Τα 10 πράγματα που θα διαβάσεις για κρασί, το ποτό του Θεού Διόνυσου και θα σε κάνουν λίγο πιο γνώστη του είδους.
Στην ελληνική μυθολογία, ο πιο αγαπητός Θεός στους ανθρώπους ήταν ο Διόνυσος ο οποίος τους πρόσφερε το αμπέλι και το κρασί. Οι γιορτές που γίνονταν προς τιμήν του ήταν γεμάτες γλέντι και ξεγνοιασιά. Σήμερα, έχουμε το κρασί αρκετά υψηλά στις προτιμήσεις μας. Άλλωστε είναι αλήθεια ότι είναι παρόν σε κάθε γλέντι και εκτός αυτού, η κατανάλωση του με μέτρο κάνει καλό στην υγεία.
Παρ’ όλο λοιπόν που το έχουμε στη ζωή μας, εν τέλει δεν γνωρίζουμε και τόσα πολλά γύρω από αυτό. Είναι κάποιες απορίες που τις έχουμε αλλά δεν έχουμε μπει στον κόπο να τις ψάξουμε, αλλά και πράγματα που δεν περιμέναμε ποτέ να ακούσουμε για αυτό.
1. Δεν είναι όλα τα κρασιά vegan.
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου για να γίνει πιο διαυγές το κρασί φιλτράρεται μέσα από υλικά ζωικής προέλευσης. Συνήθως αυτό γίνεται στα νέα κρασιά, για να μπορέσουν να αποβάλουν τανίνες ή πρωτείνες και άλλα συστατικά που τα κάνουν πιο θολά.
Στην πραγματικότητα, το φιλτράρισμα αυτό γίνεται φυσικά, αλλά τα φίλτρα χρησιμοποιούνται από τους παραγωγούς για τις ανάγκες της βιομηχανίας και για αύξηση της ταχύτητας παραγωγής. Χρησιμοποιούνται κυρίως καζεΐνη (πρωτεΐνη γάλακτος), λευκωματίνη (ασπράδια αυγού), ζελατίνη (ζωική πρωτεΐνη) και isinglass (πρωτεΐνη της ουροδόχου κύστης).
Έτσι, πέρα από την ηθική πλευρά της διαδικασίας, το κρασί δεν μπορεί να χαρακτηριστεί vegan και λόγω του ότι είναι πολύ πιθανό ελάχιστες ποσότητες των υλικών να περνάνε σε αυτό με το φιλτράρισμα.
2. Tα πιο δημοφιλή είδη κρασιού είναι 18 και είναι γνωστά ως international varieties.
Τα σταφύλια που παράγουν αυτά τα είδη είναι διεθνώς καλλιεργούμενα στις περισσότερες περιοχές παραγωγής κρασιού. Λέγεται, ότι αν δοκιμάσει κανείς και τα 18 τότε έχει μια σφαιρική άποψη πλέον για το τι σημαίνει κρασί.
Αυτά είναι 9 κόκκινα (Pinot Noir, Grenache, Merlot, Sangiovese, Nebbiolo, Tempranillo, Cabernet Sauvignon, Syrah, Malbec) και 9 λευκά (Pinot Grigio, Riesling, Sauvignon Blanc, Chenin Blanc, Moscato, Gewurztraminer, Sémillon, Viognier, Chardonnay).
3. Γίνονται όλα τα κρασιά καλύτερα με την παλαίωση;
Είναι γεγονός ότι μερικά από τα πιο δημοφιλή κρασιά στον κόσμο παράγονται με διαδικασία παλαίωσης σε δρύινα βαρέλια. Ωστόσο η έκφραση “σαν το παλιό καλό κρασί” είναι αβάσιμη. Η παλαίωση επηρεάζει όντως τη γεύση και την ποιότητα αλλά δεν επηρεάζει όλα τα κρασιά με τον ίδιο τρόπο. Πολλά από τα συστατικά του κρασιού αλλάζουν με το χρόνο αλλά αυτό δεν έχει θετική επίδραση σε όλα τα κρασιά. Είναι κάποια που είναι φτιαγμένα για να καταναλωθούν άμεσα. Ακόμη και αυτά που όντως με την παλαίωση απελευθερώνουν το άρωμα και τη γεύση τους έχουν συγκεκριμένο διάστημα αναμονής.
Άρα, το πόσο θα περιμένει ένα κρασί εξαρτάται από διάφορους παράγοντες που πρέπει να γνωρίζουμε πριν το ανοίξουμε νωρίς ή το περιμένουμε άδικα να παλαιωθεί.
4. Πόσο κρατάει άραγε ένα κρασί που μόλις έχουμε ανοίξει;
Πολλοί συνηθίζουμε να κρατάμε για μήνες ακόμα ανοιγμένα κρασιά στο ψυγείο μας. Η αλήθεια είναι ότι ένα κρασί μπορεί να καταναλωθεί εώς και 2 μέρες από το άνοιγμα του. Σε αυτές τις δύο μέρες θα πρέπει να φυλάγεται στο ψυγείο είτε είναι λευκό, είτε είναι κόκκινο. Μόνο που στην περίπτωση του κόκκινου θα πρέπει να το αφήσουμε να επανέλθει σε θερμοκρασία δωματίου πριν το καταναλώσουμε.
5. Οι γυναίκες είναι στην πραγματικότητα καλύτεροι δοκιμαστές κρασιού από τους άντρες.
Η όλη διαδικασία της δοκιμής βασίζεται σε 3 στάδια: την εμφάνιση, την όσφρηση και τη γεύση. Η γευσιγνωσία κρασιού λοιπόν έχει άμεση σχέση με την όσφρηση, μια αίσθηση πιο ανεπτυγμένη στις γυναίκες. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι ένας άντρας δεν μπορεί να εκτιμήσει σωστά ένα κρασί.
6. Έχουμε βρει το αγαπημένο μας κρασί. Το αγοράζουμε ξανά και κάτι μοιάζει να μην είναι ίδιο. Vintage variation λέγεται.
Αναφέρεται ουσιαστικά στο βαθμό στον οποίο το κρασί διαφέρει περισσότερο από ένα τρύγο σε σχέση με τους άλλους. Στον κόσμο του κρασιού, οι διακυμάνσεις στα κρασιά διαφορετικών τρύγων και διαφορετικών ετών είναι κάτι φυσιολογικό και αποδεκτό. Οι διαφορές αυτές όμως μπορεί να γίνουν εντονότερες σε περιοχές με πιο κρύα κλίματα ή με αυξημένη μεταβλητότητα των καιρικών συνθηκών.
Έτσι, για παράδειγμα βροχή στο τέλος μιας καλλιεργητικής περιόδου ή παγετός στην αρχή μπορούν να αλλοιώσουν εντελώς το κρασί. Στις πιο θερμές περιοχές, η ποικιλία του τρύγου έχει λιγότερη σημασία.
7. Το πιο ακριβό μπουκάλι κρασί που πωλήθηκε ποτέ κόστισε $500.000.
Πρόκειται για το Screaming Eagle Cabernet Sauvignon του 1992. Το μπουκάλι 6 λίτρων δεν είχε κλείσει ούτε 10 χρόνια από την παραγωγή του όταν αγοράστηκε σε μια φιλανθρωπική δημοπρασία στην Καλιφόρνια από τον Chase Bailey. Λόγω του ότι αφορούσε σε φιλανθρωπικό σκοπό και επομένως είχε δεχτεί κάποια έκπτωση στην τιμή, δεν περιλαμβάνεται στην επίσημη λίστα.
Έτσι, επίσημα το πιο ακριβό κρασί που έχει πωληθεί θεωρείται το Cheval Blanc του 1947. Αυτό αγοράστηκε το 2010 σε δημοπρασία στη Γενεύη από έναν ιδιωτικό συλλέκτη στη τιμή των $304.375.
8. Πού όμως παράγεται όλο αυτό το κρασί;
Η απάντηση είναι ότι το 1/2 της συνολικής παραγωγής κρασιού στον κόσμο παράγεται στη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία. Αυτές είναι κατά σειρά και τρεις πρώτες χώρες στην παραγωγή κρασιού. Η κάθε μια έχει τα δικά της κυριότερα είδη σταφυλιών. Η Γαλλία τα Merlot και Grenache, η Ιταλία τα Sangiovese και Trebbiano και η Ισπανία τα Tempranillo και Airén. Η Ελλάδα στην κατάταξη αυτή των κυριότερων παραγωγών στον κόσμο βρίσκεται στην 14η θέση.
9. Η αγαπημένη μας σαμπάνια δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα αφρώδες κρασί που παράγεται στην περιοχή Καμπανία της Γαλλίας.
Φτιάχνεται μόνο από σταφύλια Chardonnay, Pinot Noir και Pinot Meunier. Μια μικρή διαφορά είναι ότι κατά τη διαδικασία παραγωγής, η δεύτερη ζύμωση γίνεται μέσα στο ίδιο μπουκάλι στο οποίο σερβίρεται.
10. Φυσικός φελλός ή βιδωτό καπάκι;
Τα κρασιά με βιδωτό καπάκι δεν είναι χαμηλότερης ποιότητας. Αυτό είναι ένας μύθος. Στην πραγματικότητα το γυαλί είναι ένα υλικό που δεν αφήνει σε καμία περίπτωση το οξυγόνο να περάσει. Έτσι, εάν θέλουμε να αγοράσουμε ένα κρασί για να το καταναλώσουμε σύντομα το βιδωτό καπάκι είναι και πιο εύκολο στο άνοιγμα και δεν έχει καμία διαφορά με το φελλό. Εάν όμως θα θέλαμε να παλαιώσουμε ή να κρατήσουμε το κρασί για κάποιο διάστημα είναι απαραίτητη η είσοδος οξυγόνου για βελτίωση της γεύσης. Τότε θα χρειαστούμε ένα κρασί που στο άνοιγμα του θα έχει φυσικό φελλό.
Υπάρχουν τόσα πολλά που μπορεί να μάθει κανείς γύρω από το κρασί. Αυτά ήταν μόνο μερικά, αφού για να μάθεις για το κρασί προφανώς χρειάζεται πολλή έρευνα και κυρίως… πολλές δοκιμές.
Μην ξεχάσεις λοιπόν, την επόμενη φορά που θα είσαι με παρέα και θα παραγγέλνεις κρασί, να μοιραστείς τις γνώσεις σου.