2018 μια χρονιά που πέρασε γεμάτη γνώσεις, εμπειρίες και αναμνήσεις!
Μέρικοι αρθρογράφοι του Frapress.gr, μας αποκαλύπτουν πως πέρασαν το 2018 και μας περιγράφουν τις δικιές τους εμπειρίες για την χρονιά που μας αποχαιρετά.
Εύη Δεσποτοπούλου
Και τι είναι ο χρόνος;
Μία σύμβαση μήπως; Ένας τρόπος να διασφαλίσουμε ότι δεν θα συμβούν όλα τα πράγματα μαζί, ταυτόχρονα;
Κάθε χρόνο, λοιπόν, όπως κι αν αυτός ορίζεται, λέμε ότι θα θέσουμε νέους στόχους, θα προσπαθήσουμε να βελτιωθούμε, κάνουμε σχέδια κι όνειρα και σκεφτόμαστε οτιδήποτε, έτσι ώστε η κάθε νέα χρονιά να είναι καλύτερη από την προηγούμενη κι εμείς μία νέα, πιο βελτιωμένη εκδοχή του περσινού εαυτού μας. Μήπως είναι, όμως, κι αυτά όλα μία σύμβαση; Γιατί κάθε χρονιά επαναλαμβάνουμε αυτά τα λόγια και στο τέλος είναι σαν να μην κάνουμε τίποτα;
Γιατί νιώθουμε γενικά την ανάγκη να κάνουμε ένα reset σε όλα, να αφήσουμε πίσω οτιδήποτε αρνητικό και να συνεχίσουμε κρατώντας τα θετικά της υπόθεσης κάνοντας ταυτόχρονα πλάνα για το μέλλον;
Κάθε χρόνος που περνά μας αφήνει, πραγματικά, με περισσότερη γνώση, περισσότερες εμπειρίες και περισσότερες αναμνήσεις;
Ίσως ναι…
Προσωπικά, από το χρόνο που πέρασε θα κρατήσω τις καλές αναμνήσεις και θα χρησιμοποιήσω τις άσχημες για να προσπαθήσω να κάνω, όντως, όσα αναφέρονται παραπάνω. Ωστόσο, θα αποφύγω μακροπρόθεσμα πλάνα και ουτοπικές, μη ρεαλιστικές υποσχέσεις, στον εαυτό μου κυρίως.
Εύχομαι το 2019 να είναι μία καλύτερη χρονιά για όλους μας, μια ευτυχισμένη χρονιά γεμάτη υγεία και οτιδήποτε, και οποιουσδήποτε, μας κάνουν χαρούμενους. Μια χρονιά που θα μάθουμε ακόμα καλύτερα πως να ξεπερνάμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στη ζωή ή πως να μάθουμε, τουλάχιστον, να ζούμε με αυτές, τους προσωπικούς μας δαίμονες.
Κι αν όλα αυτά είναι ανούσια -μπορεί και να είναι, καθίστε δίπλα στο τζάκι με τους αγαπημένους σας, πιείτε μία κούπα καφέ, διαβάστε ένα καλό βιβλίο, δείτε μία ταινία ή παίξτε παιχνίδια και αφήστε την αγαπημένη σας μουσική να παίζει στο background. Ζήστε τη στιγμή και αφήστε για λίγο τις έγνοιες στην άκρη. Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο, εκτός από αυτό.
Καλές γιορτές λοιπόν και τα λέμε ξανά του χρόνου!
Κωνσταντίνα Μαυρογιάννη
Τη φετινή χρονιά θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω χρόνια επιτυχίας. Οι resolution goals που έβαλα επιτεύχθηκαν και με το παραπάνω (φτου φτου μη το ματιάσω). Ήταν μια χρονιά που εκτίμησα τα πιο απλά πράγματα και καταστάσεις και κυρίως την προσωπική ηρεμία.
Τι κατάλαβα από το 2018;
Ότι η ευτυχία είναι στιγμές και ότι καλύτερα να θέτεις πολλούς μικρούς στόχους παρά λίγους και ακατόρθωτους.
Τι ζητάω από το 2019;
Υπομονή και δύναμη να καταφέρω τους νέους μου στόχους. Καλή χρόνια με υγεία και πολλές στιγμές ευτυχίας.
Ραφαέλα Χαμπίπη
Το 2018 μπήκε με πολύ περίεργο τρόπο στη ζωή μου. Είχα πειστεί πως θα ήταν μία πολύ κακή χρονιά και δεν ήξερα πως ακριβώς να ξορκίσω αυτό το δυσοίωνο προαίσθημα. Στη συνέχεια έγιναν πολλά και αναπάντεχα. Μετά από ένα ταξίδι μου στο εξωτερικό τίποτα δεν ήταν το ίδιο.
Με αστραπιαίες ταχύτητες και μέσα από αναπάντεχα γεγονότα βρέθηκα σε νέους κύκλους και με νέα άτομα, πολλά που πλέον έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Βέβαια δε θα μπορούσα να ξεχάσω τα τραγικά γεγονότα όπως η φονική πυρκαγιά στο Μάτι ή η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, γεγονότα τα οποία δεν έχουν ακόμα κλείσει και είναι αμφίβολο αν η δικαίωση επιτευχθεί εν τέλη.
Όπως κάθε χρονιά, έτσι και το 2018 δε χαρακτηρίστηκε από «κακοτυχία» ή «καλοτυχία». Τα περιστατικά τα ορίζουμε εμείς κι όσα δεν είναι στο χέρι μας φροντίζουμε να τα κρίνουμε αναλόγως και να μαθαίνουμε από αυτά. Στόχος για το ’19 δεν είναι παρά η καθημερινή προσπάθεια και για το «εγώ» αλλά και για το σύνολο!
Γεωργία Μανλή
Λίγες ώρες πριν το 2018 μας αποχαιρετήσει μια για πάντα, μας κατακλύζουν διάφορες σκέψεις και συναισθήματα για όσα βιώσαμε, αισθανθήκαμε και κάναμε αυτή τη χρονιά. Θα μπορούσα, να αναφέρω διάφορες κοινωνικές συνθήκες, πολιτικές καταστάσεις και ποικίλα γεγονότα στην πλειονότητα τους δυσάρεστα που με έκαναν να προβληματιστώ, να συγχυστώ και να αναρωτηθώ κάποια πράγματα.
Ωστόσο, θα τα παραβλέψω μέρες που είναι, αναφέροντας κάτι πιο προσωπικό και συνάμα πιο ευχάριστο για μένα. Τη χρονιά, λοιπόν, που πέρασε συντελέστηκε ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στη ζωή μου, ένα ορόσημο θα έλεγα, αν και μου
φαίνεται υπερβολικό.
Και ποιο είναι αυτό; Πήρα ΠΤΥΧΙΟ
Αποφοίτησα από τη σχολή που τόσο αγωνίστηκα να μπω, που λάτρεψα και που με άλλαξε άρδην σαν άτομο και ως προσωπικότητα.
Τη χρονιά αυτή, έκλεισε ένας κύκλος ζωής που όμοιο του πιστεύω δεν θα ξανασυναντήσω. Μαζί με το πτυχίο, το αίσθημα πληρότητας, περηφάνιας αλλά παράλληλα και άγχους για το μέλλον και την επαγγελματική αποκατάσταση, μια τέτοια στιγμή σε κάνει να συνειδητοποιείς πολλά πράγματα:τη δύναμη της θέλησής σου, την αγάπη και στήριξη της οικογένειας σου, αλλά πρωτίστως τη σημαντικότητα και αξία που έχει η γνώση, όχι ως τυποποιημένο προσόν, αλλά σαν αυτοσκοπός στη ζωή σου. Διότι, σε μια ιδανική κοινωνία έτσι θα έπρεπε να αντιλαμβάνονται όλοι τη γνώση!!
Και ας μην ξεχνάμε:
«Υπάρχουν πολύ, πολύ καλύτερα πράγματα μπροστά, από όσα αφήνουμε πίσω»~ C.S. Lewis
