Δηλώνω φανατική οπαδός του GoT. Όχι μόνο της σειράς όμως, αλλά και των βιβλίων. Ωστόσο, δεν σκοπεύω να σας μιλήσω για το πόσο μου αρέσει αλλά να (απο)δείξω ότι δεν είναι άλλη μία σαπουνόπερα. Θα μιλήσω μόνο για τη σειρά και δεν θα αναφερθώ στα βιβλία πολύ γιατί δεν τα έχουν διαβάσει όλοι και δεν θέλω να κάνω spoilers για τη συνέχεια. Ας μπούμε στο θέμα λοιπόν:
1. Πρόκειται για μια από τις πιο ακριβοπληρωμένες σειρές.Ένα επεισόδιο GoT κοστίζει όσο μία ταινία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών (εστιάζω στο γεγονός ότι πρόκειται για υπερθεάματα και ο Άρχοντας και το GoT, δεν τα συγκρίνω γιατί μια τέτοια σύγκριση είναι παντελώς άστοχη). Κάτι τέτοιο δεν γίνεται σε απλές σαπουνόπερες.
2.Εξαιρετικό casting.Ο κάθε ηθοποιός ταιριάζει απόλυτα στο ρόλο που υποδύεται και κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να πάρει τη θέση του.Ταιριάζει κανείς άλλος να παίξει τον Joffrey(θέλω να του ρίξω σφαλιάρα και μόνο που τον σκέφτομαι), την Arya, τον Tywin ή τον Bran;
Και για να μπω και σε πιο βαθιά νερά:
3.Πρόκειται για μια πλοκή που εξελίσσεται στο χρόνο που πρέπει, ούτε πιο αργά ούτε πιο γρήγορα. Υπάρχουν τόσοι που διεκδικούν τον Iron Throne που είναι φυσικό να παρακολουθούμε τα σχέδια του καθενός για το πώς θα τον κατακτήσει. Εξάλλου, πρόκειται για πολιτικό παιχνίδι, είναι δυνατόν να μην υπάρχουν ίντριγκες;
4.Δεν υπάρχουν περιττοί χαρακτήρες.Όλοι παίζουν σημαντικό ρόλο κι ας μην φαίνεται ακόμη (οι αναγνώστες των βιβλίων ξέρουν!). Για παράδειγμα, αν δεν είχε εμφανιστεί η Talisa, ο Robb θα είχε παντρευτεί κάποια από τις κόρες του Frey και πιθανότατα δεν θα είχε γίνει το μακελειό του Red Wedding. Και στο σημείο αυτό πασχίζω να μην κάνω spoiler για το τι επακολουθεί του Red Wedding.
5. Η εξέλιξη των χαρακτήρων είναι αξιοπρόσεκτη. Δειλοί αποδεικνύονται θαρραλέοι (βλέπε Sam επεισόδιο 9 κύκλος 4), αντιπαθείς/εκνευριστικοί γίνονται παλικάρια (βλέπε Lord Commander ίδιο επεισόδιο), τέρατα εμφανίζουν ανθρώπινη πλευρά (βλέπε The Hound σε όλη την πορεία που ήταν με την Arya- ναι, πιστεύω ότι από ένα σημείο και μετά νοιαζόταν γι’αυτήν, δεν το έκανε μόνο για να πάρει χρήματα αν την παρέδιδε ασφαλή). Και μεταξύ μας τώρα, περίμενε κανείς ότι ο Tyrion θα σκότωνε τον Tywin, πόσο μάλλον τη Shae;
6.Ναι, έχει μπόλικο σεξ. Οι σκηνές όμως υπάρχουν για να κάνουν κάποια παρατήρηση σχετική με κάποιον χαρακτήρα: o Baelish ενδιαφέρεται μόνο για τα χρήματα που του φέρνει η “επιχείρησή” του, ο Joffrey είναι διεστραμμένος, ο Theon, μη όντας Stark, είναι ανασφαλής και κομπλεξικός και θέλει επιβεβαίωση, πόσο μάλλον από μια όμορφη κοπέλα (αναφέρομαι στην Rose, πρώτος κύκλος).
7.Με μια πιο κριτική ματιά, τα πολιτικά παιχνίδια της σειράς είναι ίδια με της δικής μας κοινωνίας. Απλώς, ο Iron Throne γίνεται η κυβέρνηση/εξουσία και οι οίκοι είναι τα διάφορα κόμματα ή πολιτεύματα, εξαρτάται από το πόσο γενικά θέλει να το δει κανείς.
8. (Κι εδώ τελειώνω) Δεν έχω ξαναδεί ποτέ τόσο κόσμο να καθηλώνεται παγκοσμίως για μια σειρά. Θεωρώ λοιπόν ότι το τεράστιο τηλεοπτικό κοινό ανά την υφήλιο ολόκληρη κάνει τη σειρά να ξεφεύγει από την ομάδα της σαπουνόπερας τύπου Grey’s Anatomy κλπ.
Θα μπορούσα να αναλύω επί ώρες το συγκεκριμένο θέμα. Ελπίζω να σας κάλυψα. Όσοι διαφωνείτε και θεωρείτε ότι το Game of Thrones δεν είναι άξιο λόγου, ένα έχω να σας πω: DRACARYS!!!
