O Αλέξανδρος Δαβιλάς είναι νέος, ταλαντούχος και μιλά για πρώτη φορά στο Frapress.gr.
Είναι είκοσι ετών, τελειόφοιτος της δραματικής σχολής Ίασμος. Επαγγελματικά έχει κάνει την πρώτη του δουλειά σε παιδικό θέατρο πέρυσι με όνομα “Περιπέτεια στην Σκουπιδανία”. Του αρέσει όταν βρίσκει λίγο χρόνο να γράφει από στίχους μέχρι θεατρικά έργα.
1. Τι σε ώθησε μα ασχοληθείς με την υποκριτική;
Για να πω την αλήθεια κυρίως με ώθησαν οι φίλοι μου και οι καθηγητές μου, οι οποίοι μου λέγανε συχνά στο λύκειο ότι έπρεπε να ασχοληθώ με την υποκριτική κι έτσι ξεκίνησα να το σκέφτομαι. Μπαίνοντας στο πρώτο έτος της σχολής, όταν ρωτήθηκα γιατί βρίσκομαι εκεί απάντησα “για να δω αν υπάρχει κάτι εδώ για μένα, κι αν εγώ έχω κάτι εδώ να δώσω”. Ακόμα δεν έχω σιγουρευτεί για την απάντηση, αλλά νιώθω ότι ήταν η καλύτερη απόφαση που θα μπορούσα να πάρω.
2. Τι είναι για σένα ηθοποιία;
Ηθοποιός είναι ο άνθρωπος που μπορεί να είναι ο εαυτός του, να σκέφτεται σαν κάποιος άλλος, να συμπεριφέρεται σαν κάποιος άλλος, και ξαφνικά όλο αυτό να φεύγει και όταν εκείνος θελήσει να ξανά έρχεται… με μια λέξη; Τρέλα.
3. Ποιον θεατρικό ρόλο θα ήθελες να ερμηνεύσεις πάρα πολύ;
Είμαι ακόμα αρκετά μικρός και άπειρος αλλά όνειρό μου είναι να καταπιαστώ κάποια στιγμή με τον Άμλετ. Είναι ένας ρόλος που όχι μόνο θαυμάζω, αλλά μου αρέσει να ψάχνω για εκείνον, να τον μελετάω.
4. Χαρακτήρισε τον εαυτό σου με τρεις λέξεις.
Εξωστρεφής, δημιουργικός, οξύθυμος.
5. Έρωτας: Γέννηση ή καταστροφή;
Κάτι ενδιάμεσο, κάπου εκεί στο “ή” με τον τόνο.
6. Την τηλεόραση του 2017 πώς την βλέπεις; Θα ήθελες να δουλέψεις σε αυτόν τον χώρο κάποια στιγμή;
Δεν βλέπω καθόλου τηλεόραση, αλλά από όσο ξέρω φέτος έχει αρχίσει να καλυτερεύει η κατάσταση. Φυσικά και θα ήθελα να βρίσκομαι σε αυτό το χώρο, αλλά σε κάτι προσεγμένο και καλά δουλεμένο.
7. Ξένος ή ελληνικός κινηματογράφος; Η αγαπημένη σου ταινία;
Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε αυτά τα δύο, μιλάμε για ανόμοια πράγματα. Προτιμώ τον ξένο κινηματογράφο για την πληθώρα επιλογών. Δεν έχω μια αγαπημένη ταινία αλλά δύο ” Η τελευταία έξοδος” και “ο Νονός”.
8. Από πολλούς η κρίση που περνάμε δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και κοινωνική. Οι σχέσεις των ανθρώπων έχουν κατακερματιστεί σε πολλά επίπεδα. Εσένα αυτό κατά πόσο σε έχει επηρεάσει στον τρόπο που φέρεσαι;
Ευτυχώς δεν με έχει επηρεάσει. Είτε υπάρχουν χρήματα στην τσέπη μου είτε όχι, έχω φίλους που με κάνουν χαρούμενο.
9. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι ένας νέος ηθοποιός σήμερα να κάνει πράξη αυτό που αγαπά και να βιοποριστεί από αυτό;
Να κάνει πράξη αυτό που αγαπά είναι εύκολο. Υπάρχουν πολλές ομάδες που ζητάνε νέο κόσμο, και αν δεν βρεις, μπορείς εύκολα να δημιουργήσεις εσύ μια. Το να βιοποριστείς από αυτό, όμως, τη σημερινή εποχή, δυστυχώς, είναι κάτι αρκετά δύσκολο και όχι μόνο για νέους ηθοποιούς, αλλά ακόμα και για καταξιωμένους στο χώρο.
10. Θεωρείς ότι το θέατρο σήμερα μπορεί να επιφέρει μια αλλαγή; Αλλαγή στις σχέσεις των ανθρώπων, στην πολιτική ή και σε ολόκληρη την κοινωνία; Και αν ναι πώς;
Το θέατρο οφείλει να επιφέρει αλλαγή, και μάλιστα στα πάντα. Έτσι είναι από την φύση του, αυτό κάνει από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε, το να συζητάμε όμως αν μπορεί να το κάνει, είναι κάτι που με προβληματίζει.
11. Ετοιμάζεις κάποιες παραστάσεις αυτήν την περίοδο; Μίλησε μας γι’αυτές.
Βρίσκομαι σε μια παράσταση με όνομα “74 λεπτά για να πεις την αλήθεια” του Ευάγγελου Σαμιώτη. Είναι μια κωμωδία που προσφέρει άφθονο γέλιο, αλλά την ίδια στιγμή βάζει το θεατή σε σκέψεις.
Ταυτόχρονα, είμαι σε πρόβες για το έργο “Το αμάρτημα της μητρός μου”, σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη, ένα πρότζεκτ το οποίο υλοποιείται στα πλαίσια της δραματικής σχολής στην οποία είμαι τελειόφοιτος, και στο οποίο ο κ. Νανούρης έχει καταφέρει να υπογραμμίσει με τη σκηνοθεσία του όλο το δράμα της μητέρας για το κρυμμένο της μυστικό..
12. Τα σχέδιά σου και οι στόχοι σου για το μέλλον;
Βρίσκομαι σε μια ομάδα με πολύ καλούς φίλους και ηθοποιούς, στόχος μας είναι να καταφέρουμε κάποια στιγμή να ανεβάσουμε το δικό μας έργο. Όταν συμβεί αυτό, τότε θα είμαι ευτυχισμένος.
Τον ευχαριστώ πολύ!