Site icon Frapress

Γιατί είναι διαφορετικό το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο; Το παράδειγμα της Salamanca.

plaza de bologna universidad de salamanca

Και για το τέλος, η φωτογραφία του Πανεπιστημίου! Η Plaza Bologna ανάμεσα στις Σχολές της Νομικής και Φιλοσοφίας, Οικονομίας και Επιχειρήσεων. Διακρίνεται στα αριστερά η βιβλιοθήκη.

Στο προηγούμενο άρθρο μου για τη Salamanca επέλεξα να παρουσιάσω μία διαφορετική πτυχή της πόλης μιλώντας και παράλληλα απεικονίζοντας τους παράγοντες εκείνους που κάνουν την πόλη ξεχωριστή.

Σε αυτό το άρθρο, θα ασχοληθώ με τους παράγοντες εκείνους που διαφοροποιούν το Πανεπιστήμιο του εξωτερικού από το αντίστοιχο ελληνικό. Πριν ξεκινήσω όμως τη δική μου ανάλυση θα ήθελα να αναφέρω λίγα λόγια για το Πανεπιστήμιο της Salamanca, το Universidad de Salamanca, όπως λέγεται στα Ισπανικά.

Το Πανεπιστήμιο είναι αρκετά μεγάλο για τα δεδομένα της πόλης. Για μία πόλη 160.000 κατοίκων, οι φοιτητές του είναι πάνω από 35.000. Επιπλέον, δεν υπάρχει ένα Campus, αλλά το Πανεπιστήμιο εκτείνεται σε όλο το μήκος της πόλης. Το 2018 συμπληρώνει ως Πανεπιστήμιο 800 χρόνια λειτουργίας και για αυτό διατηρεί πολλά ιστορικά κτήρια στο κέντρο της πόλης.

Αυτά αξιοποιούνται είτε ως γραφεία για τις υπηρεσίες του Πανεπιστημίου, είτε ως αίθουσες διδασκαλίας για τα προγράμματα ανταλλαγής του Πανεπιστημίου, είτε ακόμα και ως βάσεις Σχολών και Τμημάτων. Από εκεί και πέρα υπάρχουν και μερικά Campuses τα οποία βρίσκονται στα περίχωρα της πόλης. Η πόλη ωστόσο είναι μικρή, οπότε δεν είναι πρόβλημα για το αν είναι μακρυά. Δηλαδή είναι εντός του αστικού ιστού της πόλης και σε καμία περίπτωση μακρύτερα από 20 – 30 λεπτά περπάτημα από το κέντρο της πόλης. Το κυριότερο από τα Campuses αυτά είναι το Campus Unamuno που φιλοξενεί αρκετές Σχολές. Σε αυτό έχω την τιμή να είμαι και εγώ!

Η συζήτηση αναπτύσσεται με βάση τους εξής πυλώνες:

  1. Πρόσβαση
  2. Εγκαταστάσεις
  3. Μαθήματα και Οργάνωση Πανεπιστημίου
  4. Συμπέρασμα

Ας ξεκινήσουμε όμως τώρα να μιλήσουμε συγκεκριμένα για τα στοιχεία εκείνα που διαμορφώνουν το ίδιο το Πανεπιστήμιο.

Πρόσβαση

Για τα κτήρια τα όποια είναι στο κέντρο όπως φαίνεται και στο προηγούμενό μου άρθρο που επισυνάπτω παραπάνω, το κέντρο χωρίζεται σε 2 ζώνες, την ημιπεζοδρομημένη και την πεζοδρομημένη. Ότι κτήριο είναι στο ιστορικό κέντρο της πόλης ανήκει στην πεζοδρομημένη περιοχή και άρα είναι εύκολα προσβάσιμο με τα πόδια. Ωστόσο περιμετρικά του ιστορικού κέντρου, υπάρχουν οδοί και λεωφόροι από τις οποίες δε χρειάζεται να περπατήσεις πάνω από 5 λεπτά. Σχεδόν κανείς δεν τα χρησιμοποιεί ωστόσο. Έτσι είναι η κουλτούρα εδώ!

Πάνω κάτω ισχύει ότι και στην Ελλάδα: Δηλαδή οι περισσότεροι δεν διαθέτουν αυτοκίνητο. Όσοι διαθέτουν όμως και μένουν σε κάποια απόσταση πάνω από 20 λεπτά περπάτημα ή στην εγγύς περιοχή (αντίστοιχα εντός του νομού) ή ακόμα και σε παρακείμενη κάνουν χρήση ΙΧ.

Επίσης μία πολύ σημαντική σημαντική πληροφορία είναι ότι το Campus δεν είναι περιφραγμένο. Δε ξεχωρίζει δηλαδή από τη γειτονιά που βρίσκεται πολεοδομικά. Ωστόσο υπάρχουν παντού σημάδια ότι είσαι σε ένα Campus. Από τη σήμανση, μέχρι τις πολλές διαβάσεις, τις επιγραφές των Πανεπιστημίων, τα άτομα που κινούνται εντός αυτής της ζώνης κτλ.

Για τα Campus του Πανεπιστημίου οι στάσεις είναι ακριβώς δίπλα, σε απόσταση όχι μεγαλύτερη των 2-3 λεπτών, ανάλογα με τη Σχολή στην οποία θέλεις να κατευθυνθείς.

Υπάρχουν περί τις 25 – 30 λεωφορειακές γραμμές στην πόλη. Κάποια από αυτά φτάνουν στα Campus. Τα δρομολόγια γίνονται με συχνότητα από 12′ μέχρι 25′, ανάλογα την ώρα. Ωστόσο όπως ανέφερα και παραπάνω, σχεδόν κανείς δε χρησιμοποιεί τα ΜΜΜ σε καθημερινή βάση. Η πόλη είναι φτιαγμένη με κριτήριο τον άνθρωπο. Σε κάνει να θέλεις να την περπατήσεις.

Από ότι ξέρω όχι. Το εισιτήριο κοστίζει λίγο πάνω από 1 ευρώ. Και αλλάζει λίγο με το πόσο μακρυά θέλεις να πας. Αλλά αφού σχεδόν κανείς δεν το χρησιμοποιεί, δεν υπάρχει και ιδιαίτερος λόγος για ύπαρξη έκπτωσης. Αντίστοιχα δεν υπάρχει στις λεωφορειακές γραμμές συγκοινωνίας τύπου ΚΤΕΛ έκπτωση για τους φοιτητές στην περιοχή που είμαι.

Όχι, δεν έχω δει κάτι τέτοιο. Δε χρειάζεται να υπάρχει επειδή αφού όλα εδώ είναι πάρα πολύ κοντά, within walking distance που λέμε!

Αυτό είναι το καλύτερο κομμάτι της Salamanca. Ναι, υπάρχει ποδηλατόδρομος. Φωτογραφίες περιλαμβάνονται και στο άρθρο που επισυνάπτω παραπάνω. Ο τρόπος με τον οποίο έχει φτιαχτεί είναι ο εξής: υπάρχει περιμετρικά της πόλης, κυκλικά δηλαδή αγκαλιάζει όλη την πόλη. Με αυτήν τη φωτογραφία μπορείτε να πάρετε μία ιδέα:

Για παράδειγμα το 13, 14 και 15, από τον παραπάνω χάρτη είναι Campus και όπως φαίνεται ο ποδηλατόδρομος φτάνει μέχρι εκεί. Και αυτό είναι ένας λόγος που πολλοί φοιτητές κυκλοφορούν με ποδήλατο στην πόλη. Στο κέντρο δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει σχεδιασμένος ποδηλατόδρομος γιατί είναι πεζοδρομημένο όπως ανέφερα και παραπάνω, οπότε υπάρχουν πάρα πολλοί που κάνουν ποδήλατο.

Επιπλέον, φυσικά και νοικιάζονται ποδήλατα. Υπάρχουν πάρα πολλά μαγαζιά που νοικιάζονται ποδήλατα. Ωστόσο όπως μπορείτε να διαβάσετε και στο προηγούμενο άρθρο μου, υπάρχει και το περίφημα bikesharing με την αντίστοιχη ιστοσελίδα που σε ενημερώνει για τα διαθέσιμα ποδήλατα στα spots που υπάρχουν, real-time.

Βέβαια η έκπληξη είναι ότι και το ίδιο το Πανεπιστήμιο έχει υπηρεσία για να νοικιάζει ποδήλατα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά κάθε είδους ποδήλατα, city, mountain κτλ. Οι τιμές κυμαίνονται σε ιδιώτες πιο ακριβά σαφώς, στο Πανεπιστήμιο πολύ πολύ φθηνότερα. Υπάρχει και ο Δήμος που έχει και αυτός ποδήλατα σε normal τιμές.

Συνεχίστε στην επόμενη σελίδα για να δείτε τις διαφορές του ισπανικού πανεπιστημίου συγκριτικά με το ελληνικό όσον αφορά τις εγκαταστάσεις και το ακαδημαϊκό επίπεδο.


Εγκαταστάσεις

Άλλος ένας λόγος που το Πανεπιστήμιο εδώ, αλλά και σε διάφορα άλλα μέρη της Ευρώπης είναι πολλά μίλια πιο μπροστά. Η βιβλιοθήκη εδώ είναι ένα κτήριο υψηλής αισθητικής, το οποίο βρίσκεται στο Campus που βρίσκομαι και εγώ, ανάμεσα από τη Σχολή της Νομικής και στην αντίστοιχη της Οικονομίας, Επιχειρήσεων και Φιλοσοφίας. Η φιλοσοφία που ακολουθεί η βιβλιοθήκη δε συμμερίζεται αυτή του ελληνικού Πανεπιστημίου.

Η πλειονότητα των μαθημάτων εδώ απαιτεί εβδομαδιαίες εργασίες και για αυτό το λόγο είναι απαραίτητες και οι εργασίες, πολλές εκ των οποίων ομαδικές. Επιπλέον, άλλο ένα στοιχείο που είναι απαραίτητο να αναφερθεί είναι ότι μεταξύ 14:00 και 16:00 το μεσημέρι δε γίνονται μαθήματα, καθώς είναι «ιερές» ώρες για την Ισπανία και παράλληλα ο καλύτερος χρόνος για μία γρήγορη μεσημεριανή siesta για όποιον έχει το χρόνο να το κάνει. Από τα παραπάνω κύρια χαρακτηριστικά προκύπτει ότι μεγάλος αριθμός φοιτητών περνάει το χρόνο του στη βιβλιοθήκη.

Φυσικά, δυνατότητες όπως να νοικιάσεις χωρίς κάποιο κόστος laptop για να ολοκληρώσεις κάποια εργασία σου είναι διαθέσιμες αντίθετα με την Ελλάδα. Αντίστοιχα ειδικά διαμορφωμένοι χώροι για την εκπόνηση ομαδικών εργασιών, mini meetings και διάβασμα είναι διαθέσιμοι.

Όπως αναφέρω υπάρχουν τα παλιά κτήρια κατά μήκος του κέντρου και τα καινούργια στα Campus και αλλού. Όλα είναι καλά συντηρημένα και δεν αντιμετωπίζουν τις παθογένειες που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα. Τα έδρανα δεν είναι σπασμένα, ούτε και οι αίθουσες βαμμένες με graffiti. Επιπλέον σε κάθε αίθουσα υπάρχουν μεταξύ των εδράνων πρίζες, κάτι το εξαιρετικά βολικό.

Ο χώρος καθαρίζεται συνεχώς και επιπλέον υπάρχει μία αρχιτεκτονική καλαισθησία. Θα έλεγα ότι στην Ελλάδα η καθαριότητα κινείται στα ίδια επίπεδα, ωστόσο οι φοιτητές είναι αυτοί που δε σέβονται το χώρο! Για παράδειγμα εδώ δεν υπάρχουν παρατάξεις οι οποίες να κάθονται όλη τη μέρα στους διαδρόμους βρομίζοντας το χώρο ή παίζοντας δυνατά μουσική. Σχετικά με την αρχιτεκτονική καλαισθησία για τα παλιά κτήρια είναι δεδομένο. Μιλάμε για πρώην παλάτια! Τα καινούργια ωστόσο έχουν γίνει με σχέδιο σύγχρονου Campus.

Το μόνο που θα μπορούσα να θεωρήσω αρνητικό είναι οι θέσεις στα έδρανα. Καθόλου βολικές!

Τα πανεπιστημιακά κτήρια όπως ήδη έχω αναφέρει βρίσκονται κατά μήκος της πόλης. Οπότε είναι πολύ πιθανό να είσαι συνδεδεμένος στο δίκτυο του Πανεπιστημίου καθώς κάνεις τη βόλτα σου εντός της πόλης. Το ίδιο το Πανεπιστήμιο της Salamanca βρίσκεται εντός του δικτύου EDUROAM, το οποίο ενώνει δικτυακά όλα τα εκπαιδευτικά ινστιτούτα της Ευρώπης.

Επιπλέον, καλύπτονται όλοι οι χώροι και η σύνδεση είναι καλή. Σε σύγκριση με την Ελλάδα το μόνο που θα σημείωνα ως αρνητικό είναι ότι δεν υπάρχει η ίδια διασύνδεση αναφορικά με το EDUROAM.

Τα parking βρίσκονται σε χώρο παρακείμενο, τουλάχιστον στο Campus που είμαι εγώ. Για να μπεις χρειάζεται να εισάγεις το πάσο σου στο μηχάνημα που ανοίγει τη μπάρα. Έτσι εξασφαλίζεται ότι λοιποί εξωπανεπιστημιακοί δε μπορούν να εισέλθουν. Για να καταλάβετε σχηματικά, το parking του Campus Unamuno, που όπως είπα είναι αυτό που είναι το μεγαλύτερο εδώ και αυτό που φοιτώ εγώ, βρίσκεται δίπλα από τις Σχολές και μεταξύ των εστιών. Για να μετακινηθείς μεταξύ των εστιών και των Σχολών υπάρχουν πάρα πολλές διαβάσεις και όχι τόσα πολλά αυτοκίνητα, τα οποία εκτρέπονται να κυκλοφορούν στο Βόρειο κομμάτι του Campus προς διευκόλυνση της κυκλοφορίας.

Μαθήματα και Οργάνωση Πανεπιστημίου

Οι καθηγητές είναι πάντα προετοιμασμένοι και σχεδόν πάντα κάνουν χρήση παρουσιάσεων. Η διάλεξη είναι διαδραστική και όλοι οι φοιτητές ενθαρρύνονται να συμμετέχουν στη συζήτηση. Σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι το επίπεδο των διαλέξεων είναι αρκετά υψηλό και σίγουρα ακαδημαϊκό, ωστόσο το παραδιδόμενο επίπεδο σπουδών είναι χαμηλότερο του ελληνικού, το οποίο και βρίσκεται πολύ ψηλά.

Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι το πόσο ανοιχτοί είναι οι καθηγητές σε απορίες, καθώς και πόσο συνεπείς είναι στην απάντηση των emails, αλλά και στις παραδόσεις τους. Επιπλέον όλα συντονίζονται από μία ηλεκτρονική πλατφόρμας ασύγχρονης τηλεκπαίδευσης, το γνωστό μας e-class στην Ελλάδα. Η διαφορά εδώ είναι ότι όλοι οι καθηγητές το χρησιμοποιούν και όχι μόνο αυτό, αλλά κάνουν χρήση όλων των δυνατοτήτων που παρέχει και όλη η πληροφορία για κάθε μάθημα βρίσκεται συγκεντρωμένη, χωρίς να απαιτείται εγγραφή. Με την εγγραφή στο εξάμηνο η διαδικασία είναι αυτόματη.

Κάθε μάθημα χωρίζεται σε θεωρία και πρακτική. Η πρακτική διαφέρει από το δικό μας εργαστήριο, αλλά ενώ για τη θεωρία δεν υπάρχει κάποια διαφοροποίηση για κάθε έτος, στην πρακτική οι φοιτητές κάθε έτους διαμοιράζονται σε groupάκια για να μπορεί να υπάρχει καλύτερη κατανόηση.

Το Πανεπιστήμιο εδώ το 2016 κλείνει τα 800 χρόνια λειτουργίας. Αυτό από μόνο του λέει πολλά. Σημειώνω ότι σε κάθε κτήριο υπάρχει γραμματεία διαθέσιμη για κάθε ερώτηση. Η διαφορά με την Ελλάδα ωστόσο είναι ότι γνωρίζουν και τις απαντήσεις ή μπορεί να κατευθύνουν αντίστοιχα.

Επίσης, επειδή όλη η πληροφορία είναι καλά διαχειριζόμενη και διαμοιράζεται μέσω της πλατφόρμας STUDIUM που αναφέρω παραπάνω, αλλά και της σελίδας του Πανεπιστημίου σε όλους τους φοιτητές οι διαδικασίες κινούνται χωρίς πρόβλημα και το Πανεπιστήμιο πετυχαίνει τη χωρίς διακοπή λειτουργία του.

Συμπέρασμα

Αυτά σε γενικές γραμμές. Ποιο είναι όμως το συμπέρασμα μετά από αυτή τη γενική ανασκόπηση;

Εδώ οι φοιτητές -και από ότι ξέρω σε όλη την Ευρώπη- παρακολουθούν συστηματικά τις διαλέξεις. Στην Ελλάδα αυτό δε συμβαίνει. Ακριβώς για αυτό το λόγο ασχολούνται και περισσότερο. Διαβάζουν εντός του εξαμήνου και παραδίδουν τις εργασίες που τους αναλογούν.

Η διάθεση υπάρχει, οι καθηγητές στην Ελλάδα ξεχωρίζουν για το υψηλό επίπεδο σπουδών τους και οι φοιτητές για το υψηλό γνωσιακό τους επίπεδο. Τι είναι όμως αυτό που λείπει. Μα φυσικά ενιαία οργάνωση, έρευνα σε πραγματικό επίπεδο που να επεκτείνεται και στους φοιτητές και τέλος πραγματική αυτοδιαχείριση ιδρυμάτων.

Σελίδες: 1 2

Σχόλια

Exit mobile version