Ο Idris Muhammad, αμερικανός τζαζίστας ντράμερ, έχτισε μια λαμπρή καριέρα με σημαντικές επιρροές στο χώρο της τζαζ αλλά άφησε πίσω του σημαντική παρακαταθήκη και με blues, funk, R&B και soul ρυθμούς.
Από το 1900 περίπου έως και σήμερα, 120 χρόνια μετά, η τζαζ μουσική εξακολουθεί να ηχεί, να συνοδεύει, να στηρίζει και να εμπνέει καλλιτέχνες και μη. Η λίστα με τους θρύλους αυτής της μουσικής που την καθόρισαν είναι μεγάλη. Συνθέτες, σαξοφωνίστες, ντράμερ, πιανίστες, τραγουδιστές, τρομπετίστες κτλ.
Σημαντική προσωπικότητα της τζαζ μουσικής είναι και ο ντράμερ Idris Muhammad. Γεννήθηκε στις 13 Νοεμβρίου του 1939 στη Νέα Ορλεάνη. Το όνομα που του δόθηκε απο την οικογένειά του ήταν Leo Morris. Μεγάλωσε σε ένα μουσικό περιβάλλον, με τον πατέρα του να παίζει banjo και με τέσσερις από τις αδερφές του να παίζουν ντραμς. Έτσι λοιπόν βρήκε τον δρόμο του από νωρίς, αφού τα ερεθίσματα που έλαβε από μικρός, τον έφεραν στην πρώτη του επαγγελματική δουλειά μόλις στα 16 του χρόνια όπου συμμετείχε στην εκδοχή του κομματιού “Blueberry Hill” από τον Antoine “Fats” Domino.
Ο Idris Muhammad με το ταλέντο του και τη σκληρή του δουλειά, έχτισε έναν λαμπρό δρόμο στο χώρο της τζαζ , δημιουργώντας παράλληλα επικά κομμάτια με blues, funk, R&B και soul διάθεση. Ένα από τα πιο γνωστά και καθοριστικά του άλμπουμ είναι το “Power of Soul” με τα κομμάτια του άλμπουμ να διατατέχονται από μια αλληλουχία της αφροαμερικάνικης μουσικής. Ηχογραφήθηκε το 1974 από την δισκογραφική “Kudu”.
Idris Muhammad – Album Power of soul (1974)
Επιπρόσθετα άλμπουμ του που γνώρισαν αντίστοιχη επιτυχία ήταν το “House of the Rising Sun” του 1976 και το “Turn This Mutha Out” του 1977, τα οποία δημιουργήθηκαν με τη σύμπραξη σημαντικών καλλιτεχνών του χώρου όπως ο Randy Brecker, ο Bob James, ο David Matthews και ο Tony Sarafino.
Το 1966 παντρεύτηκε την Delores “LaLa” Brooks, τραγουδίστρια των Crystals, που εκείνη την περίοδο αποχώρησε από το συγκρότημα για να πραγματοποιήσουν το γάμο τους. Το ζευγάρι αποφάσισε να ασπαστεί το Ισλάμ και να αλλάξουν τα ονόματά τους. Ένα πρόσωπο από τον κύκλο του Idris (τότε Leo) τον απέτρεψε λέγοντας του πως ο κόσμος που τον ακολουθούσε και τον θαύμαζε, με την αλλαγή του ονόματός του, θα ξεχνούσε ποιός ήταν και δεν θα μπορούσε να συνδέσει τα δύο ονόματα. Ο Idris απάντησε πως αν μείνει ο ίδιος άνθρωπος και ο ίδιος καλλιτέχνης, ο κόσμος θα τον αναγνώριζε. Έτσι και έγινε. Ο κόσμος μπορούσε να τον αναγνωρίσει από το μοναδικό μουσικό του στυλ. Το ζευγάρι βαπτίστηκε και άλλαξε τα ονόματα τους από Leo Morris και Delores Brooks σε Idris Muhammad και Sakinah Muhammad, όμως ο γάμος τους διακόπηκε το 1999.
Idris Muhammad – Turn this mutha out (1977)
Έκτοτε, ως Idris Muhammad συνέχισε τη λαμπρή του πορεία και δημιούργησε, από το 1970 έως το 1980, συνολικά 12 άλμπουμ. Σημείωσε σημαντικές συνεργασίες με τους Curtis Mayfield, Sam Cooke, Roberta Flack, Pharoah Sanders, John Scofield, Joe Lovano κ.ά. Τα τελευταία 20 χρόνια δούλευε περισσότερο πάνω σε ακουστικές versions μαζί με τον πιανίστα Ahmad Jamal. Ως ντράμερ ήταν φανατικός υποστηρικτής της εταιρείας “Istanbul Agop Cymbals”.
Ο ίδιος, έγραψε την προσωπική του ιστορία, και εξέδωσε το 2012 το βιβλίο του με τίτλο “Inside the Music: The Life of Idris Muhammad” σε συνεργασία με τον φίλο και συνεργάτη του Britt Alexander.
Έφυγε από τη ζωή στα 74 του χρόνια στις 29 Ιουλίου του 2014, αφήνοντας πίσω του σημαντική παρακαταθήκη. Χάρισε έμπνευση σε πολλούς σύγχρονους καλλιτέχνες της χιπ-χοπ σκηνής, ενώ οι μουσικές του επηρέασαν και χρησιμοποιήθηκαν ως samplers από τους Tupac Shakur, the Notorious B.I.G., Eminem, Lupe Fiasco, Beastie Boys και Drake.
Discography (as leader)
- 1970: Black Rhythm Revolution! (Prestige)
- 1971: Peace and Rhythm (Prestige)
- 1974: Power of Soul (Kudu)
- 1976: House of the Rising Sun (Kudu)
- 1977: Turn This Mutha Out (Kudu)
- 1978: Boogie to the Top (Kudu)
- 1978: You Ain’t No Friend of Mine (Fantasy)
- 1979: Foxhuntin’ (Fantasy)
- 1980: Make It Count (Fantasy)
- 1980: Kabsha (Theresa)
- 1992: My Turn (Lipstick)
- 1998: Right Now (Cannonball)
Στο ακόλουθο βίντεο ο Idris Muhammad εμφανίζεται μαζί με τον θρυλικό πιανίστα Ahmad Jamal και τον James Cammack στο κοντραμπάσο, στο Grenoble Jazz Festival το 2008. Είναι από τα λίγα βίντεο που μπορεί κανείς να δει επί σκηνής τον Muhammad. Η χημεία των τριών καλλιτεχνών είναι ολοφάνερη τόσο στο αποτέλεσμα της σύμπραξης τους όσο και στις εκφράσεις των προσώπων τους. Απολαύστε υπεύθυνα!
