Στο Ορλάντο της Φλόριντα, ο Quentin (για τους φίλους Q) μένει στο διπλανό σπίτι από τη Margo Roth Spiegelman. Ήταν φίλοι ως παιδιά, αλλά όχι και στο λύκειο, αφού η Margo είναι η πιο δημοφιλής, συναρπαστική και μυστηριώδης κοπέλα. Μια νύχτα, η Margo εμφανίζεται στο παράθυρο του Q και τον παρασέρνει σαν βοηθό σε μια σειρά από περιπέτειες. Μεταξύ άλλων, «εκδικούνται» το αγόρι και τους φίλους της Margo, που όπως λέει η ίδια την έχουν προδώσει. Στο τέλος της νύχτας, ο Q έχοντας περάσει τις πιο μοναδικές ώρες της ζωής του, ελπίζει ότι η Margo θα είναι διαφορετική και στο φως της επόμενης ημέρας. Όμως η Margo δεν εμφανίζεται στο σχολείο την επομένη. Μετά από αρκετές ημέρες που δεν έχει δώσει σημεία ζωής, όλοι πιστεύουν ότι το έσκασε από την πόλη, κάτι που έχει ξαναγίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Όποτε η Margo φεύγει, αφήνει πίσω της μικρά στοιχεία που αν καταλάβεις τι σημαίνουν, θα αποκαλύψουν που έχει πάει. Ο Q ακολουθεί αυτά τα στοιχεία, όχι χωρίς αρκετά προβλήματα και περίεργες καταστάσεις. Αποφασισμένος να βρει τη φίλη του θα ξεκινήσει ένα μεγάλο ταξίδι, με οδηγό τα ιδιόμορφα στοιχεία και συντροφιά τους φίλους του, Ben, Radar, τη φίλη της Margo, Lacey και το κορίτσι του Radar, Angela.
Κατηγορία ταινίας: Συνδυασμός, έχει στοιχεία δράματος, μυστηρίου, road-trip movie και rom-com (ρομαντική κωμωδία), αλλά δεν είναι τίποτα από όλα αυτά και όλα αυτά ταυτόχρονα.
What a treacherous thing to believe that a person is more than a person. She was not a miracle. She was not an adventure. She was not a fine and precious thing. She was just a girl.
Από την αρχή μέχρι το τέλος της ιστορίας, είναι εμφανές ότι ο Q νιώθει για την Margo έναν ζωηρό εφηβικό έρωτα, από αυτόν που σε τυφλώνει και βλέπεις μέσα από ένα ροζ φίλτρο που τα κάνει όλα τέλεια. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησής του, φαίνεται πως τα αισθήματά του και η εξιδανίκευση της κοπέλας από μέρους του διαστρεβλώνει την αντίληψή του για την πραγματικότητα. Στο τέλος αναρωτιέσαι, γίνεται να γνωρίζω κάποιον πραγματικά, ή μήπως απλά βλέπω αυτό που θέλω να δω; Η φιλία παίζει επίσης ένα πολύ σημαντικό ρόλο στη ταινία. Το ότι η Margo έφυγε χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν, αλλά τίποτα δεν σταματάει τον Q από να την αναζητήσει, σε κάνει να σκεφτείς ότι δεν είναι πολλοί οι φίλοι που θα σε ψάξουν ακόμα και αν δεν το επιδίωξες, ακόμα και αν δεν θες να βρεθείς.
Το Χάρτινες Πόλεις είναι από τα πιο πολύπλευρα βιβλία του John Green και περιέχει άπειρες διασκεδαστικές στιγμές και σημαντικά μηνύματα. Θα μπορούσε να πάρει περίοπτη θέση στη λίστα των coming of age ταινιών, να δείξει την αμφισημία του πρώτου έρωτα και τη περιπέτεια του να ανακαλύπτεις ότι οι άνθρωποι έχουν πολλές διαφορετικές πλευρές από ότι βλέπει κανείς. Δυστυχώς, δεν εκμεταλλεύεται αυτή την ευκαιρία. Αντίθετα, αλλάζει σημαντικά κομμάτια του βιβλίου, ένα από τα οποία είναι και το φινάλε, με αποτέλεσμα να μην καταφέρει να μεταδώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το αρχικό μήνυμα. Λόγω της σύμπτυξης του βιβλίου σε ταινία, τα στοιχεία για το «κυνήγι του θησαυρού-Margo» ίσως φανούν ασύνδετα, υπερβολικά εύκολα ή άκυρα και δημιουργείται η αίσθηση στον θεατή ότι όλα έγιναν πάρα πολύ γρήγορα. Το ίδιο ισχύει και για μικρές λεπτομέρειες του έργου που εμφανίζονται επειδή υπήρχαν στο βιβλίο, αλλά στη μεγάλη οθόνη δεν έχει αφιερωθεί χρόνος για να εξηγηθεί το νόημά του, με αποτέλεσμα να είναι ανούσιες.
Από την άλλη, το αποτέλεσμα είναι συνολικά αρκετά καλό, η ώρα περνάει πολύ ευχάριστα και οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές, ειδικά των δευτερευόντων χαρακτήρων. Όσον αφορά την ίδια την ιστορία, το μεγαλύτερο ατού της ταινίας είναι το κομμάτι του road-trip. Από το Ορλάντο προς τη Νέα Υόρκη, οι πέντε νεαροί χαρίζουν κάποιες από τις καλύτερες σκηνές και ατάκες του έργου. Και σίγουρα δε του λείπει η πρωτοτυπία και η πολύ καλή υπόθεση.
Να τη δω; οι Χάρτινες Πόλεις δεν είναι η συναισθηματική και ανατρεπτική ταινία που θα ήθελα να είναι, αλλά η πρωτοτυπία, το χιούμορ, τα ανεπαίσθητα μηνύματα και οι ωραίες ερμηνείες την κάνουν μια πολύ όμορφη εφηβική περιπετειούλα, που θα κάνουν την ώρα να περάσει αρκετά ευχάριστα.