Ο νέος χρόνος αρχίζει και παλιώνει, τα πάρτι των προηγούμενων εβδομάδων, έχουν αποτελέσει ήδη ανάμνηση, η εξεταστική είναι καθ’οδόν και τα hangover επιμένουν πεισματικά (ή τουλάχιστον τα δικά μας). Ακόμα και αν είσαι από εκείνους που πιστεύουν, ότι ο νέος χρόνος θα κυλήσει όπως ακριβώς τις πρώτες μέρες (ναι, υπάρχουν και αυτοί) μην διστάσεις!Μείνε σπίτι. Εξάλλου, ας είμαστε ρεαλιστές, κανείς δεν γλεντοκοπά 365 μέρες το χρόνο. Και αφού σε πείσαμε και έμεινες, τι θα κάνεις λοιπόν, θα κοιτάς το υπέροχο άσπρο ταβάνι σου; Ωραία τα ταβάνια δεν λέω αλλά εδώ είμαστε Frapress, ξέρεις αυτό που σου λύνει τα χέρια και κυρίως σου ανοίγει τα μάτια. Ορίστε λοιπόν μερικές κινηματογραφίκες προτάσεις για ένα χαλαρό Σαββατοκύριακο. Γράφουν η Ζωή Καραγιάννη και η Εύα Μπεσλεμέ.
|Frances Ha|
Θεόμουρλη 27χρόνη Νεοϋρκέζα, η οποία δηλώνει επαγγελματίας χορεύτρια, χωρίς να χορεύει και τόσο, και ακόμα περισσότερο και τόσο καλά, στα πρόθυρα παροξυσμού αρνείται πεισματικά να ωριμάσει. Και ενώ όλα τριγύρω της αλλάζουν, μεγαλώνουν και ενηλικιώνονται, σε μεταβατικό και κρίσιμο ηλικιακό στάδιο, αποφασίζει να γιολάρει ακόμα περισσότερο. Η τρίχα που ηθελημένα κατακάθισε στο καλοφουσκωμένο σου ζυμάρι, η μύγα που επιδεικτικά λούζεται στην κούπα με το γάλα σου. Αυτά και άλλα πολλά είναι η αδέξια ευτυχισμένη, μποέμ Frances, η οποία ακόμα και όταν πέφτει μέχρι να σηκωθεί, έχει ξεχάσει ήδη το πέσιμο της.
Γιατί ναι; Γιατί η γουντιαλενική αμηχανία και η ατμόσφαιρα νουβέλ βάγκ αποδίδονται με τον πιο φρέσκο τρόπο. Γιατί η Greta Grewig, η βασίλισσα του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά, ως Frances μπορεί να μην ενσαρκώνει ακριβώς αυτό που λέμε “American Dream”, εξάλλου ούτε η ίδια είναι βέβαια, συνεπώς τίποτα δεν εγγυάται την επιτυχία της (but she’ll try, όπως ακούγεται από τον Bowie στο επίσημο τρέιλερ της ταινία, και αυτό έχει σημασία), όμως ακόμα και με κυάλι , βρίσκεται πιο κοντά στα όνειρα της από εσένα.Γιατί ας μην γελιόμαστε, αν δε ζει αυτή επικίνδυνα φορώντας φόρεμα με ποδηλατικό κολάν, τότε ποιoς;!
|Little Miss Sunshine|
Φαντάσου έναν πατέρα, σύμβουλο αυτοβοήθειας στα πρόθυρα οικονομικής κρίσης, έναν παππού ηρωινομανή και ολίγον τι πορνόγερο (Alan Arκin, όσκαρ β’ Ανδρικού ρόλου), έναν γιο, ο οποίος έχει πάρει όρκο σιωπής (Paul Dano), έναν γκέι θείο, μελετητή του Μάρσελ Προυστ με τάσεις αυτοκτονίας (Steve Carell), μια γλυκύτατη 7χρόνη, η οποία θέλει να γίνει “Αγαπούλα” της Αμερικής (Abigail Breslin) και μία μητέρα, η οποία προσπαθεί να διατηρήσει τις ισορροπίες (Toni Collette), όσες έχουν απομείνει. Τώρα φαντάσου όλους αυτούς μέσα σε ένα ξεχαρβαλωμένο Volkswagen T2 Microbus να διασχίζουν την Καλιφόρνια, με σκοπό να παρευρεθούν στα καλλιστεία “Little Miss Sunshine”, στα οποία από σπόντα έγινε δεκτή η μικρή Όλιβ.
Γιατί να μην μείνεις μόνο στην φαντασία; Το “Little Miss Sunshine” δεν αποτελεί ακόμα μία ταινία για τον δρόμο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) προς την επίτευξη του ονείρου. Κάθε άλλο μάλιστα, καθώς η Όλιβ φαντάζει να βιώνει εξολοκλήρου την ηλικία της και καμία σχέση δεν έχει με τις μικρομέγαλες βασίλισσες ομορφιάς. Συνεπώς, το αποτέλεσμα είναι εμφανές από την πρώτη κιόλας στιγμή, χωρίς όμως αυτό να απογοητεύει τον θεατή. Αντιθέτως, η ταινία πραγματεύεται πολλά περισσότερα, αφού όχι μόνο οι σχέσεις μεταξύ των μελών δοκιμάζονται καθόλη την διάρκεια της, αλλά τα ίδια τα μέλη έρχονται αντιμέτωπα με πικρές αλήθειες, απογοητεύσεις και ανεκπλήρωτα προσωπικά τους όνειρα. Έτσι, χωρίς να είναι δακρύβρεχτη και γλυκανάλατη, ίσως μόνο ο Latso, ο Machete, η γειτόνισσα μου και κανά δυο άλλοι να συγκινήθηκαν. Και τέλος, για σένα που ξέρεις, η ταινία έχει σφραγίδα Sundance Festival!
|Searching For Sugar Man|
Τι συμβαίνει όταν το 70′, στην χώρα σου (και όπου χώρα χώρα σου βάλε Αμερική) είσαι ένας ασήμαντος φολκ τραγουδιστής, στη νότια όμως πλευρά της αφρικανικής ηπείρου, οι δίσκοι σου πουλάνε περισσότερο και από του Έλβις; Και σαν να μην έφτανε αυτό, εσύ αγνοείς παντελώς το γεγονός, ενώ οι νοτιοαφρικανοί θαυμαστές σου υφαίνουν έναν μύθο γύρω από το όνομα σου! Το οσκαρικό ντοκιμαντέρ του Malik Bendjelloul, Searching for Sugar Man, περιγράφει το αγωνιώδες ταξίδι δύο νοτιοαφρικανών προς αναζήτηση του μουσικού ειδώλου των νεανικών τους χρόνων, Sixto Diaz Rodriguez.
Η ίδια η ζωή έδωσε μία δεύτερη ευκαιρία στον Sugar Man, γιατί όχι και εσύ; Το ντοκιμαντέρ, ντυμένο μουσικά με τα μελαγχολικά τραγούδια του Rodriguez, αποτελεί τρανή απόδειξη, ότι ταλέντο και θέληση δεν οδηγούν απαραίτητα στην υλοποίηση του ονείρου, καθιστώντας παράλληλα τα όσα έχουν ειπωθεί κατά καιρούς για το πολυπόθετο “αμερικάνικο όνειρο”, μία τεράστια πλάνη. Εμπνευστής μίας ολόκληρης γενιάς από την μία, οι δίσκοι του οποίου λογοκρίθηκαν, καταστράφηκαν, αγοράστηκαν, ακόμα και παράνομα, στα αζήτητα από την άλλη, ο Sixto Rodriguez εξακολουθεί να διασχίζει χαμογελαστά τους δρόμους του Ντιτρόιτ ή μήπως χάθηκε στην μουσική δίνη των 70ς; Ίσως η απάντηση να βρίσκεται κάπου στην μέση.
|Lord Of The Rings Trilogy|
Αν ανήκεις στην μειονότητα που δεν έχουν δει ακόμα την επική τριλογία: Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, νομίζω ήρθε η ώρα! Δεν θα σου πάρει πολύ, μόνο 681 λεπτά. Όμως σε διαβεβαιώνω πως δεν θα μετανιώσεις για ούτε ένα. Καθώς, οι ερμηνείες, η πλοκή και τα γραφικά συντελούν στο να κρατήσουν το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι τέλους. Η ιστορία εξελίσσεται γύρω από ένα δαχτυλίδι που παρέχει απόλυτη δύναμη και εξουσία στον κάτοχο του. Ξωτικά, νάνοι, μάγοι, δαίμονες και άνθρωποι μπλέκονται σ’ ένα ατέλειωτο ταξίδι για την κατοχή και άλλοτε καταστροφή του πολυπόθητου δαχτυλιδιού. Μία συνεχής μάχη ανάμεσα στις δυνάμεις του καλού και του κακού, η οποία θα κορυφωθεί στο τελευταίο μέρος της τριλογίας, ώστε να εξασφαλισθεί η σωτηρία της Μέσης Γης…
Τώρα αν ανήκεις στην πλειοψηφία που έχει δει τις ταινίες, δεν νομίζω να αρνηθείς έναν μαραθώνιο της τριλογίας. Ακολουθούν, λοιπόν, οδηγίες προς ναυτιλομένους: μεγάλος και άνετος καναπές, ποπκόρν και σουβλάκια, κρασάκι ή οποιοδήποτε άλλο πόσιμο της αρεσκείας σας, τσιγάρα, πολλά τσιγάρα για τους καπνίζοντες, την παρέα σου, 681 λεπτά από την ζωή σου και πολλή όρεξη. Θα το απολαύσεις, στο υπόσχομαι!
|Mr. Robot|
.…και έφτασε η ώρα της σειράς! Ναι ναι σ’ εσένα απευθύνομαι series junkie. Λοιπόν δεν έχεις πολύ χρόνο, βρισκόμαστε παραμονές της εξεταστικής και το να αρχίσεις μία σειρά τώρα δεν είναι και η καλύτερη ιδέα. Το να την αρχίσεις όμως, να καείς και να την τελειώσεις; Χμ..
Γι’ αυτό λοιπόν σου προτείνω κάτι που να έχει αρχή μέση και τέλος, να μην βγάζει νέο υλικό για τον επόμενο μήνα, να σε κάνει να μετράς αντίστροφα τις μέρες μέχρι την επόμενη σεζόν, να σου διαλύει το μυαλό, ναι ναι θα στο κάνει. Αν κιόλας είσαι της ψυχεδέλειας (ξέρεις Pink Floyd, Joy Division κλπ.) θα στο ξεκάνει. Και πάνω απ’όλα να έχει κάτι να σου πει.
Αναφέρομαι λοιπόν στο Mr. Robot, την πολλά υποσχόμενη σειρά, που βγήκε το δεύτερο εξάμηνο του 15′ και κατάφερε να αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές, κερδίζοντας μάλιστα, πρόσφατα, και δύο Χρυσές Σφαίρες. Κεντρικός ήρωας είναι ο Elliot ένας χάκερ και λίγο ψυχάκι – όχι άδικα- ο οποίος δουλεύει σε σε cybersecurity εταιρία. Η καταθλιπτική καθημερινότητα του θα αλλάξει μέσα σ’ ένα βράδυ. Η FSociety– κρυφή κοινότητα από ακτιβιστές χάκερς- τον προσελκύει για να συμμετάσχει στην επανάσταση ενάντια στην κολοσσιαία εταιρία E Corp( Evil Corp). Στόχος τους; Η αλλαγή ολόκληρης της δομής της οικονομίας. Κεντρικός καθοδηγητής της επανάστασης είναι ο Mr. Robot, την ταυτότητα του οποίο, αναζητά διακαώς ο Elliot.
Η σειρά είναι επίκαιρη και προσφέρει τα πάντα: αναρχία, αγωνία, ανατροπές, δράση,απαντήσεις και κυρίως brainstroming!
