Βρισκόμαστε στο 1950. Η Margaret είναι χωρισμένη γυναίκα με παιδί σε μία εποχή που δεν ήταν στη μόδα τα διαζύγια. Δε βρίσκει δουλειά, μιας και η φαλλοκρατική κοινωνία τη βλέπει με μισό μάτι, οπότε καταλήγει να πουλάει στον δρόμο τους πίνακές της για λίγα χρήματα. Οι ζωγραφιές της έχουν ένα κοινό, χαρακτηριστικό σημείο: απεικονίζουν παιδιά με τεράστια στρογγυλά μάτια. Δίπλα της πουλάει τους πίνακές του ο Walter Keane, ένας πρόσχαρος ζωγράφος, τον οποίο η Margaret ερωτεύεται και παντρεύεται μέσα σε λίγο καιρό. Ο Keane προωθεί τους πίνακες της γυναίκας του – η οποία υπογράφει φυσικά με το επίθετο του νέου της συζύγου – και σιγά σιγά βγάζουν πολλά λεφτά. Ο Walter όμως δεν είναι αυτός που φαίνεται, κρύβει πολλά μυστικά και το κυριότερο: παίρνει τα εύσημα για τους επιτυχημένους πια πίνακες ως δικούς του. H ύπαρξη της προικισμένης γυναίκας του στον κόσμο τον καλλιτεχνών είναι άγνωστη… Η Margaret κρατάει την αλήθεια για χρόνια, μέχρι που η σχέση με τον άντρα της φτάνει στα άκρα.
Έχουμε όλοι συνηθίσει τη ζοφερή, κατά τ’ άλλα παραμυθιάρικη ατμόσφαιρα του Tim Burton, μα σε αυτή την ταινία ο σκηνοθέτης βγαίνει από τα νερά του. Προσπαθεί αρκετά να δημιουργήσει μία ιδιαίτερη ατμόσφαιρα δίχως όμως να πρωτοπορεί στον τομέα αυτόν, όπως έχει κάνει με άλλες ταινίες του. Τα “Μεγάλα Μάτια” είναι μία κοινωνική ταινία με αρκετή δόση χιούμορ, καθαρά βιογραφική. Πραγματεύεται το θέμα του φαλλοκρατισμού, της έμπνευσης και της αληθινής έννοιας «πνευματική ιδιοκτησία». Το έργο κάνει μία μικρή κοιλιά κάπου στη μέση αλλά σε δικαιώνει το τελευταίο εικοσάλεπτο. Όσο θες να σπάσεις στο ξύλο τον απατεώνα, ενοχλητικό Walter Keane, άλλο τόσο απολαμβάνεις το ταλέντο του ηθοποιού Christoph Waltz που τον υποδύεται (βραβευμένος με Oscar). Η πρωταγωνίστρια, η Amy Adams («Man of Steel», «American Hustle», «The Fighter», πέντε φορές προτεινόμενη για Oscar) προσπαθεί αρκετά, μα κατά την άποψή μου υπάρχουν στιγμές που ο χαρακτήρας της μοιάζει χάρτινος.
Στην τελική, αυτό που κρατάει τον θεατή είναι ότι η ταινία βασίζεται σε μία αληθινή, ενδιαφέρουσα ιστορία που ίσως δεν έχει ακούσει ποτέ. Αν ήταν μυθοπλασία, θα την έβλεπα με πιο αυστηρό μάτι. Πάντως, μη βιαστείτε να τη δείτε στο σινεμά. Καλύτερα να την περιμένετε σε DVD-BLURAY για να γεμίσετε με όμορφο τρόπο ένα βαρετό απογευματάκι σας.