Μέρα περίεργη σήμερα, απ΄ αυτές που θες να τις ρουφήξει και να τις εξαφανίσει το κύμα, ο αέρας. Ακούω στο βάθος τους Πυξ Λαξ να αναρωτιούνται: “Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ;
Aπάντησέ μου”… και ξαφνικά νιώθω την ερώτηση πιο προσωπική και ψάχνω να απαντήσω.
Χρόνος-άχρονος και σήμερα. Έμαθα από μικρή να τον αγνοώ όσο κι αν όλοι πίεζαν να φορώ ρολόι για να παρακολουθώ το δείκτη που κινεί και να τον ακολουθώ. Έτσι έλεγα, θα αναπνέω και θα περπατώ ελεύθερη.
Μέρα με τη μέρα πλανώνται ερωτηματικά, από εκείνα που θολώνουν την ατμόσφαιρα και σε κάνουν ακόμα μια φορά να αμφιβάλεις για όσα βλέπεις και για εκείνα που δε βλέπεις αλλά τα μυρίζεις και τα αισθάνεσαι. Μας έχουν άραγε στριμώξει σε μια καλοφτιαγμένη γυάλινη δεξαμενή; Κολυμπάμε; Κι αν ναι, για που; Μακριά από συνωμοσίες και τεχνάσματα θα σταθώ… όσο και να περιτριγυρίζουν τα αυτιά μου δε συνοδεύονται από σχετικές αποδείξεις και με κουράζει πιο πολύ να αναζητώ μέσα τους ψίχουλα αλήθειας.
Είναι, όμως, η ζωή του καθενός φτιαγμένη στα μέτρα του ή άλλοι παίρνουν τη μεζούρα και αποφασίζουν που θα αφήσουν δυο πόντους, που τρεις και πότε θα κόψουν σύριζα το ύφασμα, δήθεν για να μας κάνει.
Άνθρωποι χρυσόψαρα
Η γυάλα είναι στρογγυλή. Δεν έχει τέρμα, σωστά; Δεν τελειώνει η διαδρομή, μόνο όταν ακουμπάς ελαφρά τη μια πλευρά, αναγκαστικά κάνεις μεταβολή και ξαναρχίζεις. Κι αν σαν περήφανα ψάρια αποφασίσουμε να δραπετεύσουμε από τούτη τη γυάλα, τι θα συμβεί; Θα ξεψυχήσει η φωνή μας; η αντίδρασή μας; ή θα συνεχίσουμε να κρατάμε μαζί με άλλους το λάβαρο και να επηρεάζουμε, όποιον θέλει να ακούσει; Και έπειτα είναι και τ΄ άλλο, τα ψάρια λέει δραπετεύουν από τη γυάλα, αν δε φροντίζεις σωστά το περιβάλλον τους, αν δεν φιλτράρεται καλά το νερό, άρα στη δική μας περίπτωση… δραπετεύουμε από τη γυάλα, όταν δε φιλτράρεται καλά η πληροφορία; ή όταν αποφασίσουμε ότι μας μπούκωσαν με αξίες, ιδέες και γνώμες που δε μας χωρούν; ή όταν μας την ταΐζουν άφιλτρη; Και γιατί ο καθαρός αέρας από διαταγές, διδαχές, νουθεσίες άλλων που τόσο επιζητούμε, να μας σκοτώνει αργά και βασανιστικά;
Και στο τέλος-τέλος τι να επιλέξουμε;
Μια πορεία ελεύθερη, προς κάθε τι που ορίζουμε οι ίδιοι κανονικό και ακανόνιστο, γραμμικό ή άναρχο ή μια πορεία υπολογισμένη και αποφασισμένη από τρίτους τάχα ισχυρούς και απόλυτους, με εκείνη την τσαλακωμένη στην άκρη της ετικέτα «για το καλό σας»;
Άνθρωποι χρυσόψαρα
Απάντηση έψαχναν οι Πυξ Λαξ κι εγώ τους γέμισα ερωτήσεις. Αλλά για εμένα η ερώτηση είναι η απάντηση που ξέρει να σηκώνει το βάρος της ευθύνης. Σε προβληματίζει, σε βάζει στη διαδικασία να σκεφτείς τι ξεστόμισες και δίνει την ευκαιρία στην ερώτηση να στρογγυλοκαθίσει στην άκρη του μυαλού, να πάρει το χώρο της και να παραμείνει εκεί, μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη στιγμή, όντως, για να απαντηθεί και να προσπεραστεί.
Έτσι αντιδρώ εγώ στις ερωτήσεις κι ας εκληφθεί ως αδυναμία ή ακόμα και αδιαφορία.