Τα αποφθέγματά του δεν θα ξεθωριάσουν ποτέ, η ζωή του έβρισκε την ομαλότητα στο αντίπαλο στρατόπεδο, και η πένα του «έσταζε» ανατροπή. Ο σπουδαίος λογοτέχνης και θεατρικός συγγραφέας, Όσκαρ Ουάιλντ άφησε την τελευταία του πνοή, στις 30 Νοεμβρίου του 1900, σε ένα φθηνό ξενοδοχείο του Παρισιού.
Σε παλαιότερη δημοσκόπηση είχε ανακηρυχθεί ως ο μεγαλύτερος ευφυολόγος της Βρετανίας αφήνοντας πίσω του τον Ουίνστον Τσόρτσιλ και τη Μάργκαρετ Θάτσερ. Τα λόγια του αποτελούσαν απόσταγμα εμπειριών και σοφίας, ενώ για πολλούς θεωρείται το ευφυές «παιδί» της αυτοπροβολής και του μοντερνισμού.
Ο Όσκαρ Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο, το δεύτερο από τα τρία παιδιά της Τζέην Φρανσέσκα Έλτζι και του Σερ Ουίλλιαμ Ουάιλντ . Η μητέρα του, υπέρμαχη της επανένωσης της Ιρλανδίας, έγραφε ποίηση για το επαναστατικό κίνημα των Young Irelanders, με το ψευδώνυμο Speranza (“ελπίδα” στα ιταλικά). Διάβαζε στα δύο αδέλφια (τον Όσκαρ και τον κατά δύο χρόνια μεγαλύτερό του Ουίλλυ) από μικρή ηλικία ποιήματα του κινήματος, μεταλαμπαδεύοντάς τους την αγάπη της για αυτά. Ο Σερ Ουίλλιαμ Ουάιλντ ήταν επιτυχημένος χειρουργός ωτορινολαρυγγολόγος και χρίστηκε ιππότης το1864 για τις ιατρικές υπηρεσίες του στην χώρα. Επίσης, έγραψε βιβλία για την Ιρλανδική αρχαιολογία και λαογραφία και υπήρξε επιφανής φιλάνθρωπος. Η κλινική του, όπου προσέφερε φροντίδα στους άπορους πίσω από το Trinity College, υπήρξε ο πρόδρομος της Ωτορινολαρυγγικής κλινικής του Δουβλίνου. Ο Ουάιλντ βαφτίστηκε στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Μάρκου στο Δουβλίνο.
Ο Ουάιλντ κέρδισε υποτροφία για να σπουδάσει Κλασική Φιλολογία από το 1871 έως το 1874 στο Trinity College στο Δουβλίνο όπου συγκατοίκησε με τον αδελφό του Ουίλλυ. Το Trinity, ένα από τα κορυφαία σχολεία στο είδος του, του παρείχε τα απαραίτητα εχέγγυα για να αναπτύξει το ταλέντο του και η συναναστροφή του με τον Τζων Μάχαφυ τού ενέπνευσε την αγάπη για την Αρχαία Ελληνική γραμματεία. Όσο σπούδαζε στο κολλέγιο, συνεργάστηκαν στην συγγραφή του βιβλίου του Μάχαφυ κοινωνική ζωή στην Ελλάδα από τον Όμηρο μέχρι τον Μένανδρο (Social life in Greece from Homer to Menander, 1874). Ο Ουάιλντ, παρά τις μεταγενέστερες επιφυλάξεις του, χαρακτήριζε τον Μάχαφυ «ο πρώτος και καλύτερος δάσκαλός μου» και «ο λόγιος που μου έμαθε να αγαπάω κάθετι ελληνικό». Από την πλευρά του, ο Μάχαφυ υπερηφανευόταν ότι εκείνος δημιούργησε τον Ουάιλντ· αργότερα όμως θα τον αποκαλούσε «το μόνο μελανό σημείο της διδασκαλίας μου».
Στο κολλέγιο δραστηριοποιείτο η «Φιλοσοφική Κοινωνία» του Πανεπιστημίου, μια ομάδα όπου φοιτητές μαζεύονταν και συζητούσαν ζητήματα τέχνης και φιλοσοφίας, η οποία ιδρύθηκε το 1683 από τον Ιρλανδό φιλόσοφο Ουίλλιαμ Μολυνό, γεγονός που την έκανε την παλαιότερη αντίστοιχη φοιτητική οργάνωση. Ο Ουάιλντ σύντομα καθιερώθηκε ως μέλος, και οι εβδομαδιαίες συζητήσεις της ομάδας για τους Άλτζερνον Τσαρλς Σουΐνμπορν και Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι, ανάμεσα σε άλλους, βοήθησαν σημαντικά στην ανάπτυξη του πνεύματός του. Εκεί παρουσίασε και ένα δοκίμιό του, με τίτλο Αισθητική Ηθική (Aesthetic Morality). Στο Trinity ο Ουάιλντ διέπρεψε ως μαθητής: στο πρώτο έτος ήταν πρώτος στην τάξη του, στο δεύτερο κέρδισε υποτροφία ύστερα από εξετάσεις ενώ στο τελευταίο έτος βραβεύτηκε με το «Χρυσό μετάλλιο του Μπέρκλεϋ», το υψηλότερο ακαδημαϊκό επίτευγμα στις ελληνικές σπουδές. Έδωσε εξετάσεις για υποτροφία στο Κολλέγιο Magdalen του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, τις οποίες και πέρασε με άνεση.
Ο αντισυμβατικός συγγραφέας έδωσε «τροφή» και στη μουσική, ενώ συμπορεύτηκε με τονΑριστοτέλη και τον Πλάτωνα στο θέμα της εργασίας των εκλεκτών.
Μπαλάντες, μιούζικαλ και ροκ τραγούδια ενέπνευσε, ενώ όσον αφορά στην κλασική μουσική, ο Boris Arapov έγραψε το 1971 το μπαλέτο «The Picture Of Dorian Gray».
Μεταξύ των ρήσεών του Όσκαρ Ουάιλντ που άφησαν εποχή είναι οι εξής:
«Να συγχωρείς πάντα τους εχθρούς σου• τίποτα δεν μπορεί να τους εκνευρίσει περισσότερο»
και
«Δύο τραγωδίες υπάρχουν στη ζωή: η μία είναι να μην αποκτάς αυτό που θέλεις και η άλλη είναι να το αποκτάς».