Σε εσένα γράφω που είσαι είκοσι τρία. Που τελειώνεις. Που δεν έχεις ιδέα τι θα κάνεις μετά. Ή που ξέρεις αλλά δεν είσαι σίγουρος. Σε σένα που μπερδεύεσαι με τους ανθρώπους και τις σχέσεις. Που δεν ξέρεις τι θες. Που νιώθεις ότι όλα αλλάζουν. Σε σένα γράφω και σε μένα.
Έρχεται εκείνη η στιγμή που πρέπει να αποφασίσεις. Συνήθως έρχεται με το πτυχίο λίγο πριν, ή λίγο μετά. Στέκεσαι σε ένα σταυροδρόμι με πολλές κατευθύνσεις. Ποιόν δρόμο να επιλέξω; Πού να πάω; Τι να κάνω;
Κουνάς νευρικά τα πόδια. Αγχώνεσαι, πανικοβάλλεσαι. Ακούς φωνές δεξιά και αριστερά. Βλέπεις τους άλλους να κάνουν βήματα.Τους βλέπεις να φεύγουν .Και ύστερα νιώθεις ότι πρέπει να κάνεις και εσύ το βήμα.
Το «υποτιθέμενο» μεγάλο βήμα. Ποιό είναι το σωστό και ποιό το λάθος; Ποιό μονοπάτι είναι πιο ασφαλές και ποιό πιο επικίνδυνο; Στα 18 νομίζαμε ότι ξέρουμε τι μας αρέσει,τι θέλουμε να κάνουμε. Στην πορεία καταλάβαμε πώς στα 18 σου δεν μπορείς να ξέρεις. Στα 23 όμως υπάρχει αυτη η δικαιολογία; Υπάρχει κατάλληλη ηλικία για να κάνεις την καλύτερη επιλογή;
Πρώτες σκέψεις μετά το πτυχίο. Μεταπτυχιακό ή κατευθείαν δουλειά; Ελλάδα ή εξωτερικό; Τι μου αρέσει ή τι με συμφέρει; Σε τι είμαι καλύτερος ή τι με ενδιαφέρει πραγματικά; Όνειρα ή οικονομικές απολαβές; Διλήμματα. Ποιό είναι το σωστό βήμα να ξεκινήσεις; Και αν το ξέρουμε είμαστε έτοιμοι να το πραγματοποιήσουμε;
Ερωτήσεις που περιμένουν απαντήσεις.
«Δεν ξέρω.»
«Ίσως πρέπει να αρχίσω να δουλεύω,είναι δύσκολες οι εποχές.»
«Μεταπτυχιακό παράλληλα με δουλειά.»
«Θα δουλέψω στο γραφείο του πατέρα μου. Δεν μου αρέσει ιδιαίτερα αλλά είναι στρωμένη δουλειά.»
« Θα φύγω,δεν υπάρχει μέλλον εδώ.»
«Θα μείνω, θα το παλέψω.»
«Θέλω να γίνω ηθοποιός αλλά φοβάμαι να το πω.»
«Καλύτερα να κάνω αυτό που μου αρέσει και ας πληρώνομαι λιγότερο.»
«Δεν με ενδιαφέρει πολύ τι δουλειά θα κάνω.Το μόνο που θέλω είναι να μου εξασφαλίζει μια καλή και άνετη ζωή.»
«Θα κυνηγήσω το όνειρο μου.»
Σε μια απαιτητική εποχή που η αγορά πλήττεται με διάφορους τρόπους επιβιώνει εκείνος που θα προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Αυτό σημαίνει κόστος, σε όνειρα για εκείνους που τα έχουν ή μάλλον για εκείνους που τα φοβούνται. Εκείνος που δεν θα προσαρμοστεί παίρνει το ρίσκο. Θα πρέπει να παλέψει σκληρά για να πετύχει.
Κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσει ο δρόμος που θα επιλέξει. Ξεκίνα βήμα βήμα,βάλε στόχους με βάση το τι είναι καλύτερο για σένα.Εσύ θα ορίσεις τα κριτήρια.Ψάξε τρόπους και μέσα.Σκέψου εναλλακτικές. Όλοι οι δρόμοι κρύβουν στροφές και παραδρόμους που δεν είχες προβλέψει.Και αν χαθείς στην πορεία υπάρχουν και άλλα μονοπάτια.Και μην ξεχνάς να ακούς πρώτα τη δική σου φωνή και μετά των άλλων.
Τι θα κάνω στη ζωή μου; Το τι δεν περικλείει μόνο την επιλογή επαγγέλματος αλλά και την επιλογή προσωπικής ζωής.Την επιλογή σχέσεων.
Στέκεσαι στο σταυροδρόμι .Εκτός από δρόμο πρέπει να επιλέξεις και ποιούς ανθρώπους θα ακολουθήσεις. Σε περιμένουν πολλοί. Φίλοι,έρωτες,σχέσεις. Οι φίλοι που θα είναι πάντα εκεί και οι φίλοι που ποτέ δεν ήταν πραγματικά εκεί.
Ερωτευμένοι και αδύναμοι. Εκείνοι που εκτίθενται και εκείνοι που φοβούνται.Εκείνοι που παλεύουν και εκείνοι που φεύγουν.
Ποιόν να ακολουθήσω;
Τι θέλω; Τι προτεραιότητες έχω; Με ποιόν ταιριάζω;Με ποιόν είμαι ερωτευμένη;Ποιά είναι η καλύτερη επιλογή για μένα; Θέλω σχέση; Γιατί να κάνω μια σχέση; Για να βρω την ασφάλεια στην ανασφάλεια του άλλου; Για να επιβεβαιωθώ; Για να περάσω καλά; Ψάχνω το τέλειο ή το μέτριο; Το εύκολο ή το δύσκολο;Θέλω μόνο ευχαρίστηση ή και αγάπη ;
Ερωτήσεις που περιμένουν απαντήσεις.
«Δεν είμαι αρκετά ώριμος για σχέση.»
« Θέλω σχέση.»
«Δεν είμαι σε φάση.»
«Θέλω ασφάλεια.»
«Πρώτα η σχολή,μετά τα υπόλοιπα.»
«Δεν είμαι για σοβαρά πράγματα.»
«Είμαι ερωτευμένη αλλά δεν βγάζει πουθενά.Δεν ταιριάζουμε.»
«Θέλω μόνο να περνάω καλά.»
«Δεν έχω χρόνο για έρωτες.»
“Δεν θέλω να δεθώ με κάποιον ξανά.Είναι ψυχοφθόρο.”
Η σχέση συνεπάγεται δέσμευση, ευθύνη.Φοβίζει.
Δηλώσεις.Αφηρημένες.
Οι σχέσεις συνδέουν πρόσωπα. Κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά θέλει μέχρι να γνωρίσει ένα πρόσωπο. Οι δηλώσεις εξάλλου γίνονται σαφείς όταν έχουν υποκείμενα.
Γιατί αντί να σκεφτόμαστε, να υπεραναλύουμε και να ονομάζουμε τις καταστάσεις δεν τις αφήνουμε απλώς να συμβούν χωρίς εξηγήσεις και ταμπέλες;
Όποιο δρόμο και αν αποφασίσεις να επιλέξεις , φρόντισε να είναι στρωμένος με αλήθεια. Πρώτα για τον εαυτό σου και μετά για τους άλλους. Πόσες φορές δεν αλλάζουμε συμπεριφορά γιατί σκεφτόμαστε τι θα πουν οι άλλοι.
Αν αφιερώναμε το χρόνο που σπαταλάμε για να ασχολούμαστε με το τι λένε οι άλλοι στον εαυτό μας και λογοδοτούσαμε μόνο σε αυτόν τότε τα πράγματα θα ήταν πιο διάφανα και ουσιαστικά.Αν ξέρουμε ποιοί είμαστε γιατί να ασχολούμαστε με το τι νομίζουν οι άλλοι;
Να ακολουθείς τους φόβους σου και να προκαλείς τον εαυτό σου. Τα ασφαλή μονοπάτια δεν οδηγούν απαραίτητα στην επιτυχία. Και οι δύσβατοι δρόμοι με τα εμπόδια σε κάνουν πιο δυνατό.
Υ.Γ από τον Φερνάντο Πεσσόα. Μην κοιτάζεις το δρόμο ακολούθησε τον μέχρι τέλους.