Είμαστε χαλαροί, αραχτοί και ετοιμάζαμε ένα ωραίο αρθράκι για το καλοκαίρι που έρχεται και πόσο γαμάτα θα περνούσαμε στις ελληνικές παραλιάρες φέτος. Και ξαφνικά από το πουθενά μαθαίνουμε για το δημοψήφισμα που αποφάσισε να θέσει ο πρωθυπουργός της χώρας, κ. Αλέξης Τσίπρας, αφού είδε πως η ”Γερμανική Ένωση” δεν ενέδιδε στις προτάσεις μας (δλδ να μας δανείσουν 60 δις ευρώ, να διαγράψουν το χρέος και να σκίσουμε τα μνημόνια) και εμείς δεν δεχόμασταν το εφιαλτικό πακέτο μέτρων των 8 δις .
Ακολούθησε μια βδομάδα εντυπωσιακή με την Ελλάδα χωρισμένη στα 62-38 (τα ποσοστά του Οχι και του Ναι αντίστοιχα) με τα κανάλια να δημιουργούν τον απίστευτο πανικό, με πρωτοφανείς διαδηλώσεις σε Σύνταγμα και Καλλιμάρμαρο (είτε υπέρ του ΝΑΙ, είτε υπέρ του ΟΧΙ), με ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ και τις εκπληκτικά όμορφες και γραφικές ανθρώπινες σειρούλες που σχηματίστηκαν στα ΑΤΜ (τις οποίες συνηθίσαμε και θα μας λείψουν).
Κάπως έτσι αποφασίσαμε να κάψουμε το θέμα των διακοπών και να ασχοληθούμε ”σοβαρά” με διάφορα σκηνικά και περιπτώσεις των οποίων γίναμε υπερθεατές (γιατί πραγματικά τώρα, μιλάμε για υπερθέαμα) τις μέρες που πέρασαν.
Πριν ξεκινήσουμε όμως πιστεύουμε πως αξίζει να πούμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ένα μεγάλο ΑΝΤΙΟ σε έναν άνθρωπο που στάθηκε δίπλα μας στα πρώτα μνημονιακά βήματα, σε αυτά τα πρώτα μπουσουλήματα της πιο αγνής και τρυφερής μνημονιακής ηλικίας. Σε αυτόν που μας έμαθε να προφέρουμε τις πρώτες μας λεξούλες ΤΡΟ-Ϊ-ΚΑ και Δου-Νου-Του. Όπου και να βρίσκεσαι, να είσαι πάντα καλά και να θυμάσαι πως στο τέλος μένουν μόνο οι καλές στιγμές…
α) Στα ΑΤΜ αδερφές μου, στα ΑΤΜ:
Είδαμε ουρές στα ΑΤΜ, είναι αλήθεια. Είδαμε κόσμο και κοσμάκι να περιμένει στην ουρά με αγωνία να δει αν θα είναι από τους τυχερούς που θα προλάβουν τα 20ευρα ή τελικά θα σηκώσει μόνο 50ευρο. Είδαμε παππούδες να πλακώνονται στις σειρές, είδαμε δημοσιογράφους να προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα σίτισης και αγανάκτησης και γενικά είδαμε όλη την ηλιθιότητα που μπορεί να βγάλει ένας λαός με κουλτούρα όπως η δική μας. Έβγαινε ένας το πρωί και έλεγε ”Τελειώσαν τα 20ευρα” και τρέχανε όλοι πανικόβλητοι σε δρόμους και πλατείες φωνάζοντας ”ήρθε η καταστροφή, η Δευτέρα παρουσία”… Μετά έβγαινε ο άλλος και φώναζε, ”Τελείωσαν τα 50ευρα, το μηχάνημα δεν βγάζει λεφτά, Ήρθε το ΤΕΛΟΣ”… και άϊντε πάλι ξανά τα ίδια όλοι πανικόβλητοι.
Ο άλλος πήγαινε να βγάλει 60 ευρώ ενώ ο λογαριασμός του είχε μέσα μόνο 15 και φώναζε ότι δεν υπάρχει κράτος και μας φάγανε τα λεφτά…
Εμείς πάλι θα θέλαμε να κάνουμε μια πολύ απλή ερώτηση στους πάντα έγκυρους και έγκριτους δημοσιογράφους που κάλυψαν λεπτό προς λεπτό όλο το μποτιλιάρισμα στα ΑΤΜ αυτές τις μέρες… Δεν έχετε πάει ποτέ στο ΙΚΑ μια απλή μέρα να κάνετε μια βόλτα; Όταν πληρώνονται οι συνταξιούχοι στις τράπεζες κάθε τέλος του μήνα δεν έχετε δει τι επικρατεί από τις 4 το ξημέρωμα; Για να μην θίξουμε τα ρεπορτάζ που κάνατε στα ΑΤΜ με εικόνες πολιτών που 5 Ιουλίου φορούσαν παλτά-μπουφάν και κράταγαν ομπρέλες…
β) ΚΚΕ: ΟΧΙ στο ΟΧΙ…
Τι να πει κανείς για αυτή την παράταξη… Ίσως θα έπρεπε να ξανασκεφτούν εκεί οι ιθύνοντες να αντικαταστήσουν το ΚΚΕ με το ΟΧΙ… Όχι σε αυτό, Όχι στο άλλο, Όχι σε εκείνο και πάντα με στοχευμένα και τεκμηριωμένα επιχειρήματα… Το κόμμα του Περισσού, έχοντας πάντα ρεαλιστικούς και πολιτικούς στόχους και με λεξιλόγιο προσαρμοσμένο στις ανάγκες του 21ου αιώνα (την μπουρζουαζία του Μάρξ διαδέχθηκε η πλουτοκρατία του κεφαλαίου) επέλεξε τον υπεύθυνο δρόμο που χάραξε το ”Νο”(το δικό του ΟΧΙ, όχι του ΣΥΡΙΖΑ)…
Με αυτό το ”Νο” ουσιαστικά το Κομμουνιστικό Κόμμα κάλεσε τον πολίτη να αρνηθεί:
1) την πρόταση των ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ
2) την πρόταση της κυβέρνησης
3) την απόφαση της δικαιοσύνης για τον αποκλεισμό του κ. Μαρινάκη από το ποδόσφαιρο
4) το γήπεδο στη Ν.Φιλαδέλφεια
5) το νικητήριο τρίποντο στην εκπνοή του Στογιάκοβιτς το 98 μέσα στο ΣΕΦ (επειδή είχε κλειστά τα μάτια)
6) το νόμο της Φύσης σε ότι αφορά την αναγκαιότητα του οξυγόνου για την ανθρώπινη επιβίωση
7) το ότι η Γη γυρίζει
Και πρότεινε στον Έλληνα να επιλέξει την έξοδο της χώρας από την Ε.Ε, με τον λαό στην εξουσία και τον Παναθηναϊκό πρωταθλητή!
Φιντέλ Κάστρο/Λατ. Αμερική: Mόνο στο Κόπα Αμέρικα δεν μας φώναξαν!
Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015. Στα χέρια του κ. Τσίπρα φτάνει μια επιστολή από τον ιστορικό ηγέτη της Κούβας Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος μεταξύ άλλων χαρακτηρίζει τον Έλληνα πρωθυπουργό ”Εξοχότατο”, ”Εντιμότατο Σύντροφο” και ”Αδελφό” εκφράζοντας παράλληλα τον θαυμασμό του για τη χώρα μας και τους Νεοέλληνες (Κάγκουρες). Δεν μάθαμε ποτέ την αντίδραση του ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπικά εμείς θα είχαμε λιποθυμήσει για να πούμε την αλήθεια. Μαθαίνουμε λοιπόν από την ΕΡΤ (σιγά μην το μαθαίναμε από τους άλλους…) πως η Ελλαδίτσα μας με την λαϊκή εντολή του ΟΧΙ που έδωσε, ενέπνευσε ήθος, αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια σε μια χώρα όπως η Κούβα (και όχι μόνο) και κέρδισε τον σεβασμό του Μέγα Φιντέλ Κάστρο. Και λες από μέσα σου, ”Να το ρε μ@λ@κ@, είμαστε σύγχρονοι ήρωες”. Μετά βέβαια ενημερώνεσαι πως συγχαρητήριες επιστολές έστειλαν και οι ήδη χρεοκοπημένες οικονομικά χώρες της Λατινικής Αμερικής -Βολιβία, Βενεζουέλα και Αργεντινή- και αναρωτιέσαι αν τελικά έχεις θέσει στα ιδανικά σου, τα σωστά πρότυπα.
Μπογδα(νος) Σίτυ:
Τι να πει κανείς γι’ αυτό το τρελό αγόρι; Το ότι έφτασε στο σημείο μέχρι και να κλάψει όταν του πήραν συνέντευξη από ελβετικό κανάλι; Το ότι με την προπαγάνδα που έκανε υπέρ του Ναι προσπαθούσε να πείσει μέχρι και την κυρά Μαρίκα στο πιο απομονωμένο χωριό της Ελλάδας πως αν βγει το Οχι η χώρα την επόμενη μέρα θα πάψει να υπάρχει; Έκανε πάρα πολλά η αλήθεια είναι και πιστεύουμε πως το κάρμα εκτίμησε τον αγώνα που έδωσε και για αυτόν τον λόγο τον δικαίωσε, φέρνοντας εν τέλει τα ξημερώματα της περασμένης Δευτέρας την πολυπόθητη συμφωνία που επιθυμούσε. Το ΚτΚ εις ένδειξη σεβασμού και τιμής στον αγωνιστή, πολεμιστή και ήρωα του 3ου Μνημονίου, του αφιερώνει το τετράστιχο που ακολουθεί…
Κάτω στην άκρη του γιαλού την μοναξιά μου ορίζω
τα μέτρα απ΄τα μνημόνια δεν τα αναγνωρίζω
για έξοδο απ΄το ευρώ, με ρώτησαν (Ρωτάει); Δεν φταίω.
όπου σταθώ και όπου βρεθώ, τη μοίρα μου θα κλαίω
Σταν-ιαρες;
Ένα άλλο πρόσωπο που έπαιξε πολύ αυτές τις μέρες ήταν και ο «τραγουδιστής», Σταν. Ο Σταν παίζοντας εντυπωσιακά παιχνίδια στρατηγικής στα status του και αφού αρχικά ανέβασε post λέγοντας ότι «νιώθει ντροπή για λογαριασμό τους» (χωρίς βέβαια να αναφέρεται ξεκάθαρα ποιους εννοεί), μετά το τέλος του δημοψηφίσματος «ξαναχτύπησε» λέγοντας πως «τελικά το δημοψήφισμα είχε πλάκα». Έγκυρες πηγές του ΚτΚ αναφέρουν πως ετοιμάζει νέο single επαν-εκτέλεσης και διασκευής των μεγάλων επιτυχιών του όπως :
1) Ένα Οχι ( Ενα Βράδυ)
2) Οταν Ψηφίζεις (Όταν Αγαπάς)
3) Πες μου το δραχμή ( Πες μου το γιατί)
4) Αν μου φτάναν τα ψηφοδέλτια ( Αν μου φτάναν τα λεφτά) Σάκηηηηηηη…
Θέση υπέρ του ΝΑΙ εκτός όλων των άλλων πήρε και ο Σάκης Ρουβάς. Ο δικός μας Σάκης, ο Σάκης που αγαπήσαμε, ο Σάκης που λατρέψαμε, ο Σάκης του λαού. Αφού πρώτα λοιπόν αφηγήθηκε με τον πιο οσκαρικό τρόπο (ακούστηκαν φήμες και για Χρυσή Σφαίρα, χωρίς να διευκρινιστεί σε ποιο σημείο), όλα αυτά που περάσαμε -Μαζί- τα τελευταία δύσκολα χρόνια των Μνημονίων, τους αγώνες που δώσαμε πλάι-πλάι απέναντι στο κεφάλαιο (ειδικά στο 4ο κεφάλαιο/παράγραφος 2 της τραγωδίας ”Οι Βάκχες” του Ευριπίδη) τελικά κατέληξε πως ”εμείς ΝΑΙ, είμαστε η Ευρώπη”. Και εντελώς ξαφνικά όλοι οι μεγάλοι ραδιοφωνικοί σταθμοί, από την επόμενη κιόλας μέρα των δηλώσεων του, παίζουν συστηματικά τουλάχιστον 1 τραγούδι του ανά μισάωρο.
Δεν το συνεχίζουμε άλλο γιατί εμείς κάνουμε σάτιρα κατά βάση και δεν γουστάρουμε να το σοβαρέψουμε…
Σας ευχόμαστε να έχετε όλοι ένα υπέροχο υπόλοιπο καλοκαιριού (το μισό το χάσαμε ήδη με τον κ@λόκαιρο που είχε μέχρι πριν 15 μέρες και τα Eurogroups) ήρεμο, όμορφο και χαλαρό, μακριά από άγχη και από Σεπτέμβρη θα τα ξαναπούμε, καλώς εχόντων των πραγμάτων με πιο ευχάριστα θέματα. Κeep Good!
