Song One: ένα μουσικό οδοιπορικό στη Νέα Υόρκη

Mπορούν τελικά δυο ταινίες να δημιουργήσουν μια νέα ‘σχολή’; Kι όμως ναι! Μετά το πολύ πετυχημένο Once (2006) αλλά και το εξίσου επιτυχημένο Begin Again (2013) με πρωταγωνιστές την Keira Knightely και τον Mark Ruffalo έρχεται το Song One (στα ελληνικά ‘Ένα φιλί για το τέλος’) να ενταχθεί σε αυτό το είδος προσπαθώντας να αποσπάσει το μεγάλο βραβείο του φεστιβάλ Sundance.
Η Franny (Anne Hathaway), μία ανθρωπολόγος που εργάζεται στο Μαρόκο, επιστρέφει στη Νέα Υόρκη όταν ένα ατύχημα θα αφήσει το νεαρό αδερφό της Henry (Ben Rosenfield) σε κωματώδη κατάσταση. Η Franny ήταν συναισθηματικά και γεωγραφικά απομακρυσμένη από το μικρό της αδερφό και τη μητέρα τους. Η επανασύνδεση με την οικογένεια της, θα την κάνει να κατανοήσει και να εκτιμήσει το πάθος του Henry με τη μουσική, και θα αρχίσει να αναζητά τα μέρη και τους καλλιτέχνες που αγαπούσε ο αδερφός της. Έτσι θα γνωρίσει το James (James Flynn)- το μουσικό είδωλο του Ηenry , που παρά τα φαινόμενα, είναι ένας ντροπαλός κι εσωστρεφής άντρας. Μία δυνατή έλξη ξυπνά μεταξύ τους με φόντο τη μουσική σκηνή του Μπρούκλιν.
Αρχικά παρόλο που η ταινία ξεκινάει θίγοντας το πρόβλημα της απομάκρυνσης της Franny από την οικογένεια της αυτό δεν αναλύεται πουθενά μέσα στην ταινία. Τι οδήγησε την Franny να απομακρυνθεί τόσο από τους δικούς της αλλά παρόλαυτα να ενδιαφερθεί αμέσως για τον αδερφό της που είναι σε κώμα; Παρόλαυτα η Anne Hathaway αντεπεξέρχεται πολύ καλά στον ρόλο της αν και ατελής και επιδερμικός. Την βλέπουμε αρκετές φορές δακρυσμένη γεγονός που αποπνέει ευαισθησία και συναίσθημα.
Η μουσική επένδυση της ταινίας σώζει κατά πολύ την κατάσταση. Όλες οι σκηνές έχουν επενδυθεί με την μουσική του Jonathan Rice (Grey’s Anatomy) και της Jenny Lewis (Bolt) δυο αξιόλογων Αμερικάνων μουσικών με αρκετές υποψηφιότητες για τις συνθέσεις τους στο παρελθόν. Ο γνωστός μας από το Broadwalk Empire Βen Rosenfield αν και συμμετέχει λίγο στην ταινία λόγω της κατάστασης του αποδεικνύει ότι έχει μια πολύ καλή φωνή η οποία μπορεί να αντεπεξέρθει στις απαιτήσεις της Indie σκηνής.
Από τα ξεχωριστά στοιχεία της ταινίας, το οποίο μένει στο τέλος στο μυαλό του θεατή είναι η ‘άβολη’ χημεία της Anne Hathaway και του συμπρωταγωνιστή της Johnny Flynn. To μεταξύ τους φλέρτ είναι μια ‘ελαφριά’ γνωριμία στα πλαίσια της αναζήτησης του παρελθόντος του αδερφού της χωρίς πολλές δραματικές σκηνές και υπερβολές.
Γενικά η ταινία περνάει αδιάφορη από τον μέσο θεατή ίσως λόγω κακού marketing, ίσως γιατί δεν είχε κάτι από Hollywood… Πάντως σίγουρα αξίζει να αφιερώσετε 86 λεπτά για να δείτε αυτό το πρωτότυπο μουσικό οδοιπορικό στους δρόμους της Νέας Υόρκης ακόμα και αν δεν σας ενθουσιάσει στο τέλος.