Ο Νίνο Ρότα ήταν ένας διάσημος Ιταλός συνθέτης, ο οποίος έμεινε γνωστός για τις μελωδίες που στόλισαν τον ιταλικό κινηματογράφο της εποχής του.
Γεννήθηκε στο Μιλάνο στις 3 Δεκεμβρίου το 1911 και πέθανε στις 10 Απριλίου 1979 στη Ρώμη.
Έλαβε τη σκυτάλη της μουσικής από γονείς μουσικούς, σε σπίτι όπου η αγάπη γι’ αυτήν άνθιζε. Παρακολούθησε μαθήματα πιάνου στο ωδείο της πόλης του, όπου κι ανέδειξε την δεξιοτεχνία του, παράλληλα πριν συμπληρώσει τα 15 του χρόνια ανακάλυψε τη κλήση του στη σύνθεση, ολοκληρώνοντας ένα ορατόριο και μια όπερα. Ο διευθυντής της ορχήστρας, Αρτούρο Τοσκανίνι, αναγνωρίζοντας το ταλέντο του, χρησιμοποίησε τη πειθώ του, ώστε ο μικρός Νίνο Ρότα να φύγει και να συνεχίσει τις σπουδές του στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως κι έγινε.
Με την επιστροφή του στη πατρίδα έκανε τη πρώτη κινηματογραφική σύνθεση το 1933 για το Treno Popolare. Η γραφή του είχε το ιδιαίτερα σπάνιο χάρισμα να συνοδεύει αρμονικά τις ταινίες, κάνοντας δυνατή τη πρόβλεψη των σκηνών ακόμη και με κλειστά μάτια, αρκεί να αφεθεί κανείς στα βήματα του ηχοχρώματος της μελωδίας.
Είχε την ικανότητα να ταιριάζει τη δράση με τον ήχο παράγοντας τα κατάλληλα συναισθήματα. Πολύ συχνά η ατμόσφαιρα της μουσικής σφράγιζε τις ταινίες με διαχρονικές αναμνήσεις.
Ύστερα από δύο δεκαετίες γνώρισε το Φεντερίκο Φελίνι με τον οποίον συνεργάστηκαν για τριάντα χρόνια και έφεραν στο κόσμο ταινίες που θα αφήσουν ιστορία. Η στάση και ο σεβασμός του Φεντερίκο Φελίνι προς το πρόσωπο του Νίνο Ρότα, συμπυκνώνεται στα εξής λόγια: «Γλαφυρός, αυθόρμητος, αγγελικός μου φίλος».
Σε αυτή τη σχέση πέντε ταινίες του Φελίνι αναδείχτηκαν και έλαμψαν χάρις την προσωπικότητα της σύνθεσης του Νίνο Ρότα.
Ας δούμε τα πέντε αριστουργήματα του Νίνο Ρότα που στόλισαν και έδωσαν ζωή στις ταινίες του Φελίνι:
1.La Strada / The Road (1954)
2. La Dolce Vita (1960)
3. 8½ (1963)
4. Amarcord (1973)
5. Orchestra Rehearsal / Prova d’orchestra (1978)
https://www.youtube.com/watch?v=GeuArQDB1Y8&index=1&list=PLEE0A38A1810CAA6A
Μέχρι το θάνατό του συνέθεσε μουσική για θέατρο, τηλεοπτικές παραγωγές, 10 όπερες, 5 μπαλέτα και τη κυριότερη δουλειά του, με πάνω από 150 θέματα για διεθνή και ιταλικό κινηματογράφο.
Στολίδια του είναι το Romeo and Juliet του Franco Zeffirelli, The Godfather του Francis Ford Coppola ( Το The Godfather 2 έλαβε όσκαρ) και Il Gattopardo του Luchino Visconti .