλ επέφερε μόνο θετικά σχόλια σχετικά με τις γνώσεις και την παιδεία του, για τον σεβασμό στον πολιτισμό μας και την αναγνώριση της αξίας του όπως και για την εμψύχωση των οπαδών του που ήταν απαραίτητη την δεδομένη στιγμή. Το σχόλιο ωστόσο που κεντρίζει το ενδιαφέρον και μου δίνει αφορμή για να προβληματιστώ δημόσια ήταν αυτό που ανέφερε ότι ‘’την Βραζιλία την έμαθε ο κόσμος από τα στρινκ, τις παραλίες και το μαύρισμα’’ ενώ η Ελλάδα ξεχώρισε για την συμβολή του πολιτισμού της. Γεγονός που έχει αναγνωρίσει πλέον όλη σχεδόν η Ευρώπη.
Η αλήθεια είναι αυτή. Η χώρα μας συνέβαλλε σημαντικά και εν καιρώ ειρήνης αλλά και πολέμου στην διαμόρφωση της σημερινής κοινωνικό-πολιτικής σκηνής της ΕΕ. Ο πολιτισμός της, η παιδεία της, η έντονη εθνική της ταυτότητα, η γεωγραφική της θέση και οι χιλιάδες πρόσφυγες που κατάφερε να φιλοξενήσει ,η ανδρεία που ανέδειξαν οι Έλληνες στους αποφασιστικού τους αγώνες, το πλούσιο λεξιλόγιο μας αλλά και το γεγονός πως η Ελλάδα ήταν η απαρχή της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ανάγκης για συνύπαρξη και συνεργασία μέσω τις ύπαρξης θεμελιωδών κανόνων, των συναλλαγών και του εμπορίου όπως και της ανάπτυξης και εξαγωγής γεωργικών προϊόντων.
Αμέτρητοι είναι οι λόγοι που μπορεί κανείς να θαυμάσει το παρελθόν μας και την συμβολή του πολιτισμού μας και να νιώσει περήφανος που είναι Έλληνας ή έστω που επισκέπτεται αυτόν τον ιστορικό τόπο . Τι έχει απομείνει όμως από αυτό τον σημαντικό παρελθόν , έχει μείνει έστω και κάτι από αυτά που ακόμα εξυμνούμε και προβάλουμε με κάθε αφορμή και με τόσο σθένος; Που είναι η δημοκρατία και η ανάπτυξη; Που είναι κρυμμένος ο πολιτισμός;
Προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι καμία ανεξάρτητη δημοκρατία όταν υπογράφονται μυστικές συμφωνίες και πραγματοποιούνται συναλλαγές κάτω από το τραπέζι από αυτούς που εμπιστευτήκαμε να μας διοικούν και να προβάλλουν το δημόσιο συμφέρον. Δεν παρατηρώ κανέναν πολιτισμό όταν ψάχνουμε τρόπους φοροδιαφυγής, προσωπικού κέρδους με δόλο, όταν ‘’πατάμε’’ στον άλλον για να αναδειχθούμε εμείς, όταν υπάρχουν τόσοι βιασμοί σε κάθε σκοτεινό δρομάκι της χώρας, όταν αγανακτισμένοι Έλληνες ξεχύνονται στους δρόμους καταστρέφοντας ξένη περιουσία και ζητιανεύοντας αυτό που ως τώρα θεωρούταν δεδομένο.. δικαιοσύνη και δημοκρατία!
Είναι ωραίο στα λόγια να νιώθεις υπερηφάνεια για μια ιστορία που αποτελεί την ταυτότητα σου, που σε έβγαλε ασπροπρόσωπο σε δύσκολες εποχές. Ωστόσο ποια η σημασία ενός προτύπου που τόσο έχεις σε εκτίμηση όταν αδυνατείς να το υιοθετήσεις; Όταν δεν μοιάζει επαρκή να σου προσφέρει τα κατάλληλα ερεθίσματα ώστε να παλέψεις για όσα κατάφεραν να κερδίσουν τότε αλλά τώρα καταπατούνται και στα κλέβουν;
Αδιαμφισβήτητα, οι σύγχρονες κοινωνικές δομές διαφέρουν από εκείνες των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που τώρα ευγνωμονούμε. Από την στιγμή που δεχτήκαμε να μπούμε στην σφαίρα ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού, αυτές οι αλλαγές ήταν αναγκαίες αν και καθιστούν το πεδίο ανάδειξης πνεύματος δυσκολότερο. Όχι όμως αδύνατο. Μια χώρα για να μπορεί να ορθοποδήσει και να αποτελέσει μια υπολογίσιμη δύναμη που θα εμπνέει σεβασμό στην ευρωπαϊκή σκηνή δεν αρκεί απλά να επιβιώσει από τις κρίσεις και να ξεπεράσει τους γόρδιους δεσμούς που δημιουργούνται κατά καιρούς. Οφείλει να ξεχωρίσει! Η χώρας μας σίγουρα έχει ανάγκη να αποκαταστήσει την φήμη της και την υπόληψη του παρελθόντος της. Το ‘’τώρα’’ και το παρελθόν θα πρέπει να συνεργαστούν και να αποτελέσουν κίνητρο για την επίτευξη του σύγχρονου στόχου.. την αποκατάσταση του πολιτισμού μας σε όλα τα επίπεδα!
Σαν Έλληνες τα καταφέραμε μια φορά στο παρελθόν, αν το αποφασίσουμε, μπορούμε ξανά να ξεχωρίσουμε!