Μετά από αρκετές μέρες & συζητήσεις πάνω στο θέμα της νικήτριας του φετινού διαγωνισμού της Eurovision, Κοντσίτα, αποφάσισα να γράψω και εγώ τις δικές μου σκέψεις πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Το πρόβλημα της αποδοχής των ομοφυλόφιλων αποτελεί εδώ και δεκαετίες μείζον κοινωνικό ζήτημα. Και φυσικά, μόνο πρόβλημα μπορεί να είναι το ότι κάποιοι άνθρωποι δεν δέχονται μια μερίδα συνανθρώπων μας λόγω των σεξουαλικών τους προτιμήσεων.Αλλά σε αυτό το άρθρο δεν θέλω να ασχοληθώ με το τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του. Αυτό άλλωστε είναι προσωπικό ζήτημα του καθενός.
Στην ζωή μου μέχρι τώρα έχω συναναστραφεί και μιλήσει αρκετές φορές με ομοφυλόφιλους. Μπορώ να πω πως η συντριπτική πλειοψηφία από αυτούς που έχω γνωρίσει δεν διαφέρουν σε τίποτα με τους ετεροφυλόφιλους φίλους μου. Διαφέρουν μόνο στο τι κάνουν στην προσωπική τους ζωή. Όπως άλλωστε, όλοι είμαστε κάπου διαφορετικοί, όλοι ανήκουμε σε κάποια μορφή μειονότητας. Για παράδειγμα, εγώ ανήκω στην μειονότητα των οπαδών, είμαι από αυτούς που θα ξοδέψουν τα τελευταία τους ευρώ για την ομάδα τους, από αυτούς που αν χάσει η ομάδα τους σε ντέρμπι μπορεί να μην μιλάω σε άνθρωπο για μια μέρα, από αυτούς αν τραυματιστεί ο αγαπημένος τους παίκτης θα στεναχωρηθούν περισσότερο από το αν είχαν τραυματιστεί οι ίδιοι! Περίεργο ε;
Αυτή είναι η ζωή όμως, γεμάτη διαφορές! Και αυτό είναι και το ωραίο σε αυτήν, το ότι δεν βαριέσαι. Πάντα θα βρεις κάτι διαφορετικό να προβληματιστείς και να αναζητήσεις. Άλλα όπως και εμείς οι οπαδοί, θα προβληματιζόμασταν αν ψηφιζόταν για πρόσωπο της χρονιάς ο Τάκης Τσουκαλάς, έτσι πιστεύω πως πρέπει να προβληματιστεί και η γκέι κοινότητα για τον τρόπο που πλασάρεται η Κοντσίτα σαν “η ομοφυλόφιλη μεριά της κοινωνίας που πρέπει να αποδεχτούμε”.
Διότι, φυσικά και δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα της γκέι κοινότητας η Κοντσίτα, μια γυναίκα με μούσια που χαρακτηρίζει όποιον δεν δέχεται τα μούσια της ομοφοβικό. Δεν θεωρώ πως είναι νίκη της γκέι κοινότητας αυτή η νίκη. Νίκη της γκέι κοινότητας είναι κάθε ομοφυλόφιλος που απολαμβάνει μια κοινωνική θέση που έχει έντονη συναναστροφή με κόσμο και αποδεικνύει σε όλους πως και αυτοί είναι φυσιολογικοί άνθρωποι. Νίκη για εμένα είναι, να αναγνωριστεί το δικαίωμα στους ομοφυλόφιλους να κάνουν πολιτικό γάμο. Ακόμα πιο ακραία, θα ήταν να κέρδιζε την Eurovision ένας νέος που έχει μεγαλώσει από ομοφυλόφιλους γονείς. Αντιθέτως, πρότυπα σαν την Κοντσίτα βάζουν την κοινωνία σε έναν κυκεώνα απόψεων που δεν θα βοηθήσει στην άμεση λύση του προβλήματος.
Αν η πρόοδος για την κοινωνία μας είναι η ανάδειξη προτύπων σαν την Κοντσίτα, τότε εγώ περήφανα δηλώνω πως αντιστέκομαι σε αυτή την πρόοδο, όπως έκανε και ο Περίανδρος Πώποτας πολύ πριν από εμένα!
του Νίκου Τριανταφύλλου