Μήπως αποτελεί η Σκόπελος τον ιδανικό προορισμό για φέτος το καλοκαίρι; Δες όλες τις επιλογές που σου προσφέρει για να βγεις, να φας, να μείνεις και να κολυμπήσεις.
Καλοκαιριάζει, λοιπόν, σιγά-σιγά και το ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να αποφασίσεις το που θα πας και εσύ φέτος σαν άνθρωπος να περάσεις τις καλοκαιρινές σου διακοπές.
Στο κλασσικό ερώτημα Βουνό ή Θάλασσα η απάντηση είναι αυτονόητη. Νησί!!! Ε, τι διάολο στην Ελλάδα είσαι. Πρέπει να έχεις μερικά θέματα που απαιτούν να περάσεις μερικά χρονάκια στον καναπέ του ψυχοθεραπευτή για να τα λύσεις, αν διαλέξεις βουνό καλοκαιριάτικα(Εξαιρούνται μόνο κάτι περιπτώσεις του τύπου είχα όνειρο ζωής να σκαρφαλώσω στο Έβερεστ και μόνο καλοκαίρι μπορεί να το κάνεις που οι συνθήκες είναι λίγο πιο ευνοϊκές.)
Και φτάνει η ώρα της πραγματικά μεγάλης απόφασης… Ποιο από όλα τα ελληνικά νησιά να διαλέξεις? Και ναι λοιπόν παίρνεις τη μεγάλη απόφαση να ξεφύγεις λίγο από τα κλασσικά κυκλαδονήσια και το Ιόνιο. Θα πας Βόρειες Σποράδες! Τι διάολο τα καρντάσια που τις έχουν κάνει δεύτερη Χαλκιδική δηλαδή κάτι πρέπει να ξέρουν. Ο κλήρος από τα τρία νησιά Σκιάθο, Σκόπελο, Αλόννησο πέφτει στο μεσαίο.Έχεις ακούσει πως εκτός από γεωγραφικά και σαν ατμόσφαιρα βρίσκεται κάπου στη μέση από τα άλλα δυο, κάτι σαν τη χρυσή τομή δηλαδή και πήρε το αυτί σου πως από εκεί έχει καταγωγή και ο UncleSailis.
Ε, ευκαιρία να δεις και μόνος σου αν αυτό φταίει που είναι τόσο καμένος ή το έχασε κάπου στην πορεία..
Τον προορισμό τον βρήκαμε, αλλά πως φτάνουμε εκεί ;
Τρεις επιλογές για να φτάσεις Σκόπελο. Βόλος, Αγ. Κων/νος και Κύμη. Κάποια στιγμή θα έρθει και η τέταρτη επιλογή η οποία είναι η απευθείας γραμμή από Θεσσαλονίκη, αλλά εδώ και περίπου πέντε χρόνια που κόπηκε κάθε χρόνο μπαίνει και κάθε χρόνο τελικά πάει για το επόμενο καλοκαίρι.
Οπότε, αν αποφασίσεις να κατέβεις Σκόπελο από Βόρεια Ελλάδα η μόνη επιλογή το πλοίο από το Βόλο. Αν πάλι έρχεσαι από το Νότο τότε οι επιλογές σου είναι Αγ. Κων/νος και Κύμη, με προσωπική επιλογή τη δεύτερη και το μειονέκτημα την εκτέλεση δρομολογίου στα νησιά μόνο δυο φορές την εβδομάδα Τρίτη και Πέμπτη.
Επιτέλους Νησί!
Κλείνεις το εισιτήριο, ετοιμάζεις τη βαλίτσα με μαγιό, αντηλιακό κλπ και επιβιβάζεσαι στο πλοίο. Τέσσερις ωρίτσες περίπου (δυόμισι στην περίπτωση που αποφάσισες να κλείσεις με το δελφίνι από Αγ. Κων/νο) και επιτέλους φτάσαμε.
Με το που φτάνει το πλοίο στον κόλπο της Σκοπέλου που είναι και ο κύριος οικισμός και το λιμάνι σε πιάνει ένα κάτι… Ο αμφιθεατρικός οικισμός με μικρά λευκά σπίτια χαρακτηρισμένος διατηρητέος και γύρω-γύρω, όπου φτάνει το μάτι πράσινο! Καλά ξεκινήσαμε…
Συνήθως φτάνεις κατά το μεσημεράκι νωρίς απόγευμα. Οπότε η πρώτη κίνηση με το που πατάς το πόδι σου στο νησί είναι να αφήσεις τα πράγματα στο ενοικιαζόμενο δωμάτιο, υπάρχουν άπειρα και καλύπτουν όλες τις απαιτήσεις. Συγκεκριμένα κάνε την αναζήτησή σου εδώ για να πάρεις μια καλή ιδέα του τι γίνεται.
Αφού έκανες και το τσεκ – ιν σου στο δωμάτιο, καρφί για παραλία. Οι περισσότερες και πιο όμορφες παραλίες του νησιού βρίσκονται στο δυτικό κομμάτι του. Ενώνονται όλες από την κύρια οδική αρτηρία του νησιού που ενώνει τον οικισμό της Σκοπέλου με τη Γλώσσα στο βόρειο κομμάτι του νησιού και το επίνειο της το Λουτράκι που αποτελεί και το δεύτερο λιμάνι της Σκοπέλου.
Στάφυλος, Αγνώντας, Πάνορμος, Μηλιά, Καστάνη οι πιο κοντινές και γεμάτες κόσμο αλλά ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο Χόβολο, μια από τις λίγες παραλίες με άμμο, η οποία αν και σχετικά απομακρυσμένη, έχεις φτάσεις σχεδόν στον οικισμό Λουτράκι περίπου μια ώρα από τη Σκόπελο και στην Αρμενόπετρα τοποθετημένη στην «άγρια» βορειοανατολική πλευρά του νησιού εκτεθειμένη στο βοριά γεγονός που την κάνει δύσκολη να την απολαύσεις με τον καιρό εναντίων σου.
Η παραλία Χόβολο
Προσωπική αγαπημένη η «κρυφή» παραλία του Βελανιού, πίσω από το Στάφυλο όπου τμήμα της αποτελεί την παραλία γυμνιστών. Η πρόσβαση στο Βελανιό γίνεται διασχίζοντας με τα πόδια όλη τη παραλία του Στάφυλου και στο τέλος παίρνεις το μικρό μονοπατάκι που ανεβοκατεβαίνει το λόφο. Καθώς πλέον δεν υπάρχει κάποιο μπιτσομπαρο καλό είναι να έχεις προνοήσει να πάρεις και κανένα νερό μαζί, κανένα έξτρα πακέτο τσιγάρα γιατί αλλιώς πρέπει να κάνεις τη διαδρομή αντίστροφα και ποιος ξεκουνιέται από την αμμουδιά.
Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε και το Λιμνονάρι
Αυτά τα βασικά. Η ακτογραμμή της Σκοπέλου είναι τεράστια και σίγουρα θα βρεις και εσύ τα αγαπημένα σου σημεία στο νησί κατά τη παραμονή σου αυτό. Άλλωστε είσαι και λίγο παιδί της περιπέτειας και τη χαρά της ανακάλυψης του προσωπικού σου Κόκομο που λέγαν και οι BeachBoys πρέπει να είναι όλη δική σου και να μη στη δώσουμε στο πιάτο μασημένη τροφή.
Το μόνο πράγμα που δε πρέπει να χάσεις με τίποτα όμως και όταν λέμε με τίποτα εννοούμε με τίποτα είναι το ηλιοβασίλεμα από τις δυτικές παραλίες του νησιού. Μπορεί να μην έχεις κανένα ηφαίστειο στην εικόνα σου, αλλά τα χρώματα και το φως θα σε μαγέψουν για πάντα.
Καλές οι παραλίες αλλά τι άλλα αξιοθέατα έχει να προσφέρει?
Φυσικά και υπάρχουν και άλλα μέρη εκτός των παραλιών. Μια βόλτα στον διατηρητέο οικισμό της Σκοπέλου με τα υπέροχα στενά ανηφορικά σοκάκια τα οποία οδηγούν στο Μύλο και από πάνω για όσους αντέχουν ακόμη τα πόδια τους το Κάστρο με τη φοβερή θέα προς τη Χαλκιδική, όπου αν ανέβεις μια μέρα που έχει πολύ καθαρή ατμόσφαιρα στο βάθος του ορίζοντα διακρίνεται επιβλητικό το όρος Άθως.
Καλά διάβασες, παρότι είναι τόσο μακριά σε καθαρή ατμόσφαιρα φαίνεται πεντακάθαρα καθώς δεν υπάρχει κάποιο άλλο φυσικό εμπόδιο ανάμεσα σε αυτά τα δυο.
Φυσικά θα ανέβεις και τα σκαλάκια για να επισκεφτείς την επιβλητική Παναγίτσα του Πύργου που δεσπόζει στο βράχο στην είσοδο του λιμανιού και αν έχεις πάει και απογευματάκι συνήθως μέχρι τις 8 θα πετύχεις και τον παπά-Νικόλα να σου λέει ιστορίες για τη καθημερινότητα του νησιού, την ιστορία της ίδια τις παναγίτσας, τα πάμπολλα μοναστήρια που υπάρχουν στο νησί αλλά και για τις 365 μικρές εκκλησίες που θα πετύχεις διάσπαρτες μέσα στον οικισμό στις βόλτες που θα κάνεις και οι κάτοικοι του νησιού φροντίζουν με μεράκι.
Φυσικά και θα πρέπει να επισκεφτείς και τον Αη Γιάννη το Καστρί στο βόρειο τμήμα του νησιού που πραγματοποιήθηκαν και τα γυρίσματα της ταινίας Mamma – Mia. Ένας απότομος βράχος στη μέση της θάλασσας με περίπου εκατό αρκετά απότομα ομολογουμένως σκαλιά λαξεμένα στο βράχο, στην κορυφή του οποίου είναι χτισμένο το εκκλησάκι του Αη Γιάννη. Η θέα από την κορυφή ασύγκριτη.
Το να κάτσεις μερικά λεπτά στο προαύλιο της εκκλησίας κάτω από τη σκιά των πεύκων και να κάνεις ένα τσιγάρο απολαμβάνοντας το τοπίο, αξία ανεκτίμητη… Και αν θες και ένα χρήσιμο tip καλό είναι να επισκεφτείς τον Αη Γιάννη αρκετά νωρίς το πρωί και σε καμιά περίπτωση μέσα στο λιοπύρι μεταξύ 1 και 4μμ. Η ήδη δύσκολη σχετικά ανάβαση στη κορυφή γίνεται τρομακτικός άθλος μες τη λάβρα.
Απέξω βέβαια δε πρέπει να μείνει και ο οικισμός τη Γλώσσας με το επίνειο του το Λουτράκι.
Η Γλώσσα ένας πανέμορφος οικισμός χτισμένος σε σχετικά μεγάλο υψόμετρο από τη θάλασσα και με μια αρχιτεκτονική που σε μεταφέρει στο γειτονικό Πήλιο και σε κάνει για λίγο να ξεχάσεις πως βρίσκεσαι σε νησί. Στενά, πολύ στενά, σοκάκια και προς θεού μη προσπαθήσετε να τα διασχίσετε για κανένα λόγο με αυτοκίνητο. Η ταλαιπωρία θα είναι τεράστια.
Οπότε αν θες να τα ανακαλύψεις καλύτερα να παρκάρεις το αυτοκίνητο στο παρκινγκ της παραλίας του Λουτρακίου, κοντά στην πανέμορφη εκκλησία του Αγ. Νικολάου που έχει σα σκοπό να προφυλάσσει τους ναυτικούς του νησιού και μετά να ανέβεις με τα πόδια. Λίγο ζόρι η ανάβαση, αλλά έτσι θα απολαύσεις και τη Γλώσσα. Για το πόσο ζόρι είναι η ανάβαση, θα αναφέρω μόνο πως η αστεία εκδοχή για την ονομασία του οικισμού, είναι πως για να φτάσεις σε αυτόν με τα πόδια από το λιμάνι σου βγαίνει η γλώσσα!!
Ρε Θειο ωραία όλα αυτά, αλλά κανένα ποτάκι που θα το πιούμε;
Ε, φυσικά και ποτάκι. Όχι ένα, αλλά πολλά. Πολλά μπαράκια με χαρακτήρα και άποψη, κατά κύριο λόγο τοποθετημένα στην παραλία της πόλης ή κοντά σε αυτή.
Θα περάσεις μια βόλτα από το Pablos για ποτό στη μαγευτική ταράτσα με θέα όλο το λιμάνι και να απολαύσεις τη θαλασσινή καλοκαιρινή αύρα. Δεν είναι εύκολο να αποφύγεις το ιστορικό για το νησί τζαζομπαρο τον Πλάτανο, κάτω από τη σκιά του ηλικίας περίπου 120 ετών πλάτανου μπορείς να πιεις τον απογευματινό σου καφέ και πιο μετά τα κοκτειλ σου με μουσική υπόκρουση jazz, blues και στα μεγάλα κέφια και λίγη soul. Κάποτε σε αυτό το μαγαζί ένα βράδυ στο τέλος του καλοκαιριού είχαμε μετρήσει εικοσιπέντε διαφορετικές εκτελέσεις του Minnie the Moocher στη σειρά!
Μια βόλτα επίσης από τον Άνεμο που λειτουργεί ως all day καφέ, αλλά το βράδυ ροκάρει αρκετά δυνατά. Ξανά σε ύφος jazz λίγο πιο κάτω βρίσκεται και ο Μερκούριος με την βεράντα φουλ θέα στο λιμάνι, που πρέπει όμως να πας σχετικά νωρίς για να βρεις να κάτσεις.
Σίγουρα μια επίσκεψη από το θρυλικό La Costa, όπου ο Λόπε δίνει σόου ανάβοντας φωτιά στη μπάρα κάθε φορά που παίζει κάποιο από τα αγαπημένα του τραγούδια και καπάκι βάζει μπρος και περιφέρει και το αλυσοπρίονο!
Λίγο πιο πέρα βρίσκεται στον χώρο του παλαιού ελαιοτριβείου το Bardon, ένα από τα μεγαλύτερα σε μέγεθος ανοιχτά μπαρ του νησιού με πιο ανεβασμένη διάθεση και μουσικό ύφος Nu-soul, Nu-funk, New-jazz χωρίς να λείπουν τα περάσματα και από άλλα μουσικά μονοπάτια.
Λόγω τοποθεσίας μερικά στενά πιο πίσω από τη παραλία, σε ένα πολύ γραφικό σοκάκι θα βρεις και τον Οιωνό, όπου θα βρεις τον άνθρωπο ορισμό του multitasking, μπαρμαν-DJ-ο καλύτερος σου φίλος-το μεγαλύτερο τρολ κλπ σε ένα μαγαζί με πιο blues, rock, soul προσανατολισμούς και θαμώνες – μορφές.
Στην άλλη άκρη του κόλπου της Σκοπέλου βρίσκονται και οι Καρυάτιδες (όχι αυτές που είναι στο μουσείο της Ακρόπολης, αλλά το μπαρ). Easy listening μουσικές και μαγευτική θέα προς τον οικισμό. Λίγο μεγάλη η απόσταση αλλά το σκηνικό σε αποζημιώνει με το παραπάνω.
Φυσικά δε πρέπει να παραλείψεις μια βόλτα στην Ανατολή, στο κάστρο της Σκοπέλου όπου είναι τοποθετημένο σε ένα απερίγραπτης ομορφιάς το ρεμπετάδικο του Γ.Ξηντάρη ο οποίος παίζει κάθε βράδυ ζωντανά ρεμπέτικα μαζί με τους γιοyς του και τοπικούς οργανοπαίχτες τιμούν την παράδοση του νησιού στο ρεμπέτικο.
Από αριστερά προς τα δεξιά: To Mercurios, ο Πλάτανος και ο Οιωνός
Εκτός βέβαια από τα μπαρόκλαμπα στα οποία προαναφερθήκαμε υπάρχουν και πάρα πολλά τσιπουράδικα και μεζεδοπωλεία. Ιδιαίτερη μνεία στο Ναστα και την Καρυδιά που στη δεύτερη συνήθως κάποια βράδια θα πετύχεις και το Χρήστο Μητρέτζη να παίζει ρεμπέτικα για τους φίλους αλλά και τους επισκέπτες του μαγαζιού.
Γενικότερα, η Σκόπελος δεν σας απογοητεύσει σε καμία περίπτωση γιατί διαθέτει πολλές επιλογές σε όλους τους τομείς και φθηνά καταλύματα. Ωστόσο, το να φάτε καλά μπορεί να σας κοστίσει λιγάκι παραπάνω εάν θέλετε να αποφύγετε τις κλασσικές τουριστικές ταβέρνες του λιμανιού. Για εγγυημένα καλό φαγητό προτείνουμε τις Μούσες, το Μώλο και τις Γοργόνες.
Υ.Γ. Αν βρεθείς στην Σκόπελο και έχεις αρκετές ημέρες στην διάθεση σου να περάσεις οπωσδήποτε απέναντι με καραβάκι στην Αλόννησο, ως μονοήμερη εκδρομή. Αξίζει απίστευτα να πάρεις μια γεύση και από τις καταπληκτικές παραλίες της Αλοννήσου ή γιατί να μην κάνεις και το αντίστροφο. Διάβασε και το αφιέρωμα μας για την Αλόννησο και η επιλογή είναι δική σου.