Λίγες ημέρες νωρίτερα η ομάδα Marketing του Frapress.gr διάλεξε το όνομα FraprEsScape και βρέθηκε σε ένα από τα καταπληκτικά δωμάτια του Adventure Rooms και συγκεκριμένα στη “Μαύρη Βασίλισσα”. Στη μία ώρα (και κάτι) που πέρασε προσπαθήσαμε να δραπετεύσουμε. Χρειαστήκαμε 3′ παραπάνω, αλλά στο τέλος τα καταφέραμε.
Ακολουθεί η εμπειρία μας, όπως τη ζήσαμε από τα δικά μας μάτια.
Για μένα η εμπειρία μου στο AdventureRooms ήταν η πρώτη μου με ό,τι έχει να κάνει με τη νεα μόδα που ακούει στο όνομα escape rooms. Μπαίνοντας μέσα στο χώρο κι αφού η Πέρσα και η Αφροδίτη μας εξήγησαν τους κανόνες του παιχνιδιού, άρχισε να με κυριεύει το αρχέγονο ένστικτο της περιέργειας, ενω έβλεπα στα πρόσωπα των παιδιών το excitement. Απο την πρώτη στιγμή αντιλήφθηκα οτι το εγχείρημά μας να αποδράσουμε απο το δωμάτιο θα ήταν πολύ δυσκολότερο απο αυτό που περίμενα, κάτι που μας έκανε όλους να χρησιμοποιήσουμε τις 4 απο τις 5 αισθήσεις (εκτός της γεύσης, φυσικά!) για να βρούμε στοιχεία που θα μας βοηθήσουν να προχωρήσουμε και να αρχίσουμε να φτιάχνουμε τα «κομμάτια του παζλ», κι ολα αυτά με τα χρονικά περιθώρια να στενεύουν.
Με συντονισμένο team work και αφού αποκτήσαμε οικειότητα με τον χώρο αρχίσαμε να λύνουμε τους γρίφους έναν έναν, στην αρχή μες στο σκοτάδι και ύστερα στο φως. Το καθοριστικό βήμα που μας έφερε κοντά στο τέλος, δηλαδή στην απόδραση, ήταν η ανακάλυψη του Αντώνη censored censored censored censored, κάτι που προκάλεσε τον θαυμασμό μας και αποκάλυψε εναν ακόμη σωρό απο γρίφους που με μανία πια, προσπαθούσαμε να λύσουμε γιατί ο χρόνος μας τελείωνε. Μόλις την στιγμή που αποδράσαμε, νιώσαμε όλοι το συναίσθημα της δυσαρέσκειας που νιώθει κανείς όταν τελειώνει κάτι το οποίο του αρέσει. Ένιωσα, παρ’ολα αυτά, την ανδρεναλίνη να κυλάει μεσα μου και τελικά κατάλαβα πού οφείλεται ολη αυτή η τρέλα με τα escape rooms.
Τελική αποτίμηση: highly recommended!
Σκοτάδι, δεμένοι με χειροπέδες και το ρολόι να μετρά αντίστροφα. 60’.. 59’.. 58’… Μέσα σε μία ώρα πρέπει να λυθούμε και να βγούμε από το δωμάτιο που μας έχουν κλειδωμένους. Γύρω μας αντικείμενα και στοιχεία που πιθανώς να μας βοηθήσουν στην απόδραση. Χρειάζεται ηρεμία και καθαρή σκέψη. Όμως ο χρόνος που μετρά αντίστροφα δε βοηθά. Το κλειδί είναι να κρατήσεις όλες σου τις αισθήσεις σε εγρήγορση. Ο λόγος φυσικά για το Adventure Rooms! Προσωπικά δεν είχα συμμετάσχει ποτέ ξανά σε παιχνίδι απόδρασης και οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν μία απίστευτη εμπειρία, την οποία θέλω να επαναλάβω σύντομα! Εκτός από την πλάκα που κάνεις με την παρέα σου μέσα στο δωμάτιο στην προσπάθεια να συνδέσεις τα στοιχεία, το όλο παιχνίδι αποτελεί και μία πρόκληση για τον καθε συμμετέχοντα να αξιοποιήσει τη δημιουργικότητά του και το εφευρετικό του μυαλό ώστε να πετύχει η ομάδα του την απόδραση. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλες τις «ριψοκίνδυνες» παρέες.
Εσύ έχεις αυτό που χρειάζεται για να αποδράσεις;
Έχοντας ξυπνήσει νωρίς νωρίς (κατά τις 10, για κάποιους είναι νωρίς, οκ;), και έχοντας πάρει ένα επαρκές πρωινό, ξεκίνησα για τα γραφεία του Frapress στο Ρομάντσο με ψυχολογία ενός businessman και προετοιμασμένος για ανελέητα 5ωρα meetings σχετικά με censored censored censored censored, συνοδευόμενα από τα φημισμένα power points του φραουλοφανταστικού Μαντζαβίνου.
Ωστόσο, η μοίρα (ή καλύτερα ο Αντώνης) είχε άλλα σχέδια για την ομάδα marketing για εκείνη τη μέρα, καθώς μας ανάγκασε να βγούμε πάλι έξω στη ζέστη για να μας οδηγήσει στην έκπληξη που μας περίμενε λίγα στενά πιο πέρα και συγκεκριμένα πέρα από μία πόρτα στην Αθηνάς και Κακουργοδικείου 2. Αφού την διασχίσαμε παρατήρησα με μεγάλα κόκκινα γράμματα σαν από αίμα στον τοίχο:
“Do you want to play a game?”.
«Αυτό θα είναι καλό.», σκέφτηκα.
Στην κορυφή της σκάλας, μας υποδέχτηκαν η Πέρσα και η Αφροδίτη, οι αξιαγάπητες εκπρόσωποι των Adventure Rooms, οι οποίες μας προετοίμασαν ψυχολογικά για την πρόκληση που καλούμασταν να αντιμετωπίσουμε και συγκεκριμένα της «Μαύρης Βασίλισσας» (ψαρωτικό;). Ο Αντώνης είχε την εξαιρετική ιδέα να με ορίσει αρχηγό της τετραμελής ομάδας μας και έτσι ακολούθησα την Αφροδίτη σε ένα σκοτεινό δωμάτιο όπου κυριολεκτικά με αλυσόδεσε (μην σας μπαίνουν ιδέες…) σε κάτι που έμοιαζε με ψηλό ξύλινο φράχτη. Ακολούθησαν η Ναταλία, ο Στέφανος και ο Αντώνης οι οποίοι δέθηκαν στον ίδιο φράχτη με χειροπέδες.
«Οι δολοφόνοι της Μαύρης βασίλισσας σας έχουν συλλάβει. Το φάντασμα της προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί σας για να σας βοηθήσει. Χρησιμοποιήστε τις αισθήσεις σας για να δραπετεύσετε ή ακολουθήστε την μοίρα της!»
… μας είπε η Αφροδίτη, πριν πετάξει το κλειδί για το λουκέτο που με κρατούσε μέσα σε κάτι που ακούστηκε σαν μεταλλικό δοχείο, και βγει από το δωμάτιο, αφήνοντάς μας αβοήθητους μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Μία οθόνη άναψε με ένα χρονόμετρο να μετράει αντίστροφα 60 λεπτά, κάθε ένα από τα οποία ήταν πολύτιμα για την απόδρασή μας. Τα πρώτα 10 από αυτά ξοδεύτηκαν στο να απελευθερωθούμε από τα δεσμά μας, όχι και λίγος χρόνος μιας και ήμαστε όλοι πρωτάρηδες σε αυτού του είδους τα παιχνίδια. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για μην ρίξω spoil, αναφέροντας μόνο πως ήταν μία εμπειρία γεμάτη αγωνία, με έξυπνες δοκιμασίες γρίφους που δεν θα λύνονταν χωρίς ομαδική δουλειά. Συνίσταται αυστηρά για τους λάτρεις σπαζοκεφαλιών και της περιπέτειας.
Η ημέρα είχε φτάσει, η ώρα περνούσε και λίγο πριν τη 13:00 το μεσημέρι βρεθήκαμε στο ΑdventureRooms! Διαλέξαμε το δωμάτιο της μαύρης βασίλισσας και αφού τα κορίτσια από το AdventureRooms μας εξηγήσανε κάποια βασικά στοιχεία για το παιχνίδι, μας κλειδώσανε στο δωμάτιο και αμέσως μετά το παιχνίδι ξεκίνησε. Στην αρχή σίγουρα τα κλειστά φώτα μας κράτησαν αποσυντονισμένους, ωστόσο καθώς κυλούσε ο χρόνος η ομάδα έβρισκε το ρυθμό της και όλα έμοιαζαν άκρως διασκεδαστικά. Στην ομάδα ήμασταν 4 άτομα και ο αρχηγός μας ο Ιάσονας.
Καθώς εξελισσόταν το παιχνίδι, κάθε ένας από εμάς είχε αρχίσει να αποκτά το δικό του ρόλο σε αυτό. Ο Στέφανος είχε αναλάβει μαζί με εμένα να συλλέγει τα νέα στοιχεία, η Ναταλία προσπαθούσε να αξιοποιήσει τα στοιχεία αυτά που βρίσκαμε εγώ και ο Στέφανος και τέλος ο Ιάσονας είχε την ευθύνη της καθοδήγησης.
Το φοβερά διασκεδαστικό είναι ότι συνέχεια βρίσκαμε νέα στοιχεία, τα οποία έπρεπε να τα συνδυάσεις όλα μεταξύ τους, με μεθοδικότητα και πλάνο. Φυσικά όλη αυτήν την ώρα η μαύρη βασίλισσα είχε πετύχει το στόχο της. Το περιβάλλον του δωματίου θυμίζει εσωτερικό χώρο κάστρου και το ρολόι στον τοίχο που τρέχει σου δίνει την εντύπωση ότι η ζωή σου όντως κινδυνεύει.
Με την έξοδο από το δωμάτιο η ανακούφιση είναι μεγάλη, αλλά ακόμα μεγαλύτερη είναι η χαρά για την απόδραση. Θα το συνιστούσα ανεπιφύλακτα εκτός και αν φοβάστε!
