Ένας από τους κορυφαίους φιλόσοφους της γερμανικής σχολής είχε πει κάποτε πως…
”Αν πάρεις το γκρι και το βάλεις δίπλα στο μαύρο θα φαίνεται άσπρο.
Άν πάρεις το γκρι και το βάλεις δίπλα στο άσπρο θα φαίνεται μαύρο.”
Κάπως έτσι είναι και η φάση, λοιπόν, αγαπητέ αναγνώστη με το 3ο επεισόδιο του τελευταίου κύκλου του Game of Thrones.
Όταν σας έλεγα εγώ πως το 1ο επεισόδιο ήταν μια μ@λ@κία και μίση και πως τα εναπομείναντα 5 επεισόδια φαντάζουν πολύ λίγα για να χωρέσουν τόσα πολλά γεγονότα με λέγατε γραφικό.
Εδώ σου είχα μιλήσει για το ποιοι πίστευα ότι θα πεθάνουν!
Παρ’ όλ’ αυτά, ας το προσπεράσω και να ασχοληθώ με το ζουμάκι.
Αν αφήσουμε λίγο απ’ έξω την ”σκηνοθετική μας ικανότητα” (ένα δάκρυ κύλισε) και αυτά που έχουμε διαβάσει στα βιβλία, θα δούμε πως πρόκειται για ένα επεισόδιο, του Game of Thrones, που μας έδωσε πρωτοφανείς σκηνές και πρωτόγνωρα συναισθήματα.
ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΉ:
1. Η σκηνή με τους Ντοθράκι να αφανίζονται από μακριά βλέποντας τις φλόγες τους να σβήνουν, είναι ίσως ότι πιο εντυπωσιακό έχω δει εγώ προσωπικά μέχρι σήμερα.
Θα μου πεις τώρα τι δουλειά είχαν οι Ντοθράκι να πάνε μόνοι τους με τα άλογα να συναντήσουν τον θάνατο. Τι μλκίες του σεναρίου είναι αυτές;
Προσωπικά πιστεύω πως και να μην έγραφε το σενάριο ότι έπρεπε να πάνε να κάνουν επίθεση μόνοι τους, οι τύποι είναι τόσο στόκοι που και πάλι θα πήγαιναν.
2. Επόμενη μεγάλη σκηνή ο τρόμος στο βλέμμα του Τζόρα όταν επιστρέφει από τη σφαγή και στα καπάκια ο θάνατος του Εντ την ώρα που σώζει τον Σαμ.
Λες, καλά ρε μλκ τόσο νωρίς έφυγε ο πρώτος; Τι θα γίνει εδώ πέρα; Δεν θα μείνει κανένας.
3. Η κατατρόπωση από τα ζόμπι και η υποχώρηση.
Ο Γκριζοσκώληκας διατάζει τους Άσπυλους να καθυστερήσουν τα ζόμπι προκειμένου να σωθούν αυτοί που υποχωρούν.
Απίστευτη σκηνή! Εν τω μεταξύ βλέπεις τους πάντες να τρέχουν να σωθούν και οι μόνοι @@δάτοι που έμειναν στη θέση τους ήταν οι Άσπυλοι. Οξύμωρο.
4. Ο Χορός των Δράκων.
3 δράκοι να σφάζονται στον αέρα νομίζω πως είναι από τις πιο επικές σκηνές στα χρονικά όλων των ταινιών και των σειρών. Να δαγκώνονται, να χτυπιούνται, ο ένας να ρίχνει πάγο, οι άλλοι 2 φωτιές. Φοβερό!
5. Ο τρόμος που είδαμε στα βλέμματα όλων ήταν κάτι πρωτόγνωρο.
Είδαμε τον Τζόρα τόσο φοβισμένο να επιστρέφει από τους Ντοθράκι που έμοιαζε σχεδόν νεκρός.
Είδαμε τον Τζέϊμυ να φοβάται. Παρ’ όλ’ αυτά μετά τους Άσπυλους ήταν ο πιο μαχητικός να προσθέσω. (Για τον Τόρμουντ ξέρουμε)
Είδαμε την ανέκφραστη Μπριέν των 8 κύκλων, να ουρλιάζει και μάλιστα 2 φορές.
Είδαμε την Καλήσι παρατημένη από τους δράκους της, να φοβάται.
Είδαμε τον Σνόου για πρώτη φορά στα χρονικά να μπαίνει στο κάστρο έντρομος, να βλέπει τους δικούς του γύρω του να είναι έτοιμοι να πεθάνουν και να προχωράει δίχως να τους βοηθήσει (την σκηνή αυτή δεν την αλλάζω με καμία άλλη σ’ ό,τι αφορά τον Γιαννάκη μέχρι σήμερα).
Είδαμε τον Θήον ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΤΑΙ και να πηγαίνει να τα βάλει με τον ΝΚ… (Επίσης από τις πιο επικές στιγμές μέχρι τώρα στην σειρά).
Είδαμε… Άκουσον-Άκουσον… Την Σάνσα και τον Τύριον να κρατάνε μαχαίρια και να ετοιμάζονται να πεθάνουν ηρωϊκά.
Είδαμε την Άρυα ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΗ.
Μέχρι και οι δράκοι χέστηκαν πάνω τους. Αυτό που το πας;
6. Η ΑΥΤΑΠΆΡΝΗΣΗ ήταν επίσης ένα από τα εντυπωσιακά στοιχεία. Και ήταν και τόσο μαζική που πολλοί την πέρασαν στο φλού.
O Γκριζοσκώληκας δεν ήθελε να πιστέψει αυτό που ζει εκεί κάτω, αλλά δεν τα παρατούσε για κανέναν λόγο. Αποδέχθηκε την μοίρα και έμεινε εκεί κάτω μέχρι τέλους να την αντιμετωπίζει.
Ο Σαμ κατέβηκε έξω να πολεμήσει με τους φίλους του. Όσοι τον κοροϊδεύουν είναι οι ίδιοι που όταν τρώει η ομάδα τους 10-0 στο 5×5 ζητάνε αλλαγή…
Ο Τζόρα αν δεν έσωζε την Καλήσι στο τέλος δεν υπήρχε περίπτωση να πεθάνει. Θα ήταν ακόμη εκεί και θα πάλευε. Πρώτα σιγουρεύτηκε ότι θα ζήσει το μωρό και μετά έκλεισε τα μάτια του.
Ο Θήον λυτρώθηκε από τον Μπράν και από εκεί που πήδαγε από τα πλοία πήγε να σκοτώσει τον Θάνατο. Ποιος; Ο ΘΗΟΝ… (ράγισαν και οι πέτρες)
Ο Κλεγκέϊν για χάρη της Άρυας ξεπέρασε τον φόβο του για τις φωτιές και πήγε να την σώσει. Ο Κλεγκέϊν που μέχρι εψές, το μόνο που τον ένοιαζε ήταν τα κοτόπουλα και να μην τον ενοχλεί κανένας όταν τον παίρνει μια ωρίτσα το μεσημέρι.
Η Άρυα σκότωσε τον ΝΚ. Αυτό και αν είναι αυταπάρνηση…
Η Μικρή Λυάννα που πήγε και σκότωσε τον γίγαντα. A-ΠΙ-ΣΤΕΥ-ΤΟ, ΜΟΝΑΔΙΚΟ, ‘‘ΕΊΝΑΙ ΕΚ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΟ” όπως θα έλεγε και ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
7. Σε ό,τι αφορά τον ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΝΚ.
Τσουρέκια μας τα κάνατε.
Μα να πεθάνει έτσι; Τόσο απλά;
Ένας τύπος που 8 χρόνια θεωρείται ο γ@μ@ω και δέρνω;
KAI ΠΩΣ ΘΈΛΑΤΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΡΕ Μ@Λ@ΚΕΣ;
Να βγάλει τον σουγιαδάκι του και να παλέψει με την Άρυα σαν να είναι ο Γιώργος Φούντας στη Στέλλα;
Έχετε καταλάβει τι ήταν ο ΝΚ;
O ΘΑΝΑΤΟΣ, Ο ΙΔΙΟΣ!
Και στην τελική σε μια σειρά που λέγεται Game Of Thrones και όχι “Βλέπω τον θάνατο σου” ή “Ο Χάρος βγήκε παγανιά”.
ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΝΚ… ΑΣΤΑΔΙΑΛΑ ΔΗΛΑΔΗΣ. ΝΕΧΤ
8. Όταν σηκώνει και πάλι τα χέρια του ο Βασιλιάς της Σκόνης (πλέον)
Την στιγμή που τον κυνηγάει ο Τζόνις και σηκώνει τα χέρια του ο ΝΚ και ξαφνικά βλεπεις, εκεί που οι κακοί είναι 30 προς 1, να γίνονται 100 προς 1 λες πάει ρε φίλε αυτό ήταν… Είχαν δίκιο οι π@π@ρες που έλεγαν ότι θα κερδίσει τελικά το μουγκό μπλε κεφάλι και θα επικρατήσει πάγος σε όλο το Westeros…
Είναι η στιγμή εκείνη που παρακαλούσα να σκάσει τώρα ο Στάνις να μας σώσει και ας μας ζαλίζουν μετά για αιώνες τον έρωτα οι “Ντανίτσες του GoT”…
Εκεί που είναι όλοι περικυκλωμένοι από ζόμπι και λες εντάξει μλκ μου χάσαμε… Αισθάνθηκα για πρώτη φορά κι εγώ δίπλα μου στον υπολογιστή τον ΝΚ να μου λέει “είσαι ο επόμενος”.
ΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ;
Game of Thrones: Επικήδειοι
Ο Τζόρα ήξερε τι θα συμβεί από την αρχή, ήξερε τι έρχεται και μπορεί 8 κύκλους τώρα να τον ανεβοκατεβάζουμε ”Καληνυχτάκια” παρ’ όλ’ αυτά μακάρι όλοι οι καληνυχτάκηδες να πέθαιναν με τέτοια τιμή δίπλα στο μωράκι τους.
Ο Θήον από εκεί που ήταν ένας χαρακτήρας που έτρεχε να σωθεί μια ζωή και φοβόταν και τη σκιά του, έμεινε τελευταίος να υπερασπίζεται τον Μπράν και σαν να μην έφτανε αυτό αντί να τρέξει να φύγει αυτή την φορά, έτρεξε να πεθάνει. ΑΠΕΙΡΑ ΤΑ RESPECT!
O Mπέρικ που μας τα έκανε αερόστατα με τις προφητείες, εκπλήρωσε τον σκοπό του και μάλιστα ήταν και ουσιαστικά ο λόγος που νικήθηκε το κακό. Καθώς έσωσε την Άρυα, η οποία αργότερα σκότωσε τον ΝΚ.
Η μικρή Λυάννα δεν κουνήθηκε ποτέ από την θέση της. Έμεινε εκεί και έδινε οδηγίες στους στρατιώτες και στην δύσκολη στιγμή, αντί να τα παρατήσει πήγε σαν τον Δαυίδ και σκότωσε τον Γολιάθ.
Για εμένα δεν υπάρχει πιο τιμητικός θάνατος και προσωπικά πιστεύω πως άξιζε το 1 ευρώ, που πόνταρα πάνω της για να καθίσει στον σιδηρούν θρόνο και ας πήγαμε κουβά.
Ο Εντ ναι. Πέθανε γρήγορα. Δεν το περίμενα τόσο γρήγορα, αλλά το έκανε σώζοντας τον φίλο του. Η αλήθεια είναι ότι πάντα σε όλες τις μάχες που είχαν γίνει μέχρι σήμερα ο Εντ ήταν στους 5-6 που επιβίωναν στο τέλος από τους 150.000 που πέθαιναν. Οπότε 3 επεισόδια πριν την ολοκλήρωση της σειράς, δέχομαι να φύγει πρώτος.
Την Μελισάντρε να την ευχαριστήσουμε που άναψε τα σπαθιά των Ντοθράκι και τουλάχιστον βλέπαμε πως πέθαιναν, γιατί διαφορετικά απλά θα ακούγαμε ουρλιαχτά από απέναντι και δεν θα ξέραμε ποιος κερδίζει ποιον. Στο τελευταίο της επεισόδιο εκτέλεσε απλά χρέη ΔΕΗς.
Επίλογος
Το επεισόδιο αυτό βασίστηκε στον τρόμο και τον φόβο της ανθρωπότητας απέναντι στον θάνατο. Είναι μια μάχη που οι σκηνοθέτες έπαιξαν τόσο πολύ με το συναίσθημα των πρωταγωνιστών παρά με το αιματοκύλισμα. Για εμένα πρόκειται για πρωτοτυπία και πρωτοπορία. Το επεισόδιο δεν ήταν Βίκινγκς, δεν ήταν Σπάρτακος, δεν ήταν Μπρέιβχαρτ.
Όποιος ψάχνει να βρει ατέλειες στις μάχες, στα χρονικά και στα ιστορικά των γεγονότων, πολύ καλά κάνει (έχει άπειρα) αλλά είναι εκτός κλίματος.
Δεν κατάλαβε ποτέ τι έγινε εδώ.