Γεια σας, κοπελούδια!
Πρόσφατα αποφάσισα να πάω με παρεάκι στο σινεμά για το περιβόητο θρίλερ “The Conjuring”. Ενώ είχα ετοιμάσει τις καθαρές αλλαξιές μου για μετά την παράσταση, μετά από διαφωνία καταλήξαμε να βλέπουμε περιπέτεια. Έτσι, εντελώς αναπάντεχα, βρέθηκα να βλέπω στη μεγάλη οθόνη το “Pacific Rim”. Ορίστε η εξίσωση-κριτική, λοιπόν, για την ταινία:
Pacific Rim= Godzilla + Transformers + Real Steel + Power Rangers.
Μπορεί να ακούγεται λίγο lame και συνηθισμένο, με χιλιοειπωμένες ατάκες, όμως παρόλα αυτά κατάφερε να με διασκεδάσει. Είχα καιρό να δω υπερπαραγωγή αμερικανιά που να με κρατήσει τόση ώρα καρφωμένο στη θέση μου. Τα εφέ άξιζαν πραγματικά και αυτά ήταν που έκαναν τη δουλειά, μιας και οι σκηνές με τους «ηθοποιούς» ήταν λίγες και σε έκαναν να ανυπομονείς για την επόμενη φορά που θα χτυπήσει ένα super τέρας κάποια γνωστή μεγαλούπολη. Δυστυχώς, αυτό με οδήγησε σε ένα αναπόφευκτο, δυσοίωνο συμπέρασμα: δε χρειάζονται πια ηθοποιοί για να φτιαχτεί μία -έστω- μέτρια ταινία…
Αξίζει να τη δω στο σινεμά; Αν γουστάρεις φάση Βιβλικής Aποκάλυψης με μάχες τεραστίων διαστάσεων μεταξύ μηχανών και τεράτων, ναι, τρέχα να το δεις με τους φίλους σου. Αλλιώς, σε Blu-Ray (όταν βγει) και σε μεγάλη τιβί. Αλλιώς είναι άλλη μία αμερικάνικη ταινία για τη συλλογή του Χόλιγουντ.
(ΥΣ: Εκτός απροόπτου, την επόμενη Τετάρτη θα πάω για το “The Conjuring”… Οπότε περιμένετε για ένα νέο ανατριχιαστικό ριβιού!)
Του Σάββα Χρυσικόπουλου