Πρόσφατα βρέθηκα στο Θέατρο Τζένη Καρέζη και παρακολούθησα για 2η φορά την παράσταση Συμβολαιογράφος, στην οποία πρωταγωνιστεί η ταλαντούχα και σπουδαία ηθοποιός Υρώ Μανέ. Για ακόμα μία χρονιά, υποδύεται με τεράστια επιτυχία την Ερασμία, μια χήρα εγκλωβισμένη στα ήθη μιας επαρχιακής κοινωνίας. Για 1 ώρα περίπου, στέκεται μόνη πάνω στην σκηνή. Γελάει, κλαίει, πονά, φωνάζει, τραγουδά. Ο κόσμος της χαρίζει το πιο θερμό του χειροκρότημα. Η αυλαία πέφτει κι εκείνη αποσύρεται στο καμαρίνι της. Χτυπώ την πόρτα και την πετυχαίνω να ξεβάφεται και να μεταμορφώνεται ξανά σε Υρώ. Η Ερασμία τέλος για σήμερα.
Φορώντας το πιο ζεστό της χαμόγελο, μου μιλάει για τον ρόλο που υποδύεται, για το θέατρο και την τηλεόραση στην ζωή της, αλλά μοιράζεται μαζί μου και σκέψεις που αφορούν την ίδια και την προσωπικότητα της.
Τι είναι αυτό που σας δίδαξε η Ερασμία και πού στηρίζετε αυτή την θερμή αγάπη που έλαβε και λαμβάνει από το κοινό;
Δεν θεωρώ ότι με δίδαξε κάτι, απλά πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος τελικά στην ζωή του, όπως και η Ερασμία, είναι αγωνιστής και προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στις διάφορες δυσκολίες. Αυτό χαρακτηρίζει άλλωστε και την ηρωίδα που υποδύομαι. Το γεγονός της επιτυχίας και της αγάπης του κοινού για την παράσταση, συνίσταται στο ότι ο κάθε άνθρωπος κάτι βρίσκει σε αυτήν την γυναίκα και ταυτίζεται. Όλοι έχουν κάποιο απωθημένο και ίσως αυτό είναι που την καθιστά ρόλο ταύτισης.
Ποια στοιχεία καθιστούν το έργο επίκαιρο;
Είναι μια γυναίκα σε μια δύσκολη περίοδο, που προσπαθεί να επιβιώσει κι αυτό το στοιχείο θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα πολύ σύγχρονο κομμάτι, καθώς κάθε γυναίκα, σε κάθε εποχή, όσο κι αν είναι χειραφετημένη οφείλει να εκφράσει τα θέλω της. Η Ερασμία είναι μια καταπιεσμένη γυναίκα, μιας και έζησε σε άλλες εποχές και είναι ενδιαφέρον για εμάς να την έχουμε ως παράδειγμα, ώστε να βλέπουμε τι θα πρέπει να αποφύγουμε.
Ποια χαρακτηριστικά της προσωπικότητας σας συναντάτε στην ηρωίδα;
Αν θεωρήσω ότι μιλάμε για έναν επιτυχημένο μονόλογο, δεν μπορεί ο ηθοποιός να μην λειτουργήσει με σημεία ταύτισης. Ακόμη κι αν δεν τα έχει, πρέπει να βρει τον τρόπο να τα εκφράσει, σαν να είναι δικά του. Έτσι κάνω κι εγώ με την Ερασμία. Το σίγουρο σημείο ταύτισης είναι ότι έχω κι εγώ μια κόρη κι αγωνίζομαι με τον τρόπο μου σαν γυναίκα, κάνοντας τα θέλω μου και τις επιθυμίες μου, πράξη. Σε αντίθεση με την Ερασμία, η οποία δεν κατάφερε να τα πραγματοποιήσει.
Πέρα από το θέατρο, έχετε πρωταγωνιστήσει και σε πολλές τηλεοπτικές σειρές που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Τι είναι αυτό που κρατάτε από τον χώρο της τηλεόρασης και τι θα ήταν αυτό που θα σας δελέαζε στο υπάρξετε ξανά σε αυτήν, μετά από κάποια χρόνια απουσίας;
Οι δουλειές είναι καλές, όταν υπάρχουν εποικοδομητικές συνεργασίες κι ωραία σενάρια που μπορείς να υποστηρίξεις. Δεν μου έγινε κάποια δελεαστική πρόταση. Εάν συμβεί γιατί όχι να μην την αποδεχτώ. Παρ` όλα αυτά δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάτι στην τηλεόραση που να με εκφράζει αυτή την στιγμή και να πω ότι θα ήθελα να συμμετέχω σε αυτό. Στάθηκα τυχερή κάνοντας ωραίες δουλειές στην τηλεόραση, οπότε έχω να θυμάμαι μόνο καλές στιγμές.
Ποιος ο ρόλος του θεάτρου στην ζωή σας και τι είναι αυτό που σκέφτεστε όταν είστε πάνω στην σκηνή;
Δεν σκέφτομαι κάτι συγκεκριμένο. Υποδύομαι απλά τον ρόλο μου. Το θέατρο και γενικότερα η υποκριτική, είναι η δουλειά μου οπότε λογικό είναι να παίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή μου, καθώς αφιερώνω αρκετές ώρες σε αυτό.
Το να μπείτε σε έναν ρόλο, απαιτεί δουλειά, κόπο, μελέτη. Το να βγείτε από έναν ρόλο, πόσο δύσκολο είναι;
Δεν είναι καθόλου δύσκολο για μένα να βγω από έναν ρόλο. Δεν χρειάζομαι κάποια συγκεκριμένη διαδικασία γι` αυτό. Πάνω στην σκηνή ζω τον χαρακτήρα που υποδύομαι, και όταν πέσει η αυλαία είμαι και πάλι η Υρώ.
Ένας ηθοποιός που ποιεί ήθος, πως βιώνει την γενικευμένη κρίση στην χώρα μας;
Δεν χρειάζεται να ποιείς ήθος για να αντιληφθείς την κρίση που υπάρχει. Νομίζω ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος που ζει σε αυτή την πραγματικότητα, το αντιλαμβάνεται. Με έχει επηρεάσει όπως όλο τον κόσμο.
Υπάρχουν απωθημένα στην ζωή σας;
Ναι, νομίζω ότι κάθε άνθρωπος έχει απωθημένα και πράγματα που θα ήθελε να κάνει. Αν σταματήσουμε να ονειρευόμαστε και να επιθυμούμε, θα σταματήσουμε να ζούμε.
Το μαγνητοφωνάκι κλείνει. Νιώθω ότι ήταν μία από τις ομορφότερες συζητήσεις που έχω κάνει. Την χαιρετώ και βγαίνοντας από το θέατρο, είμαι πεπεισμένος πλέον ότι το ταξίδι στην δημοσιογραφία μόλις ξεκίνησε!