13 πίνακες ξένων και Ελλήνων ζωγράφων με θέμα το καλοκαίρι, ιδανικοί για όσους λαχταρούν τη θάλασσα αλλά οι διακοπές δεν είναι στα άμεσα σχέδιά τους…
Ας τους δούμε λοιπόν!
1) «Κολυμβητές στην Asnières», Georges Seurat, 1884
Στριμωγμένοι και ταυτόχρονα απομονωμένοι, οι κολυμβητές απολαμβάνουν τον ήλιο και τον Σηκουάνα. Η δραστηριότητα της βιομηχανικής περιοχής που απεικονίζεται στο βάθος δεν φαίνεται να επηρεάζει τη χαλαρότητά τους.
2) «Ένα κυριακάτικο απόγευμα στο νησί Grande Jatte», Georges Seurat, 1884–1886
Μια πιο μεσοαστική άποψη της απόλαυσης της καλοκαιρίας στην άλλη πλευρά του Σηκουάνα, μέσα από μια ενδεχομένως κριτική και «σκιερή» ματιά.
Ο Γάλλος μετα-ιμπρεσσιονιστής ζωγράφος Ζωρζ Σερά που έζησε από το 1859 έως το 1891, υπήρξε εισηγητής του Πουαντιγισμού, της τεχνικής η οποία επιτυγχάνεται μέσω της κουκίδας απορρίπτοντας τη γραμμή-πινελιά, της μη ανάμειξης των χρωμάτων και της ιδιότητας του ματιού και του μυαλού να αντιλαμβάνονται ένα χρώμα ως αποτέλεσμα της ψευδαίσθησης που δημιουργούν γειτονικά χρώματα.
3) «Τοπίο στην Ταϊτή», Paul Gauguin, 1891
Τα ζωντανά και έντονα χρώματα του τροπικού καλοκαιριού στην εξωτική Ταϊτή.
4) «Bord de Mer II», Paul Gauguin, 1887
Ακόμη ένα εξωτικό τοπίο του Γκωγκέν, αυτή τη φορά από τη Μαρτινίκα.
Ο Πωλ Γκωγκέν γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1848 στο Παρίσι. Ανήκε στο ρεύμα του μετα-ιμπρεσιονισμού και τα έργα του με τους πειραματισμούς και τα χαρακτηριστικά έντονα χρώματα επηρέασαν τους ζωγράφους των επόμενων ετών.
Το 1888 υπήρξε συγκάτοικος του Βαν Γκογκ με τον οποίο μοιράστηκαν το ίδιο διαμέρισμα στη Γαλλία για δύο μήνες.
Η προσωπικότητά του ήταν αναμφίβολα έντονη και ιδιόρρυθμη και ο τρόπος ζωής του ιδιαίτερα αμφιλεγόμενος. Απογοητευμένος από τον δυτικό κόσμο τον οποίο έβρισκε συντηρητικό, αποφάσισε να ταξιδέψει και να ζήσει στη Γαλλική Πολυνησία, όπου οι λαοί ήταν πιο κοντά στη φύση και πιο απελευθερωμένοι σεξουαλικά.
Η ασιατική και αφρικανική Τέχνη τον γοήτευσαν και επηρέασαν τα θέματα των έργων του.
Πέθανε τον Μάιο του 1903 στην Πολυνησία σε ηλικία 54 ετών.
5) «Κήπος στην Sainte-Adresse», Claude Monet, 1866
Χρησιμοποιώντας ως μοντέλα τους γονείς και τους συγγενείς του, ο Μονέ αποτύπωσε την καλοκαιρινή ατμόσφαιρα στο θέρετρο Sainte-Adresse όπου περνούσε τα καλοκαίρια του και το οποίο αποτέλεσε έμπνευση για αρκετούς πίνακές του.
6) «Ο κήπος του Μονέ στο Vétheuil», Claude Monet, 1879
Ανάμεσα στους πολλούς κήπους που ζωγράφισε ο Μονέ, αυτός παραπέμπει σε παιδική ανάμνηση, σε ένα ξέγνοιαστο καλοκαίρι στην εξοχή.
Ιδρυτής και ένας εκ των σημαντικότερων εκπροσώπων του ιμπρεσιονισμού, ο Κλωντ Μονέ γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1840 στο Παρίσι.
Είχε αδυναμία στη φύση και ζωγράφισε πληθώρα τοπίων, ενώ τον απασχολούσε ιδιαίτερα η μελέτη των χρωμάτων, της χρήσης και των συνδυασμών τους.
Το έργο του «Impression, soleil levant» θεωρείται ότι έδωσε το όνομά του στο ρεύμα του ιμπρεσιονισμού.
Πέθανε το1926 σε ηλικία 86 ετών νικημένος από τον καρκίνο ενώ ήδη αντιμετώπιζε προβλήματα όρασης για περίπου 20 χρόνια.
Το ελληνικό καλοκαίρι στη ζωγραφική
7) «Το Ψάθινο Καπέλο», Νικόλαος Λύτρας, 1925
Το ηλιοκαμένο κορίτσι μάς κοιτά κάτω από το μεγάλο ψάθινο καπέλο του που βρίσκεται στο κέντρο του πίνακα, ενώ το καλοκαιρινό, νησιώτικο τοπίο πίσω του λούζεται στο άπλετο ελληνικό φως.
8) «Βάρκα με πανί», Νικόλαος Λύτρας, 1923-1926
Ένα μετα-ιμπρεσιονιστικό, χωρίς λεπτομέρειες, ήρεμο ελληνικό καλοκαίρι.
Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους, ο Νικόλαος Λύτρας, γεννήθηκε το 1883 και πέθανε από φυματίωση το 1927, σε ηλικία 44 ετών. Γιος του επίσης ζωγράφου Νικηφόρου Λύτρα και επηρεασμένος από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό λόγω των σπουδών του στην Ακαδημία του Μονάχου, θεωρείται ότι συνέβαλε στην ανανέωση της ελληνικής ζωγραφικής.
Εισήγαγε τον εξπρεσιονισμό στην Ελλάδα, ωστόσο στα έργα του διακρίνονται στοιχεία του μοντερνισμού, προσαρμοσμένου στο ελληνικό τοπίο.
Με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε το 1917 η «Ομάδα Τέχνη».
9) «Ύδρα», Κωνσταντίνος Παρθένης, 1918-1920
Η γαλήνια και καταγάλανη θάλασσα, αγκαλιάζει το νησιώτικο τοπίο της Ύδρας.
10) «Παραλιακό Τοπίο», Κωνσταντίνος Παρθένης
Ο ήλιος που ανατέλλει χαρίζει στην παραλία αυτά τα ποιητικά και γλυκά χρυσά χρώματα.
Γεννημένος το 1878 στην Αίγυπτο, ο μοντερνιστής Παρθένης ήρθε στην Ελλάδα το 1903 μετά τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης όπου επηρεάστηκε από τον εξπρεσιονισμό και τον συμβολισμό.
Στο Παρίσι όπου έζησε αργότερα, ήρθε σε επαφή με τον ιμπρεσιονισμό και τον μετα-ιμπρεσιονισμό.
Ασχολήθηκε με θέματα ηθογραφικά, ιστορικά, μυθολογικά όπως και θρησκευτικά κάνοντας αγιογραφίες και τα έργα του χαρακτηρίζονται από εσωτερικότητα, μουσικότητα, αφαίρεση και ονειρικότητα.
Βρέθηκε αντιμέτωπος με τον συντηρητισμό και για τους πίνακές του εκτός από βραβεία δέχτηκε και αρνητικές κριτικές, επηρεασμένες ενίοτε και από αντιπάλους των πολιτικών του τοποθετήσεων.
Πέθανε το 1967 σε ηλικία 89 ετών ενώ η σωματική και πνευματική του υγεία δεν ήταν σε καλή κατάσταση.
Ανάμεσα στους ζωγράφους μαθητές του υπήρξαν ο Τσαρούχης και ο Εγγονόπουλος.
11) «Σαντορίνη», Κωνσταντίνος Μαλέας
Η πολύ-ζωγραφισμένη από τον Κωνσταντίνο Μαλέα Σαντορίνη, σήμα κατατεθέν του ελληνικού καλοκαιριού.
12) «Μονεμβασιά», Κωνσταντίνος Μαλέας
Η ειδυλλιακή ατμόσφαιρας της Μονεμβασιάς, δίπλα στη θάλασσα ενέπνευσε πολλά έργα του ζωγράφου.
13) «Τοπίο από τη Νάξο», Κωνσταντίνος Μαλέας
Ακόμη ένα κυκλαδίτικο τοπίο υμνείται στην Τέχνη του Μαλέα.
Ο Κωνσταντίνος Μαλέας γεννήθηκε το 1879 στην Κωνσταντινούπολη όπου και αποφοίτησε από τη Μεγάλη του Γένους Σχολής.
Απείχε από τον ακαδημαϊσμό που πρέσβευαν πολλοί Έλληνες ζωγράφοι ήδη από τα τέλη του 1800 επηρεασμένοι από τη σχολή του Μονάχου και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας Τέχνης».
Πέθανε το 1928 στην Αθήνα.