Διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα… Το κεφάλι έχει γίνει καζάνι. Αριθμοί, πράξεις, εξισώσεις, θεωρία, ιστορικά στοιχεία και πολλά πολλά άλλα. Μην αναφέρω τις έρευνες που έχουν γίνει πάνω στα διάφορα θέματα με τα οποία ασχολείσαι. Διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα. Με την έννοια του ξυπνάμε, με την έννοια του κοιμόμαστε. ( Καλό αστείο αυτό! – Κοιμόμαστε λέει…χαχαχα) Ο ύπνος είναι για τους αδύναμους και η μετατροπή μας σε ζόμπι είναι αναμενόμενη και την βλέπω ολοένα και να έρχεται πιο κοντά. Zombie mode: ON!!! Κάτι τέτοιες μέρες προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τις τύψεις από αυτά που κάναμε ή μάλλον δεν κάναμε ( να διαβάσουμε και λίγο δηλαδή). Και τρέχουμε απεγνωσμένοι από εδώ και εκεί, άντε βρες τώρα σημειώσεις για ένα μάθημα που δεν έχεις πατήσει ποτέ το πόδι σου- αν ξέρεις και πώς το λένε φυσικά! Διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα…
Λίγο πολύ μας βάζω όλους εμάς τους φοιτητές στο ίδιο σακί αυτήν την περίοδο. Όχι, όχι, δεν είπα γουρούνι στο σακί, αλλά ότι είμαστε όλοι στο ίδιο τσουβάλι. Ναι, στο ίδιο! Έχουμε όλοι το ίδιο μυαλό ας πούμε. Αυτήν την περίοδο. Σούπα βασικά! Σούπα θα μας χαρακτήριζα! Κάτσε τώρα και κατάλαβε τι υλικά έχει αυτή η ριμαδοσούπα μέσα. Αλλά επειδή όλοι λίγο πολύ μπορούμε να καταλάβουμε τις γεύσεις, κάτι μπορούμε να τις ψιλοδιακρίνουμε.
Ας πούμε αρχικά ότι το κύριο συστατικό είναι η μη όρεξη για διάβασμα.
Άτιμη ζωή, μας έφερες στης βιβλιοθήκης την άκρη, μας κουτσούλισες ( όχι εσύ, αλλά το σπουργιτάκι που επειδή έχει κρύο έξω, μπήκε μέσα για να ζεσταθεί το καημένο.) Επόμενη κίνηση: βγάλε τα τούβλα, εεε συγνώμη, βιβλία ήθελα να πω, από την τσάντα.
-Εεε μα… μα τι έχεις εκεί μέσα, τούβλα;
-Όχι ρε συ, μόνο αυτά τα 7 βιβλία ( του Harry Potter?). Βάλε και το λάπτοπ, βάλε και ένα πάκο σημειώσεις, βάλε και τετράδια. Την βλέπω την σκολίωση να έρχεται με πι από την Χονολουλού.
Λαπτόπ; Πρίζα πουθενά! Όλο και κάποιος θα θυμηθεί να φύγει σε λίγο για να κάτσω. Αλλά κάτσε ρε συ ποιος θα φύγει από τώρα. Ας κάνω πως διαβάζω…( ούτε στα περιεχόμενα δεν έφτασα ακόμη!) Και ακούω τον διπλανό τόση ώρα να παλεύει να γράψει κάτι στον υπολογιστή. Μα γιατί χτυπάει τόσο δυνατά το πλήκτρα; Που να βγει ένα και να του μπει στο μάτι του παλιομαλάκα!
Ωραία τώρα που κατάφερα να βρω μια θέση, και με πρίζα δίπλα μου, είμαι έτοιμη να διαβάσω. ( Αν το πω πολλές φορές, ίσως και να το πιστέψω.) Αν και το ξέρω ότι το βιβλίο δεν φτάνει για την εμπέδωση της γνώσης μου,( και τα λέω και τα πιστεύω τρομάρα μου!) τώρα το ξέρω ότι είναι αργά. Αν ήθελα θα διάβαζα και μέσα στην χρόνια ( ο αυτοσαρκασμός πάει και έρχεται). Λοιπόν ανοίγω τον τόμο και ξεκινάω. Εισαγωγή: το βιβλίο αυτό έχει σκοπό μπλα μπλα μπλα μπλα… Δεν μας νοιάζει φίλος! Ξεκινάω και διαβάζω λοιπόν. Μια σελίδα και μια γουλιά καφέ, σελίδα και καφέ, σελίδα και καφέ. Ας βγάλω και μια φώτο τα βιβλία και τον καφέ για το Insta. Έχουμε και μια κοινωνική εικόνα που πρέπει να συντηρήσουμε, αδερφέ!
Διάβασμα με χαρά και τσαχπινιά!
Μα πόσα πρέπει να βγάζει αυτό το κυλικείο σε περίοδο εξεταστικής; Ουάου, έχει περάσει μια ώρα και κατάφερα να μάθω πώς λένε τον συγγραφέα και τι έχει κάνει στην ζωή του. Λες να πέσει κάτι τέτοιο; Χαχα! Πωωω,ας διαβάσω σοβαρά τώρα, λέω από μέσα μου. Ωχ, ένα χνούδι καλέ!!! Πάω να το πιάσω και όλοι γύρω μου με κοιτάνε λες και βγήκα από τα 80’s. Γιατί όλοι έτσι χορεύουν στην ντίσκο! Σε εκείνη την δεκαετία έπρεπε να ζω, σκέφτομαι και πάλι από μέσα μου. Και το χειρότερο; Με φαντάζομαι και με κόκκινο παντελόνι καμπάνα και το μαλλί αφάνα! Απαπα!!!
Τσιγάρο!!! Θέλω απεγνωσμένα ένα τσιγάρο! Ας βγω να κάνω ένα. Γαμώτο ούτε το τσιγάρο δεν μπορώ να ευχαριστηθώ με τέτοιο κρύο. Ας ξαναμπώ μέσα. Πάω κάθομαι στην θέση μου και διαβάζω. Γράφω σημειώσεις, υπογραμμίζω σημαντικά κομμάτια μέσα στο βιβλίο, προσπαθώ να εμπεδώσω τον πίνακα και τα διαγράμματα. Γενικότερα το πιστεύω πολύ τώρα! Κάτι πάει στραβά!!!Βασικά κάτι πάει πολύ στραβά!!! Περνάει η ώρα και έχω αρχίσει να πεινάω. Φαγητό!!!!! Πεινάω!!! Άμα φύγω όμως τώρα σιγά μην βρω θέση να κάτσω μετά. Ας παραγγείλω εδώ! Ένα πιτόγυρο από όλα, στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του ΑΠΘ. Ζητάει και επακριβή διεύθυνση που να πάρει. Πού να ξέρω και την ακριβή διεύθυνση; Τέλος πάντων, το βρίσκω και παραγγέλνω επιτέλους. Τέλεια, άλλη μια σελίδα και τρώμε. Και γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον άλλον να έχει βγάλει το ταπεράκι και να τρώει! Σωστός φίλος, προνόησες, όχι σαν και εμένα. Αλλά ρε συ, μην κάνεις τόσο θόρυβο πάλι! Την άλλη φορά θα έρθω και εγώ με ένα κουτάλι και θα σε κυνηγάω για πάντα σαν τον SpoonKiller! Νιώθω κάπως χαρούμενη τώρα. Μαθαίνω τι διαδικασία παρασκευής της μεθ, εεε τι λέω, με το που τελειώσω από εδώ θα πάω να δω ακόμη λίγο Breaking Bad, και έρχεται το φαγητό μου. Τέλεια και ένα τσιγάρο μετά και έχω φουλ ενέργεια να συνεχίσω διάβασμα ακάθεκτη!
Αχ, τι ωραίο μωρό ο απέναντι! Πολυτεχνίτης πρέπει να είναι, μαλακία δεν μπλέκεις με δαύτους. Πάλι καλά που ερχόμαστε και εδώ και ανοίγει λίγο το μάτι μας. Οφθαλμόλουτρο και πάλι οφθαλμόλουτρο!
Του αγοριού απέναντι….
Ήρθε και η Ναταλία να διαβάσει, αχ να μην κάτσει κάπου στα κοντά, θα μας διώξουν πάλι από εδώ μέσα. Αλλά απορώ ρε συ, πώς γίνεται ξαφνικά στο τραπέζι να έχει μόνο άτομα της ιατρικής. Και δεν φαίνεται να γνωρίζονται κιόλας. Ξαφνικά νιώθω πολύ τυχερή. Άντε εγώ μπορώ να παραλείψω και 1 και 2 και 3 και 40 σελίδες. Αυτοί με τι καρδιά θα πηδήξουν 1 παράγραφο, και να πουν να μην την διαβάσουν; Αλλά δεν πειράζει… Είναι το καμάρι της οικογένειας!
Καφές, καφές και πάλι καφές! Ο πολύς ο καφές βλάπτει…. Μα το μάτι έχει αρχίσει και σιγοκλείνει. Έχει κλείσει και το ριμαδοκυλικείο. Μα πόσο να αντέξει πια ο άνθρωπος; Από το πρωί είναι εδώ και έχει νυχτώσει! Έχει νυχτώσει; Τι; Έχω κλείσει 8άωρο εδώ μέσα; Ας πάω ξανά για ένα τσιγάρο. Θα με χτυπήσει λίγο και το κρύο και θα στανιάρω. Θα ξυπνήσω και λίγο. Θα ήθελα όμως. Όπα,χτυπάει η μπαγκατέλα και είναι ο Φίλιππος!
– Έλα μαλάκα,είσαι βιβλιοθήκη; Κομπλέ έρχομαι.
– Να ΄σαι καλά φίλε μου, φέρε και κάνα red bull, γιατί δεν θα την παλέψουμε για πολύ ακόμη έτσι.
Ξανά μέσα, έχει ζεστούλα τουλάχιστον! Έχω φτάσει στο αμήν! Ας κοιτάξω λίγο το ταβάνι. Καλή και η ταβανοθεραπεία δεν λέω, αλλά μετά από ένα σημείο πιάνεται το κεφάλι σου!
Ήρθε επιτέλους και ο άλλος, μπας και ξυπνήσουμε!!! Κατεβάζω με 2 γουλιές το red bull, μπας και γίνει κάτι και γίνω λίγο άνθρωπος. Ζόμπι με κατάντησε πάλι αυτή η εξεταστική! Ξανακάνω μια προσπάθεια να διαβάσω και όντως πιστεύω πώς μετά από τόσες ώρες ίσως και να έχω μάθει κάτι. Τουλάχιστον έχω μια γενική ιδέα και ξέρω με σιγουρία πώς λέγεται το μάθημα και τον σκοπό του. Κάτι είναι και αυτό!
Με τα πολλά και τα λίγα έχει πάει γύρω στις 2 και δεν το πήρα καν χαμπάρι. Πώς περνάει έτσι η ώρα πανάθεμα την!!! Παιδιά πάμε για ένα ποτάκι; Ακούγεται μια φωνή από το υπερπέραν και αυτομάτως το μάτι μου πάει προς τα εκεί. Να και ο Μήτσος που είχα να τον δω από τότε που έφυγε Erasmus . Δεν θέλω, αλλά πρέπει να βγούμε, τόσο καιρό έχω να τον δω. Και τελικά άλλη μια μέρα φτάνει στο τέλος της, με καλή παρέα ( το βιβλίο;!) και έξοδο – Οοουυυ τι να σου πω, καλή έξοδος η βιβλιοθήκη. Ας πάμε λοιπόν παιδιά στο στέκι να πούμε για άλλη μια φορά πόσο πολύ αγχωνόμαστε και πόσο συνεπείς φοιτητές είμαστε!!!
Φυσικά και το παραπάνω δεν αποτελεί πραγματική ιστορία, αλλά ότι συμβαίνει στα κεφάλια μας σε περίοδο εξεταστικής, και θα μπορούσα να πω ότι πλησιάζει αρκετά στην πραγματικότητα. Γενικότερα ένα μυαλό χειμώνα- καλοκαίρι το έχουμε, δεν αντέχει και πολύ το άτιμο. Με την συμβολή των υπόλοιπων αρθρογράφων του Frapress, αλλά και φοιτητών που συνάντησα στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του ΑΠΘ, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας αλλά και στην Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης.