Η πραγματικότητα του κορονοϊού είναι πλέον ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και στη χώρα μας ειδικά.
Γράφει η αναγνώστριά μας Μαρία Σκαμπαρδώνη
Δες πώς μπορείς και εσύ να μας στείλεις το άρθρο σου με τις σκέψεις σου στην καραντινα
Η αλλαγή στον τρόπο ζωής και στις καθημερινές συνήθειες, έφεραν πολλούς ανθρώπους στην αναγκαία διαδικασία του να συνηθίσουν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής και να λειτουργούν με βάση τη δημόσια υγεία. Και ναι, είναι γεγονός: ο κορονοϊός άλλαξε τις συνήθειές μας, τον τρόπο ζωής μας, αναχαίτισε όλες σχεδόν τις δραστηριότητές μας και ανάγκασε σχεδόν τις περισσότερες επιχειρήσεις να κλείσουν. Δημιούργησε προβλήματα ακόμα και στο θρησκευτικό συναίσθημα των περισσότερων ανθρώπων, καθώς η Εκκλησία έκλεισε και παρεμποδίζονται τα βασικά της μυστήρια. Η καινούργια καθημερινότητα περιλαμβάνει τον περιορισμό της προσωπικής ελευθερίας, με αρνητικές συνέπειες στην ψυχοσύνθεση πολλών ανθρώπων.
Κάθε πανδημία όπως αυτή, αλλά και κάθε ασθένεια, προκαλεί πάντοτε φόβο στον άνθρωπο. Και αυτό διότι μέσα μας υπάρχει έμφυτος ο φόβος του ανθρώπου για το απόλυτο φαινόμενο που λέγεται θάνατος, το οποίο μας επιβεβαιώνει πως η οντότητά μας είναι τρωτή. Ο κορονοϊός προκαλεί φόβο διότι σε αντίθεση με άλλους ιούς, είναι σχετικά καινούργιος με την επιστημονική κοινότητα να προσπαθεί να ερμηνεύσει τόσο την προέλευσή του όσο και θεραπείες για την ίασή του. Όλα δείχνουν πως η μάχη της χώρας και των γιατρών ενάντια στον ιό αυτό θα μας απασχολήσει για μήνες ολόκληρους, καθώς θα εξαρτηθεί η μάχη εναντίον του και από την υπακοή των πολιτών στα μέτρα ασφαλείας.
Ναι, είναι γεγονός, ο κορονοϊός είναι ένα δυσάρεστο γεγονός. Μπορεί όμως ακόμα και μέσα από αυτή την καινούργια πραγματικότητα, να αναδυθούν μαθήματα ζωής και να φανεί μία φωτεινή πλευρά;
Οι Αρχαίοι μας Έλληνες έλεγαν πολύ σοφά ‘’ουδέν κακόν αμιγές καλού’’. Αν προσπαθήσουμε παρά την επιδερμική θέαση των γεγονότων να εμβαθύνουμε στην πνευματική ωφέλεια της καινούργιας πραγματικότητας, αυτό θα μας ευεργετήσει περισσότερο από το να γκρινιάζουμε και να μεμψιμοιρούμε.
Ο κορονοϊός είναι μία δοκιμασία που επιτράπηκε στη ζωή μας για ένα λόγο. Ήρθε για να μας υπενθυμίσει την τρωτή μας υπόσταση, να μας ωθήσει να αναθεωρήσουμε τις μέχρι τώρα αξίες μας για τη ζωή. Είναι μία υπενθύμιση της τρωτής μας υπόστασης, μία ενίσχυση της ανάγκης μας για επικοινωνία με τον βαθύτερο εαυτό μας.
Ακόμα και αυτός ο περιορισμός μας, ίσως να είναι μία αφορμή για να εμπλουτίσουμε τον πνευματικό μας κόσμο, να αφήσουμε τις πρόσκαιρες διασκεδάσεις και να κάνουμε έναν εσωτερικό διάλογο με τον εαυτό μας. Ίσως αυτή η αποχή από την εργασία ή άλλες ενασχολήσεις να αποτελέσει το έναυσμα για τη συνειδητοποίηση των βαθύτερων αναγκών μας και για την επικοινωνία με το αληθινό μας Εγώ.
Ναι, μπορεί αυτή η καραντίνα να μας φέρει πιο κοντά με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μας, έχουμε χρόνο να συζητήσουμε μαζί τους, να λύσουμε διαφορές και παρεξηγήσεις. Είναι μία ευκαιρία να δώσουμε λίγο ουσιαστικό χρόνο σε σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή μας, τους οποίους προσπερνάμε αδιάφορα καθώς είμαστε χαμένοι στα μικρά και μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητας. Για πολλούς ανθρώπους αυτή η περίοδος μπορεί να είναι και η αφορμή για την επανασύνδεση με το θείο, για την ουσιαστική επαφή με το Θεό που υπάρχει μέσα μας. Είναι μία ευκαιρία να δώσουμε βάση σε περισσότερες ουσιαστικές ασχολίες, όπως το διάβασμα καλών βιβλίων και την παρακολούθηση αξιόλογων θεαμάτων.
Οι σχέσεις μας δοκιμάζονται μέσα σε αυτή την τεταμένη περίοδο. Διαπιστώνουμε ποιοι ενδιαφέρονται πραγματικά για εμάς, ποιες σχέσεις είναι εκείνες που θα αντέξουν παρά τις αποστάσεις. Η συγκατοίκηση με πρόσωπα θα αναδείξει τις πραγματικές μας διαφορές και ομοιότητες, θα δούμε ποιες σχέσεις μας σέβονται τα όρια και τις ανάγκες μας.
Ο κορονοϊός είναι μία σοβαρή δοκιμασία η οποία κάποτε θα περάσει. Αυτό που έχει σημασία είναι τα μαθήματα ζωής που θα αποκομίσουμε από αυτόν και πόσο θα επηρεάσουν θετικά την εξέλιξή μας. Είναι στο χέρι μας να δούμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων και να μην αφήσουμε την αρνητική καθημερινότητα να μας καταβάλλει.