Πέντε κορίτσια, σε ένα σπίτι στα παράλια του Βοσπόρου ζούν υπό τον ασφυκτικό κλοιό της γιαγιάς, του βίαιου θείου και των παραδόσεων του Ισλάμ. Ύστερα από ένα αθώο παιχνίδι στη θάλασσα με τα αγόρια της τάξης τους, η αυταρχική οικογένεια αποφασίζει να τις φυλακίσει στο ίδιο της το σπίτι, προετοιμάζοντας τα προξενιά τους, πριν προλάβουν να «λερώσουν» την τιμή της οικογένειας.
Ουδέτερο χρονικά ίσως σκοπίμως ,για να τονίσει την επικινδυνότητα της ριζωμένης οπισθοδρόμησης, το” Mustang” στηλιτεύει τα κακώς κείμενα του πατριαρχικού συντηρητισμού ενώ συγχρόνως αγκαλιάζει τρυφερά την εφηβική αθωότητα.
Τα “άγρια άλογα” του αλληγορικού τίτλου που παρομοιάζονται με τα άγρια κορίτσια της ιστορίας , με την ζωηρότητα και την περιέργεια της νιότης τους παλεύουν για την ελευθερία τους και αναζητούν διαρκώς τους δικούς τους τρόπους επιβίωσης.
Κάνουν ηλιοθεραπεία πίσω από τα κάγκελα της βεράντας ,βουτάνε με το μαγιό τους στα σεντόνια τους κρεβατιού τους, το σκάνε από το παράθυρο για να δουν ποδοσφαιρικό αγώνα. Επαναστατούν και υφίστανται τις συνέπειες, αδυνατώντας να καταλάβουν τι κάνουν λάθος. Μέχρι τη στιγμή που η δυστυχία τις οδηγεί στην έκρηξη.
Η Ντενίζ Γκαμζέ Εργκιβέν δίνει μια νατουραλιστική χροιά στο ντεμπούτο της,παραπαίοντας ανάμεσα στον κόσμο της Ανατολής και της Δύσης.Καταγράφει στιγμιότυπα ρεαλιστικά που άλλοτε σε ξενίζουν με την σκληρότητα τους και άλλοτε σου προκαλούν ένα μουδιασμένο μειδίαμα με την τραγελαφικότητα τους.
Οι πρωταγωνίστριες διατηρούν τη φρεσκάδα και την φωτεινότητα τους μέσα στο γκρίζο τοπίο που τις περιβάλλει ενώ μοιάζουν ανεπιτήδευτες ερμηνευτικά, εγκλωβισμένες αλλά συγχρόνως ατίθασες. Αυτός είναι και εξάλλου ο σκοπός της σκηνοθέτιδας , να αναδείξει την αντίσταση της γυναικείας ψυχής στις κοινωνικές πιέσεις ,αποφεύγοντας τους διδακτισμούς και προσεγγίζοντας με ευαισθησία το ζήτημα.
Συγκινητικό και ελπιδοφόρο,το “Mustang” είναι μια τρυφερή ιστορία γυναικείας ενηλικίωσης ή αλλιώς ένα ταξίδι φυγής από την κοινωνική καταπίεση.
