Από τις κούκλες της Barbie μέχρι τις πριγκίπισσες, το ροζ έχει γίνει σύμβολο θηλυκότητας και καθετί κοριτσίστικου. Αλλά δεν ήταν πάντα έτσι!
Πολλοί γονείς και παιδιά ισχυρίζονται ότι είναι έτσι τα πράγματα – ότι, βιολογικά, τα κορίτσια προτιμούν το ροζ, ενώ τα αγόρια προτιμούν το γαλάζιο. Και, ενώ μερικές μελέτες δείχνουν ότι ίσως έτσι να συμβαίνει χάρη στην εξέλιξη, στην ιστορία, το ροζ δε θεωρούνταν πάντα θηλυκό χρώμα.
Παρά την παράδοση ροζ-για-τα-κορίτσια και μπλε-για-τα-αγόρια σήμερα, στην αρχή της δεκαετίας του 1940, αυτή η θεωρία στην πραγματικότητα ίσχυε αντίστροφα. Το ροζ ήταν πιο κατάλληλο χρώμα για τα αγόρια, ενώ το μπλε θεωρούνταν καλύτερο για τα κορίτσια.
Ένα συχνά αναφερόμενο άρθρο του 1918 από το Ladies’ Home Journal δήλωνε ότι: «Υπάρχει μεγάλη ποικιλία απόψεων πάνω στο θέμα, αλλά ο γενικά αποδεκτός κανόνας είναι ότι το ροζ είναι για το αγόρι και το μπλε για το κορίτσι. Ο λόγος είναι ότι το ροζ, ως πιο αποφασιστικό και δυνατό χρώμα, ταιριάζει περισσότερο στο αγόρι, ενώ το μπλε, που είναι πιο ευαίσθητο και ντελικάτο, είναι ομορφότερο για το κορίτσι».
Πολλοί υπέθεσαν ότι αυτό συνέβαινε διότι το ροζ σχετίζεται άμεσα με το κόκκινο – ένα φλογερό, αρρενωπό χρώμα- ενώ το μπλε συνδεόταν συχνά με την Παρθένα Μαρία.
Πώς το ροζ έχασε την αρρενωπότητά του και συνδέθηκε με τη θηλυκότητα;
Ενώ το θέμα βρίσκεται ακόμα υπό συζήτηση σήμερα και δεν υπάρχει σίγουρη απάντηση, η αλλαγή φαίνεται να συνέβη κατά τα χρόνια που ακολούθησαν το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (1939-1945).
Η επιθυμία της βιομηχανίας μόδας για εποχιακές αλλαγές στο σχήμα, τη σιλουέτα και το χρώμα των ρούχων έπαιξε σημαντικό ρόλο. Οι εταιρίες καλλυντικών και τα περιοδικά ενθάρρυναν τις γυναίκες να τονίσουν και πάλι τη θηλυκότητά τους και, κουρασμένες από τη δεκαετία του 1940, οι γυναίκες φάνηκαν πρόθυμες.
Το ροζ έγινε το χρώμα du jour και οι γυναίκες άρχισαν να φοράνε ρουζ και κραγιόν για να δείξουν έναν αέρα υγείας και ελκυστικότητας. Τότε άρχισαν να ταιριάζουν τα ρούχα με τα αξεσουάρ και το μακιγιάζ τους, με αποτέλεσμα να «ροζ-οποιήσουν» τη θηλυκή τους εμφάνιση.
Κι αυτό συνέβη σε όλο τον κόσμο. Ενθαρρύνθηκαν λοιπόν να «επανεφεύρουν» τον εαυτό τους. Εντωμεταξύ, οι γυναίκες έπρεπε να επανέλθουν στα προπολεμικά τους καθήκοντα της λατρεμένης νοικοκυράς και μητέρας.
Κι άλλα στοιχεία έπαιξαν ρόλο: Η συνεχής επικράτηση του ναυτικού μπλε για τις στολές των αντρών στον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μπορεί να έχουν οδηγήσει πολλά άτομα να συνδέουν το μπλε με στρατιώτες και άρα με τους άντρες.