Tokyo Ghoul
Ένα anime που φαινομενικά μπορεί να είναι μία σκοτεινή διεστραμμένη ιστορία τρόμου με υπεράνθρωπα τέρατα που τρέφονται από την ανθρωπότητα, αλλά κάτω από την επιφάνεια του κρύβει πολλά βαθιά μυστικά και νοήματα.
Το Tokyo Ghoul διαδραματίζεται σε ένα κόσμο αρκετά παρόμοιο με το δικό μας, αλλά με μια βασική διαφορά: Η ανθρωπότητα δεν είναι στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας. Τα Ghouls όμως, είναι! Τα Ghoul δείχνουν και είναι ικανά να συμπεριφέρονται ακριβώς όπως ο άνθρωπος αν και η διατροφή τους αποτελείται εξ ολοκλήρου από ανθρώπινη σάρκα και καφέ. ( Δεν κάνω πλάκα. Άλλωστε ο καφές είναι κάτι θεϊκό ) Ωστόσο, ενώ όλα τα Ghoul πρέπει να φάνε ανθρώπους για να επιβιώσουν δεν είναι καθόλου ομοιογενείς όταν πρόκειται για τη φιλοσοφία και την κοινωνία τους.
Κάποια Ghoul είναι απλά κυνηγοί. Μπλέκονται μέσα στο πλήθος και ζουν μια φαινομενικά φυσιολογική ζωή. Αλλά όταν είναι πεινασμένα εξαπατούν άμοιρους ανθρώπους στο να τους ξεμοναχιάσουν και να τραφούν συνήθως σκοτώνοντας τους.
Κάποια άλλα Ghoul αρέσκονται στο να είναι ”Καλοφαγάδες”, γνωστά ως Gourmets στον κύκλο τους. Θα μπορούσες να τους πεις βρικόλακες που έχουν δημιουργήσει μια ολόκληρη κουλτούρα γύρω από το φαγητό. Οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται η υψηλή κοινωνία των Ghoul και το αποδεικνύουν με πλούσια δείπνα που αποτελούνται από ”σπάνια” κομμάτια ανθρώπινης σάρκας.
Η τελευταία ομάδα των Ghoul αποτελεί το απόλυτο κακό στον κόσμο. Ονομάζονται Βinge Εaters. Δεν ζουν για κανέναν άλλο λόγο, παρά μόνο για να σκοτώνουν και να τρώνε.
Σκοτώνουν και τρώνε για την ευχαρίστησή τους ακόμα και όταν δεν είναι πεινασμένα.
Το να βλέπεις αυτές τις 3 ομάδες να αλληλεπιδρούν η μία με την άλλη μέσω των μελών τους, να έρχονται σε σύγκρουση τα πιστεύω και οι αρχές της κάθε φιλοσοφίας τους, είναι κάτι συναρπαστικό.
Θετικό: Η λαχτάρα του να είσαι άνθρωπος.
Υπάρχει επίσης μια άλλη μεγάλη ομάδα από Ghoul. Είναι κάποια Ghoul που θέλουν να ζήσουν ειρηνικά μαζί με την ανθρωπότητα. Αυτή η ομάδα δεν κυνηγάει, αλλά τρέφεται με πτώματα. Για μία χαρακτήρα ωστόσο το να μην σκοτώσει για να τραφεί, έχει πολύ πιο βαθιές ρίζες. Η Toka, η κύρια γυναικεία πρωταγωνίστρια του anime, πραγματικά λαχταρά να είναι ένας φυσιολογικός άνθρωπος, με όλα όσα συνεπάγονται με αυτό. Κάνει ότι καλύτερο μπορεί και περνάει από το χέρι της ώστε να ζει μια φυσιολογική ανθρώπινη ζωή. Πηγαίνει σχολείο,( καλά πόσο noob είναι ) έχει δουλειά και έχει και μία φίλη άνθρωπο. Κάνει πολλές φορές ακραία πράγματα για να έρθει πιο κοντά στην ανθρώπινη πραγματικότητα. Τρώει τεράστιες ποσότητες κανονικού φαγητού που για τα Ghoul είναι δηλητήριο. Η όλη κατάσταση γύρω από την Toka είναι εντελώς αποκαρδιωτική και την ίδια στιγμή πραγματικά προσφιλής.
Θετικό: Η γέφυρα των δυο κόσμων.
Για τους ανθρώπους τα Ghoul, δεν είναι τίποτα περισσότερο από τέρατα χωρίς καμία συνείδηση ηθικής. Γεννημένοι δολοφόνοι που χρειάζεται να εξολοθρευτούν. Κανένας ανάμεσα στους ανθρώπους δεν φαίνεται να ξέρει σχετικά με τις περιπλοκές της κοινωνίας των Ghoul και των συγκρουόμενων φιλοσοφιών τους. Και αυτό βγάζει νόημα, γιατί η ανθρωπότητα δεν έχει κανέναν τρόπο να έχει γνώση γύρω από αυτή την πληροφορία. Άλλωστε η αστυνομία είναι πολύ απασχολημένη με το να σταματήσει τα Ghoul γρήγορα και θανάσιμα ( όπως κάνει συνήθως δηλαδή ) αντί να διαπραγματευτεί.
Έτσι λοιπόν έρχεται ο Kaneki εδώ στην σπάνια θέση, να είναι μία δυνητική ”γέφυρα” ανάμεσα στις δύο φυλές. Είναι ένας άνθρωπος, που όμως ζει την ζωή ενός Ghoul. Και επειδή θα μπορούσε πάντα θεωρητικά, να φέρει πιο κοντά τους ανθρώπους με τα Ghoul, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι έτοιμος για την πρόκληση.
Θετικό: Μια εκπληκτικά συναισθηματική ιστορία.
Εκτός από την εξερεύνηση της κοινωνίας των Ghoul, αυτό το anime καταφέρνει να επιτυγχάνει στους θεατές του, χάρη στους χαρακτήρες του και στις εκπληκτικά συναισθηματικές ιστορίες τους. Η Toka, έχει το άπιαστο όνειρο της να είναι άνθρωπος. Ένα ζευγάρι Ghoul, στοιχειωμένο από το παρελθόν του προσπαθούν να σώσουν την κόρη τους. Μέχρι και η αστυνομία, που θα σκότωνε οποιοδήποτε Ghoul στο πέρασμά του, έχουν τους δικούς τους τραγικούς λόγους για το κυνήγι τους.
Κάθε ιστορία που συναντάμε στο anime, χρησιμεύει όχι μόνο για να μας επιτρέψει να συνδεθούμε με τον κόσμο σε ένα πιο προσωπικό επίπεδο, αλλά καθιστά και τους χαρακτήρες πιο συμπαθητικούς, ανεξάρτητα σε ποια πλευρά ανήκουν.
Αρνητικό: Λήγει απότομα πάνω στην αυξανόμενη δράση.
Το πιο περίεργο με το Tokyo Ghoul και ίσως και το μοναδικό αρνητικό του, είναι ότι κόβεται εντελώς απότομα. Καθ’οδών προς τα τελευταία επεισόδια του anime, o Kaneki συλλαμβάνεται και βασανίζεται, ενώ η Toka μαζί με κάποιους φίλους του Kaneki ξεκινούν μια προσπάθεια διάσωσης του και έρχονται αντιμέτωποι ανάμεσα σε μια μάχη της αστυνομίας και μιας τεράστιας συμμορίας από Ghoul. Καθώς η Toka και οι υπόλοιποι προσπαθούν να απομακρύνουν τους αντιπάλους τους, ο Kaneki σπάει τα ”δεσμά” του, ξεφεύγει και το anime τελειώνει . Δεν είναι καν μια δραματική στιγμή, πραγματικά. Μια δραματική στιγμή θα τελείωνε σε ένα σημείο για τους ήρωες να σε κάνει να αναρωτιέσαι, εάν και πως θα ξεφύγουν από μία φαινομενικά ακατόρθωτη κατάσταση διεξόδου. Ωστόσο το Tokyo Ghoul, τελειώνει πριν από αυτό το σημείο. Ενώ ο κίνδυνος καραδοκεί προ των πυλών κανείς δεν είναι σε δεινή θέση. Η Toka με τους συμμάχους της, δεν έχουν καν ξεκινήσει τις μάχες τους, ενώ ο Kaneki φαίνεται να χειρίζεται την κατάσταση μόνος του. Αισθάνεσαι σαν να υπάρχει ένα επεισόδιο του anime που λείπει.
Το anime ως έχει, σε αφήνει με ένα μπλεγμένο τέλος, που ούτε ολοκληρώνει την αφήγηση της ιστορίας, ούτε θέτει ένα δραματικό φινίρισμα.
Παρά την πλήρη και παντελή έλλειψη τέλους για μένα, το Tokyo Ghoul είναι οπωσδήποτε ένα εκπληκτικό anime που πρέπει όλοι να δείτε.
Χτίζει έναν ωμό, βίαιο κόσμο, γεμάτο με πολυδιάστατους χαρακτήρες που ζουν μέσα σε μια άριστα δομημένη κοινωνία.
Ωστόσο να σας αναφέρω, πως είναι ένα anime χτισμένο πάνω στην σφαίρα της ultraviolence . Εάν το υπερβολικό gore, τα βασανιστήρια και ο κανιβαλισμός σας αναστατώνει τότε κλείστε το άρθρο και ξεχάστε ότι διαβάσατε ΑΜΕΣΩΣ! Αν σας αρέσει κάτι σχετικό σας δίνω τον λόγο μου πως θα το ΑΠΟΛΑΥΣΕΤΕ!