Όχι. Δεν πρόκειται να γράψω στα αγγλικά, ούτε να διαφημίσω τις νέες τάσεις στην εσωτερική διακόσμηση ενός σπιτιού.
Γράφω με αφορμή την πρόσφατη ανάγκη των φίλων μου να βρουν ένα μέρος όπου μπορούν να αισθάνονται ασφαλείς και μοναδικοί.
Αυτό που εγώ αποκαλώ ως μαγικό home. Τι είναι όμως αυτό;
Λένε ότι home (σπίτι) είναι το μέρος στο οποίο μπορείς πάντα να περπατάς ελεύθερα. Ο Jerry Spinelli, δηλαδή, συνδέει την έννοια με τη δυνατότητά μας να μπορούμε να γινόμαστε αποδεκτοί σε κάθε διαφορετικό περιβάλλον και χώρο. Άλλοι λένε ότι home είναι κάθε χώρος που γνωρίζουμε όλους τους φίλους και τους εχθρούς μας (Orson Scott Card). Για άλλους home είναι ένα μέρος όπου πηγαίνουν και δεν έχουν γνωρίσει ακόμα (Warsan Shire). Οι πιο κλασικοί θα έλεγαν ότι home είναι το σπίτι μας ή, έστω ένα δεύτερο σπίτι μας, όπως μια βιβλιοθήκη ή το σχολείο. Το σπίτι μας, έτσι, διηγείται την ιστορία μας και συλλέγει καθετί που αγαπάμε κάτω από μία στέγη.
Μάλλον, όμως, θα συμφωνήσω περισσότερο με την αγαπημένη μου συγγραφέα Cecelia Ahern: Home δεν είναι μέρος, αλλά συναίσθημα. Δεν είναι απλά ένας χώρος, αλλά μπορεί να είναι ένας άνθρωπος, το κατοικίδιό μας, ένα χόμπι που μας επιτρέπει να αφεθούμε ελεύθεροι, να νιώσουμε μοναδικοί, να δημιουργήσουμε.
Είναι σημαντικό να βρούμε το home μας, το «κάστρο» μας. Εκεί αναγεννιόμαστε, νιώθουμε ασφαλείς, μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας. Όταν η σκληρή πραγματικότητα αποδεικνύεται άδικη και παράλογη, θέλουμε να κλειστούμε σ’ ένα δικό μας «κάπου» για να ανασυνταχθούμε, να νιώσουμε δυνατοί. Να νιώσουμε ότι μπορούμε να κατακτήσουμε τον κόσμο, να πολεμήσουμε ενάντια σε ό,τι μας πνίγει έχοντας νέες ιδέες, κάνοντας νέα αρχή. Σε αυτόν ή αυτήν βρίσκουμε το καταφύγιό μας. Είμαστε ο καλύτερος εαυτός μας, γιατί μπορούμε να νιώσουμε αποδοχή, σεβασμό, εκτίμηση και αληθινή αγάπη.
Δεν είναι τυχαίο που το home συνδέεται με την αγάπη, τη θαλπωρή, την ηρεμία και την ασφάλεια. Κατά βάθος, χωρίς απαραίτητα να το γνωρίζουμε, εμείς δημιουργούμε το σπίτι μας. Εμείς το αλλάζουμε, εμείς το διαμορφώνουμε. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτό. Εμείς όμως μπορούμε να είμαστε και το σπίτι κάποιου.
Αναμφισβήτητα, κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Αντιλαμβάνεται τα πράγματα μοναδικά. Σκέφτεται και αποφασίζει μοναδικά. Αισθάνεται μοναδικά. Από μικρός είναι μοναδικός. Μεγαλώνει με μοναδικό τρόπο, με τον οποίο μαθαίνει να επιλέγει. Κι επιλέγει μοναδικά. Όταν διαλέγει να μοιραστεί το home του με κάποιον, λοιπόν, δεν μπορεί παρά αυτό να είναι μοναδικό. Και είναι αξιοθαύμαστο όταν ένας τέτοιος μοναδικός άνθρωπος γίνεται το home κάποιου άλλου μοναδικού ανθρώπου.
Έχω κι εγώ το μαγικό μου μέρος. Εκεί μπορώ να σκέφτομαι καθαρά, να δημιουργώ, να αγαπώ ολοκληρωμένα. Το έχω μοιραστεί με ελάχιστα άτομα, αλλά… αν σας ερεθίζω την περιέργεια, σας επισυνάπτω φωτογραφίες που έχω βγάλει από εκεί. Ευτυχώς δεν μπορεί να το πάρει κανείς από εμένα…
Σκεφτείτε το. Γιατί home είναι το μέρος απ’ όπου η ιστορία μας ξεκινά…
