Θα έχετε όλοι ακούσει για την γαλλική ταινία «La vie d’Adèle», η οποία κατάφερε να πάρει τον Χρυσό Φοίνικα και το βραβείο Fipresci στο φετινό φεστιβάλ Καννών. Παρ’ όλα αυτά, προκάλεσε την αντίδραση στην χώρα μας αλλά και σε άλλες λόγω της ωμής προβολής των ιδιαίτερων στιγμών των δύο γυναικών και ίσως λόγω της διάρκειας της, που είναι 3 ολόκληρες ώρες. Η προβολή της απαγορεύτηκε στις μεγάλες αίθουσες και θα το βρείτε μόνο σε μικρά γειτονικά σινεμαδάκια.
Η Αντέλ, μια μαθήτρια λυκείου, μετά από μια αποτυχημένη σχέση με ένα αγόρι της ηλικίας της, αρχίζει να εξερευνά τον εαυτό της, τον έρωτα και την σεξουαλική της ταυτότητά μέσα από την μακροχρόνια σχέση της με μια κοπέλα με μπλε μαλλιά, που θα γνωρίσει σε ένα μπάρ. Με απόλυτο ρεαλισμό, ο σκηνοθέτης Αμπντελατίφ Κεσίς αποτυπώνει τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, τις σεξουαλικές αναζητήσεις καθώς και τα προβλήματα κάθε νέου κοριτσιού και, έτσι, εφήβου γενικότερα.
Η ταινία γυρίστηκε στην πόλη Λίλ της Γαλλίας και απεικονίζει τις ανησυχίες, πολιτικές και κοινωνικές της σύγχρονης Γαλλίας και σαφώς κάθε χώρας. Διαδηλώσεις κατά των οικονομικών μέτρων και ομοφυλοφιλικές παρελάσεις πάνε μαζί. Οι τέχνη διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην ταινία, καθώς οι δύο πρωταγωνίστριες αγαπούν την ζωγραφική, την λογοτεχνία, την φιλοσοφία. Δεν είναι και λίγα τα πράγματα που μαθαίνουμε μέσα από το έργο.
Ο σκηνοθέτης εστιάζει πολύ συχνά στα πρόσωπα και έτσι καθρεπτίζονται τα συναισθήματα και οι σκέψεις των ηρώων μας. Κάποιος θα το αποκαλούσε «αργή ροή», εγώ θα έλεγα «φυσικότητα», που εκλείπει συχνά από τον αμερικανικό κινηματογράφο. Μας δίνεται χρόνος να δεθούμε με τους πρωταγωνιστές μας (: Léa Seydoux, Adèle Exarchopoulos). Άψογη σκηνοθεσία και άψογη ερμηνεία των ηθοποιών. Μια ταινία-αριστούργημα που πολλοί στενόμυαλοι ίσως να μην εκτιμήσουν και να αποκαλέσουν «πορνό», όμως θα τους ανταπαντούσα ότι η αλήθεια δεν έχει όρια και η χυδαιότητα υπάρχει μόνο μέσα στο μυαλό τους. Μην την χάσετε!!!
