Αυτή τη φορά η Ελένη και ο Σταμάτης έχουν τις δικές τους προτάσεις για το ιδανικό – χαλαρό Σαββατοκύριακο!
«Κάθε φορά που καλούμαι να αναμετρηθώ με την συγκεκριμένη στήλη, θα κοντοστέκομαι στην έννοια του «χαλαρού», θα περιεργάζομαι τη ρευστή υφή του μέχρι να αντιληφθώ το σχήμα του, τις γεωγραφικές και κλιματικές συνθήκες στις οποίες ευδοκιμεί και το πλήθος των ατόμων που μπορεί να αντέξει. Για να είμαι ειλικρινής, υποκύπτω στο αγοραφοβικό σύνδρομο που με κυριεύει τα σαββατοκύριακα με αποτέλεσμα όλες οι ιδέες μου να περιστρέφονται γύρω από τον στενό πυρήνα της παρέας…»
Σταμάτης Παπαδόπουλος
«Πάψε καημένε με τις ρητορικές σου φλυαρίες ακόμα δεν αρχίσαμε… Το σαββατοκύριακο είναι πάνω απ’ όλα ιερό και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Αφού μόνο αυτόν κρύβει το χρόνο που χρειάζεται ο καθένας για να διασκεδάσει με τον δικό του τρόπο και να αποφορτιστεί από την πίεση της καθημερινότητάς του.»
Ελένη Ζιώγκα
Ελένη
Ένα χαλαρό και σχεδόν ανέξοδο Σαββατοκύριακο θα μπορούσε να έχει ως σημεία αναφοράς τα εξής:
Βιβλίο, ο καλύτερος μου φίλος
Θυμάσαι; Σίγουρα θα έχεις πετύχει κάπου ένα τέτοιο… Λίγο πιο ογκώδες από ένα κινητό και λίγο μικρότερο από ένα λάπτοπ. Με σελίδες που, δε θα το πιστέψεις, είναι χειροπιαστές κι ευωδιάζουν.
Την προηγούμενη εβδομάδα έπεσα τυχαία πάνω σε ένα βιβλίο που μιλάει για την ευγνωμοσύνη και γιατί πρέπει η έννοια της να υπάρχει σε κάθε μέρα της ζωής μας.
Με βοήθησε λοιπόν να δω τη ζωή με έναν διαφορετικό τρόπο. Το ίδιο μπορείς να κάνεις και εσύ, να βρεις ένα βιβλίο και να αρχίσεις να διαβάζεις πράγματα που μπορεί να σε ενδιαφέρουν και να ξεφύγεις λίγο από την επαφή με την τεχνολογία και από την καθημερινότητα σου και που ξέρεις; Μπορεί να ταξιδέψεις για λίγο με το νου σου σε καινούρια μέρη.
Αν δεν θέλεις να μείνεις στο σπίτι αλλά ούτε και να κάνεις τα κλασσικά όπως ένας καφές ή ένα ποτό μπορείς να παρακολουθήσεις μία έκθεση φωτογραφίας όπως αυτή που έχει ξεκινήσει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης του φωτογράφου Στέλιου Μπακλαβά στις 8 Μαρτίου. Θα γνωρίσεις τον κόσμο της φωτογραφίας περισσότερο και το καλύτερο είναι η επίσκεψή σου θα έχει ελεύθερη είσοδο.
Εκδρομή ή «έλα κοντά με τη φύση»
Για να πάρεις δυνάμεις για την εβδομάδα που θα ξεκινήσει και να περάσεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο τί καλύτερο από το να οργανώσεις μια μίνι εκδρομή σε ένα μέρος που δεν έχεις ξαναπάει, ακόμη και αν είναι το πάρκο της γειτονιάς σου. Η επαφή με τη φύση θα σου δώσει μια άλλη ενέργεια και θα βελτιώσει την ψυχολογία σου. Αν από την άλλη ο καιρός δεν είναι και ο καλύτερος μπορείς απλά να απολαύσεις ένα καφέ κοντά στη φύση, ενδεχομένως κάτω από ένα στέγαστρο.
Η απλότητα και η μαγεία της εικόνας, όπως μπορείς να τη σχηματίσεις με τη φαντασία σου μέσα από τις σειρές ενός βιβλίου ή να τη βιώσεις με όλες τις αισθήσεις σου.
Σταμάτης: «Ωραία. Τώρα μπορώ να μιλήσω;»
Ελένη: «Μίλα. Σύντομα, πριν έρθει η Δευτέρα…»
Σταμάτης
Taboo –la rasa…
Βγάζοντας λοιπόν το κεφάλι έξω από υποβρύχια πίεση μιας εργάσιμης εβδομάδας για μερικές ανάσες, φαντάζει καθόλα ευσεβής ο πόθος μιας ημέρας αφιερωμένης στον «αυτοκράτορα» καναπέ του σπιτιού. Και για να προλάβω πιθανά παρελκόμενα ατυχήματα, χωρίς την παραμικρή επαφή με το σύγχρονο ανέκδοτο που λέγεται ελληνική τηλεόραση. Αντιθέτως, ένα υπομονετικό ψάρεμα στο διαδίκτυο ίσως οδηγήσει σε μερικά διεθνή κινηματογραφικά διαμαντάκια που αν τυχαίνει να κυκλοφορούν και σε επεισόδια θα καταφέρουν να εδραιωθούν ως «ιεροτελεστία» του σαββατοκύριακου.
Ένα από αυτά τα διαμαντάκια κατά την ταπεινή άποψη του γράφοντα, είναι και το φρέσκο «Taboo». Μια λέξη, τέσσερα γράμματα -το ένα διπλό-, μια ιστορία από αυτές που συνήθως διαδίδονται μέσα από θρύλους… Η πύλη του χρόνου μας μεταφέρει στο βικτωριανό Λονδίνο με τις επιβλητικές φαβορίτες και τα φαντασμαγορικά κοστούμια του σωτήριου έτους 1814.
Ο Tom Hardy, ως James Keziah Delaney, ενσαρκώνει έναν εξόριστο, φερόμενο ως νεκρό, που επιστρέφει σαν φάντασμα για να γίνει αποδέκτης της κληρονομιάς του πατέρα του που όσο ευκαταφρόνητη κι αν μοιάζει, μόνο τέτοια δεν είναι. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για μια προσωποκεντρική πλοκή μιας και όλοι οι χαρακτήρες που εμφανίζονται είναι πολύ προσεγμένα σμιλεμένοι ώστε να αποσπούν, ο καθένας με τον τρόπο του, τα βλέμματα. Προσωπική μου αδυναμία χωρίς να θέλω να προκαταβάλω διαθέσεις, η συγκεκριμένη εκπληκτική φιγούρα την οποία ενσαρκώνει ο David Hayman.
Ομολογουμένως, μια πλοκή που όσο ξετυλίγεται μαρτυρεί τη σύνθετη δομή της και ως εκ τούτου απαιτεί προσήλωση που αυτομάτως θα σε βυθίσει και στην υπέροχη ατμόσφαιρά της.
Προτεινόμενα κιμπαριλίκια:
Αν υπάρχει που υπάρχει η τηλεοπτική οθόνη στο σπίτι, τι είναι κι ένα καλώδιο HDMI κατάλληλων διαστάσεων για να ολοκληρωθεί η φαντασμαγορία…
Δεν είναι κάθε μέρα Σάββατο ή Κυριακή. Τώρα που ισορροπεί κάπως η θερμοκρασία, η μπύρα αρχίζει και πάλι να ακτινοβολεί τις χρυσές της ακτίνες μέσα από τα γκρίζα κατάλοιπα του χειμώνα. Γιατί να μην δοκιμάσεις και μία πιο ιδιαίτερη γεύση από την κάβα της γειτονιάς σου κάνοντας μια μικρή υπέρβαση στην τιμή… Ας μην έχουμε Taboo.
Απόδραση… στην απόδραση
Αν πάλι ληφθεί η ηρωική απόφαση για εξόρμηση πέρα από τα όρια του σπιτιού, αυτή τη φορά η παρέα χρειάζεται αυστηρότερη οργάνωση και συντονισμό. Κάθε επιχείρηση απόδρασης εξάλλου προϋποθέτει αυτά τα στοιχεία. Κι αν η παρέα δεν έχει τύχει στο παρελθόν να επισκεφθεί κάποιο δωμάτιο απόδρασης, ήρθε η στιγμή να το τολμήσει επιστρατεύοντας όλα τα είδη παικτών στο δυναμικό της.
Από τους «γριφάκηδες» που θα προτάσσουν τα στήθη για να αποκρυπτογραφήσουν πρώτοι τα στοιχεία μέχρι τους «τσιλιαδόρους» που θα μένουν πίσω στο μπούγιο για να παρατηρήσουν και την παραμικρή λεπτομέρεια στο σκηνικό του δωματίου ακόμα κι αν δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία για την εξέλιξη του παιχνιδιού. Σε περίπτωση που όλα αυτά εξακολουθούν να ακούγονται «κινέζικα» σε ορισμένους ας εξηγηθούμε λίγο μεταξύ μας όσον αφορά την έννοια του δωματίου απόδρασης.
Ένας χώρος άγνωστων τετραγωνικών κι αδιευκρίνιστης διαρρύθμισης στον οποίο εγκλωβίζεσαι οικειοθελώς με την παρέα σου με την οποία καλείστε να λύσετε μια σειρά από γρίφους σε διάστημα μίας ώρας ή και λίγο παραπάνω προκειμένου να καταφέρετε να αποδράσετε. Η επίβλεψη σας από έναν game master και οι καίριες γραπτές βοήθειές του σε σημεία που τις χρειάζεστε μπορούν να σας εγγυηθούν ότι δε θα μείνετε για πάντα παγιδευμένοι εκεί…
Η θεματολογία των δωματίων συνήθως είναι εμπνευσμένη από γνωστές ταινίες ή video games κι οπωσδήποτε για όσα λεπτά διαρκεί το παιχνίδι η αίσθηση του χώρου και του χρόνου θα ταλαντεύεται ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία.
Ως εργαζόμενος perfomer σε δωμάτια απόδρασης, και με κίνδυνο να κινήσω υποψίες για γκρίζα διαφήμιση, θα αρκεστώ σε μία προτροπή και θα αποφύγω τις επωνυμίες: Αν οι γρίφοι δεν είναι ο αυτοσκοπός, τότε κυνηγήστε κάποιο δωμάτιο με συμμετοχή ηθοποιού κι αφεθείτε στις ορέξεις του… σε ένα υπέροχο κράμα διάδρασης και πνευματικής όσο και σωματικής εγρήγορσης.
Αναζητήστε τα, διαλέξτε τη θεματολογία που ταιριάζει στα γούστα σας, κάντε την κράτησή σας και οπλιστείτε με ψυχολογία «δραπέτη-διάνοιας».