Ποια είναι, στην πραγματικότητα, η πιο όμορφη ηλικία για τον άνθρωπο;
Η αληθινή ομορφιά του ανθρώπου -και της γυναίκας ιδιαίτερα- ανατέλλει, τη στιγμή της δύσης. Όταν η πρώτη νιότη έχει πια χαθεί κι από το άνθος που «φουσκώνει», σαν μπουμπούκι του αγρού, έχει μείνει μοναχά το κέλυφος.
Αυτή η ομορφιά αποκαλύπτεται όταν ο άνθρωπος έχει απεκδυθεί το αρχικό εύκολο κάλλος του, το επιπόλαιο και τελικά περιττό, και έχει απομείνει με τον πυρήνα της ύπαρξής του. Την πραγματική ουσία της ωραιότητας του.
Όλοι συνηθίζουν να υμνούν τις μέρες της νεότητας και της ανθοφορίας, όμως δεν είναι ο κατάλληλος καιρός. Ο καθένας πρέπει να κρίνει από το πλήρωμα του χρόνου και όχι από τα αρχικά φαινόμενα.
Η πρώτη αίσθηση μπορεί να είναι κυριαρχική, αλλά είναι και φευγαλέα, συχνά ίσως και πλανερή, οδηγεί πολλές φορές στο σφάλμα. Βεβαίως, μια νεανική φιγούρα μπορεί να παρουσιάζει ένα πρώιμο κάλλος, το οποίο όμως μοιάζει ή και είναι χυδαίο. Όπως και μία άχρωμη παρουσία, διόλου εντυπωσιακή και ελκυστική, μπορεί να μεταμορφωθεί σε ένα πλάσμα με απαράμιλλη γοητεία και μαγνητισμό.
Ο χρόνος είναι τελικά εκείνος που θα δείξει και θα φέρει στην επιφάνεια την αληθινή φύση του κάθε πράγματος (παραδοχή με γενικότερη ισχύ και προεκτάσεις, που δεν περιορίζονται αποκλειστικά στο πεδίο της ομορφιάς, προσώπων και σωμάτων).
Η ζωή όσο κυλά, αποκαλύπτει όσα οι άνθρωποι καλύπτουν… Όλα ξεκινούν και τελειώνουν μες το ρουν της.
Άλλα, ο αέναος αυτός ρυθμός, άλλα τα παρασύρει και χάνονται για πάντα, κι άλλα, τα φέρει στο φως και τα κάνει να λάμπουν!
Και όσο περνά ο καιρός, φτάνουμε στη στιγμή που κάνει την εμφάνισή της η ομορφιά της ψυχής. Όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που αναδεικνύουν το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης. Η ευγένεια, ο σεβασμός, η αγαθοσύνη, η φιλευσπλαχνία, αλλά και η δολιότητα, ο φθόνος και η μνησικακία μεγεθύνονται και τελικά διαμορφώνουν το αληθινό πρόσωπο ενός ανθρώπου. Αυτό που κρυβόταν καλά κάτω από το προσωπείο της νεανικής ζωής του.
Άλλωστε, πάντοτε η πιο άδολη ομορφιά των ανθρώπων κρυβόταν, κρύβεται και θα κρύβεται στα δύο μεγάλα αναγνωριστικά της ψυχής, στα δύο μας μάτια.