Μια ταινία που προσφέρει έντονα συναισθήματα και ερωτήματα…
Το Γάλα είναι η τραγική ιστορία μιας οικογένειας που απαρτίζεται από τρία μέλη: τη Ρήνα και τους δύο γιούς της, Αντώνη και Λευτέρη. Έχοντας μεταναστεύσει εδώ και πολλά χρόνια από την Τιφλίδα, πρωτεύουσα της Γεωργίας, προσπαθούν ο καθένας με το δικό του τρόπο να επιβιώσουν στο σήμερα.
Ο Αντώνης, ο μεγαλύτερος γιος, προσπαθεί να αφήσει πίσω του το παρελθόν και να κάνει μια νέα αρχή καθώς ετοιμάζεται να παντρευτεί την κοπέλα του, Νατάσα. Αγαπάει τη μητέρα του και νοιάζεται το μικρό του αδερφό, η αγανάκτησή του όμως από τα προβλήματά τους τον οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές που μάλλον θα μας έκαναν να πιστέψουμε το αντίθετο.
Από την άλλη ο Λευτέρης, προβληματικός και αφελής, αρνείται να ζήσει στο σήμερα και συνεχώς θυμίζει στον απρόθυμο αδερφό του στιγμές από το ξεχασμένο παρελθόν τους στην Τιφλίδα, μιλώντας συχνά τη γλώσσα, σε μια προσπάθειά του να έρθει πιο κοντά σε αυτόν. Η συμπεριφορά του με τον καιρό γίνεται όλο και πιο παράξενη, έχει ψευδαισθήσεις άσπρων χεριών και αρνούμενος να παίρνει τα χάπια του γίνεται επιθετικός προς τη Νατάσα, η οποία προσπαθούσε μόνο να τον βοηθήσει.
Δες εδώ και άλλες προτάσεις για ταινίες!
Σειρά έχει η μητέρα. Ταλαιπωρημένη από τη ζωή και πικραμένη από την κακή σχέση των παιδιών της, προσπαθεί να τα φέρει πιο κοντά παρακαλώντας τον Αντώνη, ως μεγαλύτερο και με σώας τας φρένας, να κάνει παρέα στο Λευτέρη, να του μιλάει όμορφα και να πηγαίνει με τα νερά του.
Βλέπουμε συχνά την ίδια να αποδίδει ευθύνες για την κατάσταση του μικρού στο γεγονός ότι όταν τον γέννησε δεν μπόρεσε να τον θηλάσει. Ένα είδος αυτολύπησης και επίρριψης ευθυνών στον εαυτό της για την ασταθή ψυχική του υγεία.
Σε μια πολύ δυνατή σκηνή της ταινίας, Το Γάλα, τη δείχνει να μιλά στον Αντώνη με πόνο ψυχής, λέγοντας πως εκείνος “στράγγιξε” όλη τη δύναμη από εκείνη όταν γεννήθηκε, αφήνοντας κανένα υπόλειμμα για το Βενιαμίν της οικογενείας.
Τόσο η μητέρα, όσο και τα δύο παιδιά, αποτελούν τραγικές φιγούρες ηρώων στην ιστορία. Ο καθένας περνάει τη δική του Οδύσσεια, προσπαθώντας παράλληλα να βρει τις ισορροπίες μέσα στην οικογένεια και να ανακουφίσει το βαρύ, νοσηρό κλίμα που επικρατεί στο σπίτι.
Το “Γάλα”, εκτός από τα προφανή ζητήματα που παρουσιάζει, αν κανείς κάνει μια βαθύτερη ανασκόπηση θα δει ότι είναι μια πολυδιάστατη ταινία, που προβάλλει όλες τις οπτικές γωνίες και μιλά μέσα από αρχέτυπα· τη μορφή της Μητέρας, την Πατρίδα και την Αγάπη. Η σχέση του Λευτέρη με τη μητέρα του, δεν είναι απλώς στενή, αλλά εξαρτημένη, ασφυκτική. Η Πατρίδα, αποτελεί για το Λευτέρη καταφύγιο, νιώθει ευφορία να μιλά για αυτή, και μέσω αυτής εκφράζει την ανάγκη του να αγαπηθεί από τον μεγαλύτερο αδερφό του. Ο Αντώνης όμως κρατάει μια στάση ψυχρή και βίαιη απεναντί του, χωρίς να του χαρίζει αυτό που έχει περισσότερο ανάγκη· την ασφάλεια που προσφέρει το αίσθημα της ένταξης και της αγάπης από τα κοντινά του πρόσωπα.
Θα μπορούσε κανείς άφοβα να χαρακτηρίσει την ταινία, Το Γάλα, και την προσέγγισή της αντισυμβατική, που σε κάποια σημεία ακροβατεί μεταξύ ρεαλισμού και σουρρεαλισμού, συνειδητού κι υποσυνειδήτου, εγκεφαλικού και συναισθηματικού. Είναι μοναδική στο είδος της, με ερμηνείες που κόβουν την ανάσα και διαλόγους που κινητοποιούν συναισθήματα και θέτουν ηθικά ερωτήματα. Μια ταινία που σίγουρα πρέπει να δεις με καθαρό μυαλό, γερά νεύρα και προσήλωση.
Σενάριο: Βασίλης Κατσικονούρης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Σιούγας
Πρωταγωνιστούν: Όμηρος Πουλάκης (Αντώνης), Προμηθέας Αλειφερόπουλος (Λευτέρης), Ιωάννα Τσιριγκούλη (Ρήνα), Ηρώ Μπέζου (Νατάσα), Δημήτρης Μαύρος κ.ά.
Eίδος: Κοινωνική-Δράμα
Διάρκεια : 99′