Ο Monsieur Minimal ο δημιουργός των μουσικών που θα θέλαμε για soundtrack των ονείρων μας, σε μια συνέντευξη από κάποιον που έμαθε να ονειρεύεται υπό τους ήχους της Πάστα φλώρα.
Δεν ξέρω πόσοι από εσάς είχατε ποτέ την τύχη να συναντήσετε από κοντά κάποιον που να ενέπνευσε τα όνειρα σας, τα love story σας, κι ένα μεγάλο κομμάτι της αισθητικής που έχετε μέχρι σήμερα.
Ξέρω όμως πως ένιωσα εγώ όταν ένα βράδυ πριν κάποιες μέρες συνειδητοποίησα οτι ήμουν στον ίδιο χώρο με τον Monsieur Minimal. Εκείνη η στιγμή που όλες οι αναμνήσεις που δημιούργησε ακούγοντας τις μουσικές (με θυμάμαι σε γυμνάσιο και λύκειο να κοιτάω το ταβάνι και να σκέφτομαι από crushes μέχρι την μελλοντική φοιτητική ζωή, αλλά και αργότερα να με συντροφεύουν τα τραγούδια του σε χαρές και λύπες), συναντιούνται με την επιθυμία να γνωρίσεις τον άνθρωπο πίσω από τον Monsieur Minimal για να πειστείς ότι όντως… υπάρχει!
O Μonsieur Minimal γραφεί και συνθέτει τα τελευταία 11 χρόνια. Αποφοίτησε από το Τμήμα Ηλεκτρονικής Μουσικής και Τεχνολογίας του Νέου Ωδείου Θεσσαλονίκης με καθηγητή τον Δημήτριο Αδάμ. Διακρίθηκε μέσα από το διαγωνισμό της «The coca-cola sound wave festival» με τα κομμάτια “silk” και “love is a circle” παράλληλα συμμετείχε στη συλλογή της “city campers” όπου σημείωσε σημαντική επιτυχία. Τον Νοέμβριο του 2008 κυκλοφορεί το debut αλμπουμ με τίτλο Lollipop. Κι από τότε συναντά μόνο επιτυχίες στο χώρο της μουσικής.
Ο Χρήστος Τσιτρούδης λοιπόν, κατά κόσμον Monsieur Minimal, δέχτηκε να δώσει αυτήν την συνεντευξη λίγο πριν ξεκινήσει τις εμφανίσεις του στην Αθήνα μαζί με το Δάκη.
Πως ξεκίνησε η ενασχόληση με τη μουσική;
Από την εφηβεία, τότε που ακούγαμε μόνο grunge και θέλαμε να στήσουμε μια μπάντα με 3 παιδικούς μου φίλους.
Πως θα όριζες το είδος της μουσικής σου;
Δεν νομίζω πως μπορώ να το ορίσω 100%. Έχω επηρεαστεί και έχω καταπιαστεί με αρκετά είδη μέχρι τώρα στην δισκογραφία μου και ελπίζω να αγγίξω ακόμα περισσότερα.
Σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα σου;
Η στιγμή που τέλειωσα τις ηχογραφήσεις του lollipop και είχα το πρώτο μου δίσκο στα χέρια μου, το opening act στον Moby, η συνεργασία με τον Δάκη και την Δήμητρα Γαλανή και όταν παιζόντουσαν τραγούδια μου απο το lollipop σε σειρές και διαφημίσεις στον Καναδά και την Αμερική.
Η πηγή έμπνευσης είναι συνήθως δικά σου προσωπικά βιώματα ή κάτι άλλο ; (πχ κάποιο βιβλίο ή κάποια ταινία)
Είναι συνδυασμός όλων άλλα πολύ περισσότερο της ιδίας της μουσικής. Τρελαίνομαι να ακούω κάτι και να με συγκινεί.
Υπάρχει κάποιο κομμάτι δικό σου που αγαπάς λίγο παραπάνω από τα υπόλοιπα;
Συμβαίνει και αυτό κατά περιόδους, ανάλογα με την διάθεση και την εποχή. Αυτή την στιγμή ειναι το ο Έρωτας στα χρόνια της Ψυχεδέλειας και το ορχηστρικό Εδω απο το Erotica album.
Όταν βγάζεις ένα καινούριο album ακόμα και μετά την επιτυχία που έχεις σημειώσει συνεχίζεις να έχεις το άγχος του «πως θα τους φανεί»;
Άγχος όχι, ποτέ δεν το είχα. Ίσως λίγη αγωνία και περιέργεια. Κάνω αυτό που μου λέει η ψυχή μου και μου αρέσει. Πρώτα από όλα για να αρέσει σε μένα. Από εκεί και πέρα αν αυτό μπορεί να συνδυαστεί και με την αντίστοιχη απήχηση σίγουρα είναι καλοδεχούμενο και απολαυστικό.
Το Μonsieur Minimal από που προήλθε;
Πάντα ήθελα να είμαι κύριος και απλός και αυτό προσπάθησα να το μεταφέρω και στις συνθέσεις μου.
Το άγχος λίγο πριν τη σκηνή υπάρχει ακόμα;
Άλλες φορές λίγο παραπάνω άλλες φορές λιγότερο. Αλλα με 1-2 πατάκια όμως όλα παίρνουν τον δρόμο τους. Με επηρεάζει αρνητικά όταν έχω να διαχειριστώ ένα άμουσο κοινό.
Το Erotica είχε κάποια συγκεκριμένη επιρροή ; Και γιατί Erotica ;
Γιατι ο “Ερωτισμός” είναι ίσως το μοναδικό πράγμα που μπορεί να μας κάνει να ξανανιώσουμε, ειδικά αυτή την εποχή. Όσο για το άλμπουμ σαν ήχος μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να κάνω κάτι πέρα από τις έως τότε μουσικές μου επιρροές. Ήθελα να κάνω κάτι αισθησιακό γιατί ήθελα πάνω από όλα να ξυπνήσω πρώτα τις δίκες μου αισθήσεις.
Όλα αυτά προέκυψαν κατά την διάρκεια της διαμονής μου στο Βερολίνο και τις εκεί κουλτούρας και καθημερινότητας μου. Έξαλλου ο έρωτας και η αγάπη ήταν και είναι πάντα πηγή έμπνευσης για την μουσική και την ζωή μου. Όλο αυτό μουσικά με οδήγησε στην δεκαετία των 60’s και 70’s.
Ήθελα λοιπόν να κάνω κάτι αισθησιακό και να προσεγγίσω έναν ήχο με τον οποίο δε είχα καταπιαστεί και να το κάνω με τον δικό μου τρόπο. Άκουσα πολλά πράγματα από εκείνη την δεκαετία άλλα η ταινία Αναζήτησις και το soundtrack του Σπανού ηταν αυτά που με επηρέασαν περισσότερο σαν άκουσμα και σαν αισθητική.
Αθήνα ή Θεσσαλονίκη ;
Βερολίνο?
Πώς νιώθεις όταν συναντάς ανθρώπους που δε σε γνωρίζουν προσωπικά αλλά έχεις αποτελέσει συντροφιά με τα τραγούδια σου ή ακόμα και πηγή έμπνευσης ;
Χαίρομαι πολύ που η μουσική μου έχει γινει κομμάτι της ζωής τους.
Πού και πότε θα είναι οι επόμενες εμφανίσεις σου ;
Ετοιμάζουμε μια σειρά απο εμφανίσεις με τον Δάκη στην Αθήνα στο tiki bar. 26 Απριλίου, 3 Μαϊου , 10 Μαϊου και 17 10 Μαϊου και στην συνέχεια κάποιες καλοκαιρινές εμφανίσεις στην υπόλοιπη Ελλάδα.
