Aνταπόκριση από την εμφάνιση των Sleepin Pillow στο Koo Koo
Οι Sleepin Pillow επέστρεψαν στην Αθήνα 3 μήνες μετά την τελευταία τους επίσκεψη κι όλοι ανυπομονούσαμε να μάθουμε εάν η βραδιά θα ανταποκρινόταν στις συνθήκες που είχαν δημιουργήσει την προηγούμενη φορά, από μέρους προσέλευσης του κόσμου και απόδοσης της μπάντας. Κι όπως αποδείχτηκε το πέτυχαν πέρα από κάθε προσδοκία. Οι Sleepin Pillow επέστρεψαν στην Αθήνα καλύτεροι από ποτέ και ήταν ξεκάθαρο πως παρακολουθούσες μια μπάντα στο απόγειο της.
Ενώ όλα φαινόντουσαν να κυλούν ιδανικά για την πολυαναμενόμενη επιστροφή των Sleepin Pillow υπήρξαν απρόοπτα της τελευταίας στιγμής, τα οποία ωστόσο δεν επηρέασαν στο παραμικρό τελικά την εξέλιξη του live. Την έκτακτη αλλαγή χώρου διεξαγωγής του live, μόλις μία ημέρα πριν, έσωσε στο έπακρο ο επαγγελματισμός και η έξοχη, σκηνική και ακουστική, παρουσία από τις δύο μπάντες, όπως σαφώς και η ετοιμότητα του Koo Koo Live να υποστηρίξει στο έπακρο όλες τους τις οπτικοακουστικές ανάγκες.
Με τον χώρο να γεμίζει σταθερά και τα φώτα σταδιακά να χαμηλώνουν, οι Fool in The Box ανέβηκαν στην σκηνή να μας καλωσορίσουν, λίγο πριν τις δέκα και με το ομότιτλο τραγούδι του πρώτου τους EP, “Faces”. Η μπάντα από την Αθήνα, που μετρά ήδη 8 χρόνια ζωής, παρ’ όλο που κυκλοφόρησε μόλις πέρσι το ντεμπούτο album της, μας κέντρισε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον κι εάν συνεχίσει σε αυτά τα μοτίβα αναμένεται να μας απασχολήσει πολύ περισσότερο. Παρ’ όλο που στην αρχή ίσως να φάνηκαν κάπως μουδιασμένοι, μέσα σε 40 περίπου λεπτά μας έδωσαν μια γερή γεύση από τις 2 δουλειές τους και μας ανάγκασαν με τον τρόπο τους να τους δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή. Σταθερά ευφυή ρυθμικά μέρη πασπαλισμένα από alternative και progressive rock κατευθύνσεις άνοιγαν με τον καλύτερο τρόπο τον δρόμο για τους συνοδοιπόρους τους από την Θεσσαλονίκη. Πέραν της συνολικής πολύ καλής τους παρουσίας, καθώς και για τρίο ένιωθες πως γεμίζουν παραπάνω από επαρκώς την σκηνή, η ευχάριστη έκπληξη από μέρους τους, ήταν η πιο “βαριά” εκδοχή του I Want You (She’s So Heavy), των Beatles, από το Abbey Road, η οποία ήταν εξαιρετική και ιδιαίτερα συγκινητική.
Σε κάθε περίπτωση οι Fool in The Box αποτέλεσαν ιδανική επιλογή για να πλαισιώσουν τους Sleepin Pillow στο συγκεκριμένο live και πέραν πάσης αμφιβολίας θα μας άρεσε να τους δούμε ξανά live, καθώς και να τους παρακολουθούμε, καθώς μεγαλώνουν.
Αφότου πλέον ο χώρος είχε γεμίσει, τόσο από κόσμο, όσο κι από υπέροχα vibes, ήταν η σειρά των Sleepin Pillow να πάρουν τις θέσεις τους στην σκηνή μέσα σε δεκάδες χειροκροτήματα. Και κάπως έτσι, λοιπόν, λίγο πριν τις έντεκα, το ταξίδι μας ξεκίνησε. Οι εικόνες άρχισαν να εναλλάσσονται στην οθόνη πίσω τους, οι γνώριμοι, πλέον, ήχοι από το πρόσφατο album τους, “This World Is Over, It’s Time For A New One”, που ακούσαμε live για πρώτη φορά πριν από 3 μήνες, άρχισαν να ηχούν και όλα έδειξαν αμέσως πως βρισκόντουσαν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και στον καλύτερο χώρο για να πράξουν αυτό που λίγοι γνωρίζουν. Να μας ταξιδέψουν με την πρωτόγνωρη ατμόσφαιρα που καταφέρνουν κάθε φορά να δημιουργήσουν.
Το κλασσικό πλέον Amplifier in My Heart ήρθε αμέσως να μας ανατριχιάσει και να δώσει το στίγμα των Sleepin Pillow ακόμη και στους πιο ανυποψίαστους, που βρισκόντουσαν στον χώρο. Ακολούθησαν όλες οι στιγμές που τους έχουν χαρακτηρίσει από τα δύο πρώτα albums τους, όπως φυσικά και όλες όσες έχουν ήδη ξεχωρίσει από το τελευταίο τους, σε ένα setlist, το οποίο ήταν όσο πιο γεμάτο γινόταν, ώστε να μην μείνει κανένας απογοητευμένος.
Είναι αρκετά δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποια στιγμή από την βραδιά, καθώς κάθε μία ξεχωριστά συνέβαλε με τον τρόπο στην συνολική γεύση, που αποκομίσαμε. Τα πιο δυνατά και σκληρά μέρη συνυπήρξαν απολύτως αρμονικά με τα ακουστικά. Ο χαρακτηριστικός συνδυασμός της ελληνικής και της ανατολικής παράδοσης, με την παράδοση των τελευταίων δεκαετιών της Δύσης, ήταν για ακόμη μια φορά αφοπλιστικά δεμένος σε όλα τα σημεία.
Όλα ήταν δεμένα τόσο όμορφα μεταξύ τους, που σε μέθαγαν και σε στροβίλιζαν εντός ενός λικνίσματος λυτρωτικού, τόσο για το κοινό, όσο και για την μπάντα. Σαν καταλύτη κορύφωσης του show τους, ωστόσο, θεωρώ τον συνδυασμό των December και Superman’s Blues στο μέσο περίπου του set κι αν θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποιες ως πιο συγκινητικές στιγμές αυτές είναι σίγουρα τo Winter Dreams, το οποίο δεν παίζουν και συχνά, το Pathetic, το αφοπλιστικό This World Is Over και σαφώς το The Black Sea.
Ήταν πραγματικά εκθαμβωτικοί. Γέμιζαν σε κάθε σημείο την σκηνή με την παρουσία τους κι όλο τον χώρο με την ιδιαίτερη ποικιλομορφία των ήχων τους. Δεν πιστεύω πως υπήρξε έστω κι ένας από όσους βρέθηκαν την περασμένη Παρασκευή εκεί, ο οποίος δεν έμεινε έκπληκτος μπροστά στο οπτικοακουστικό θέαμα που μας πρόσφεραν.
Είναι πράγματι αξιοθαύμαστο πως κατάφεραν άμεσα να δημιουργήσουν μίας τρομερής αισθητικής οπτικοακουστική μυσταγωγική ατμόσφαιρα, που ένιωθες πως βρισκόταν κάπου ανάμεσα σε αυτές που δημιουργούσαν οι Velvet Underground στα 60s με τον εκλεκτισμό τους, οι Alice In Chains με την αντιδραστική βρωμιά τους και οι Massive Attack με τον αποκρυφισμό τους στα 90s. Στην Ελλάδα του 2016 είναι από τις λιγοστές φορές που είχαμε την ευκαιρία να είμαστε μέρος μιας τέτοιας ατμόσφαιρας, η οποία μας παρέσυρε και δεν καταλάβαμε καν για πότε πέρασαν πάνω από 2 ώρες στις οποίες δεν σταματήσαμε στιγμή να είμαστε απορροφημένοι από όλα όσα μας έδιναν. Και μας έδιναν πραγματικά τα πάντα.
Φαινόταν πως δεν ήθελαν να κατέβουν από την σκηνή. Ήταν φανερό κάθε στιγμή πως κάθε μέλος της μπάντας το απολάμβανε όσο και το κοινό στο σύνολό του. Το είχαν και οι ίδιοι ανάγκη. Επέστρεψαν για 2 encore, καθώς, μετά το πρώτο, το κοινό συνέχισε να τους ζητάει πίσω κι γύρισαν για άλλη μία εκτέλεση του December. Κι ο κόσμος φαινόταν να μην χορταίνει από όσα έπαιρνε. Μονάχα όταν ο Nomik αναφώνησε, ¨Αυτό ήταν για απόψε, παιδιά. Ευχαριστούμε”. Μόνο τότε άρχισε ο κόσμος σταδιακά να αποχωρεί.
Bonus: Καταστάλαξα στην άποψη, μετά από όσα είδαμε κι ακούσαμε κι αυτή την φορά, πως οι Sleepin Pillow είναι η ιδανική μπάντα για να βρεθεί επί σκηνής με τους Goat. Το αποτέλεσμα μπορώ να το φανταστώ μονάχα αλλοπρόσαλλα μαγικό.
Sleepin Pillow setlist
Bring the Sun Back
Digital Babylon
Amplifier in My Heart
Silicone
Apples on an Orange Tree
December
Superman’s Blues
Winter Dreams
Rise
Simple Words of Truth
An Idiot’s Point of View
Instrument of Time
Pathetic
Masterpiece
The Light Is Real
This World Is Over
The Black Sea
Tunaloon
Holy Monster
December
Φωτογραφίες: Μαριλή Γούλη