Γνώριζα τον Ηλία Γυφτονικολό ως βιολιστή και παιδαγωγό, μα πρόσφατα τον συνάντησα και στον ρόλο του συγγραφέα…
Ο Ηλίας Γυφτονικολός, έγραψε το πρώτο του βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24γράμματα με τον τίτλο “Οι Συνθέτες είναι φίλοι μας“.
Εκ πρώτης όψεως η “Φάρμα” του Ζουάν Μιρό σε συνδυασμό με τη λέξη “φίλοι μας” του τίτλου αποπειράται και πιστεύω δημιουργεί μία οικειότητα, κάτι το προσιτό.
Πιστεύω πως η εικόνα ενός χωριού είναι σχεδόν ταυτόσημη με την έννοια της φιλίας, από τις παιδικές αποδράσεις όλων μας, μέχρι την ύστερη, οικογενειακή θα έλεγα, σχέση που αναπτύσσεται σε μία μικρή κοινωνία, όπως αποτελεί αυτός ο πρωταρχικός πυρήνας, που ονομάζεται χωριό.
Όλη η φιλοσοφία του βιβλίου προσπαθεί να αναδείξει αυτή την οικειότητα, τη σύνδεση, τον αρμό, όπως αναφέρει και ο συγγραφέας στις πρώτες του λέξεις “Εν αρχή ην ο λόγος, η αναλογία, η συμμετρία, η αρμονία, λόγω κανονικών αναλογιών, ο αρμός”.
Η προσπάθεια που γίνεται να φτιαχτεί ένα χωριό, πέρα από τοπικούς ή χρονικούς περιορισμούς, ένα χωριό που ξεκινά από το 1643 και φτάνει στις μέρες μας, περικλείοντας τοπικά χρώματα από τη Μεσόγειο έως τα Φιόρδ της Σκαδιναβίας, και από την αχανή στέπα που βρίσκεται πίσω από τα Ουράλια όρη ως τον Νέο Κόσμο και πίσω ξανά.
Με ανθρώπους ίδιους με εμάς που σαν ένα άλλο χωριό, έχουν ανοιχτές τις πόρτες τους, τις καρδιές τους και μπαίνουμε μέσα στα σπίτια τους να τους γνωρίσουμε, από την παιδική τους ηλικία, τους έρωτες, τις οικογένειες, τα πάθη τους, και ολάκερη την ζωή τους.
Η τέχνη είναι το μέσο με το οποίο μπορούμε να σπάσουμε τους περιορισμούς εκείνους του χρόνου και του τόπου και η μουσική τους περικλείει όλη τους η αλήθεια.
Το βιβλίο, ένα βιβλίο τσέπης, όπως οι σύγχρονοι καιροί μας επιτάσσουν, ακολουθεί 17 συνθέτες.
Όχι πάνω από μία ή δύο σελίδες για τον καθένα τους, αρκούν για να δώσουν στον αναγνώστη μία κατευθυντήρια γραμμή για το πώς έζησε καθένας τους και ύστερα πάντοτε ακολουθεί μία πρόταση ενός μουσικού τους έργου, που με μεγάλη μου έκπληξη κάθε ένα τους μου ήταν απόλυτα γνωστό και οικείο.
Όπως λέει και ο συγραφέας εύστοχα: “εξηγώντας τη μουσική με τον λόγο, και τον λόγο με την μουσική” και ακριβώς αυτό γίνεται! Μόλις γνωρίσουμε λίγα σημεία της ζωής του καθενός από τους συνθέτες, αμέσως βλέπουμε το αποτύπωμά τους στην μουσική τους.
Κάθε τους πράξη στη ζωή αποτυπώνεται με απόλυτη ειλικρίνεια σε κάθε φράση τους, κάθε νότα ένα βήμα, είναι σαν να συναντούμε ωκεανούς μέσα σε σταγόνες μ’ ένα τρόπο που κάθε κομμάτι που μας προτείνεται να είναι μια μικρή τους αυτοβιογραφία!
Το ταξίδι, στο οποίο με οδήγησε αυτό το βιβλίο, ένα πολύπλευρο ταξίδι σε συνδυασμό και με τη μουσική συνοδεία του, ήταν ένα ταξίδι σύντομο, λόγω της περιεκτικότητάς τους μα συνάμα μακρύ μ’ όλα τα γεγονότα της ζωής του καθενός ανθρώπου, πολέμους, επαναστάσεις ατομικές μα και οικουμενικές.
Τους περισσότερους από τους συνθέτες μπόρεσα και τους ταύτισα μέσα από τα πάθη τις χαρές αλλά και κάθε τι ανθρώπινο με πολλούς οικείους μου, συνάντησα την ανθρώπινή τους υπόσταση, και όχι την αυστηρή τους απεικόνιση σε μερικά εξώφυλλα δίσκων.
Άκουσα τη διήγηση των ζωών τους με την κατεύθυνση του συγγραφέα από τις ίδιες τους τις λέξεις, οι οποίες δεν είναι άλλες από τις νότες τους και την ίδια τους την φωνή μέσω της μουσική τους.