To Skyros Summer Fest 2018 ήταν πραγματικά εκπληκτικό!
Του Θέμη Φωτόπουλου
Το ότι θα πηγαίναμε στη Σκύρο για το Skyros Summer Fest 2018, το είχαμε προγραμματίσει καιρό πριν. Το δέσιμο μας με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και τον Σωκράτη Μάλαμα έχει ξεφύγει από τα όρια καλλιτέχνη-κοινού πλέον. Φυσικά, το ότι την προηγούμενη μέρα θα εμφανίζονταν οι Χαΐνηδες και ο Γιάννης Χαρούλης, έκανε το διήμερο ακόμα πιο ταξιδιάρικο.
Τα έσοδα του Skyros Summer Fest 2018 θα πήγαιναν εξολοκλήρου στους πληγέντες της μεγάλης φωτιάς της Δευτέρας 23/7, με τους καλλιτέχνες να αποποιούνται οποιασδήποτε αμοιβής. Σίγουρα δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο από αυτούς τους ανθρώπους, ενώ πρέπει να πούμε και ένα μεγάλο μπράβο στον δήμο και τους διοργανωτές για την ευαισθησία τους.
Την Πέμπτη 26/7, λοιπόν, φτάσαμε μετά από περίπου 2,5 ώρες οδήγησης από Αθήνα στην Κύμη, από όπου θα έφευγε το καράβι για Σκύρο. Ο δρόμος δεν ήταν όσο κακός περιμέναμε και το καράβι ήταν μόνο 1 ώρα και 40 λεπτά. Χωρίς ιδιαίτερη καθυστέρηση βρήκαμε τη διαδρομή προς τον συναυλιακό χώρο όπου θα στήναμε και τις σκηνές, δίπλα στην παραλία, η οποία δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο.
Φωτογραφίες: Γιάννης Παντίδος
Το κάμπινγκ ελεύθερο, υπάρχει βέβαια το beach bar, χημικές τουαλέτες και ντουζιέρες, που κάνουν τη διαμονή πιο εύκολη. Από ό,τι μάθαμε από εργαζόμενους εκεί, σύντομα στο σημείο αυτό θα γίνει οργανωμένο κάμπινγκ.
Η πρώτη μέρα είχε μια βόλτα στη Χώρα της Σκύρου, η οποία είναι μια κλασσική χώρα ελληνικού νησιού με τα άσπρα σπίτια και τα πλακόστρωτα σοκάκια. Την Παρασκευή 27/7, φτάσαμε στο χώρο του Skyros Summer Fest 2018 λίγο αργά, με τους Χαΐνηδες να έχουν ξεκινήσει και τον κόσμο ήδη να έχει μαζευτεί.
Οικογένειες, ζευγάρια, παρέες και γενικά άνθρωποι όλων των ηλικιών βρίσκονταν εκεί, χωρίς αυτό να χαλάει στο ελάχιστο το νεανικό κλίμα της συναυλίας.
Η τίγρη, το καπηλειό, ο ακροβάτης, τα εφτά ποτάμια είναι μερικά από τα τραγούδια τους που μας ταξίδεψαν, όλα γραμμένα από τον μεγάλο Δημήτρη Αποστολάκη, ο οποίος φώναξε στη σκηνή και τον Γιάννη Χαρούλη για να τραγουδήσει μερικά από αυτά.
Όταν ανέβηκε ο τελευταίος στη σκηνή, ο παλμός του κόσμου ανέβηκε και συνέχισε να ανεβαίνει μέχρι και το τέλος της εμφάνισης του που ήταν περίπου 3 ώρες. Ο Χαρούλης είχε τρομερή όρεξη, με το χαμόγελο και τον χορό του να μην σε αφήνουν να μείνεις ακίνητος.
Ο κόσμος το χάρηκε, χόρεψε χαμογέλασε και τραγούδησε. Η ουρά του αλόγου, το σκουλαρίκι, ο χειμωνανθός, το όταν χαράζει, είναι κάποια από τα τραγούδια που απογείωσαν τον κόσμο, από αυτόν τον ταλαντούχο ερμηνευτή.
Θα είμαι ειλικρινής και θα πω ότι για μας, αυτή η μέρα ήταν ένα καλό ζέσταμα γι’ αυτό που θα ακολουθούσε την επόμενη, το χαρήκαμε όμως και νιώσαμε αυτή την μικρή ψευδαίσθηση ελευθερίας που ψάχνουμε.
Το Σάββατο, όμως, ήταν αυτό που περιμέναμε πιο πολύ. Μετά απο κάποιες ώρες στην παραλία, ετοιμαστήκαμε όλοι και πήγαμε στο συναυλιακό χώρο να βρούμε μια καλή θέση, μιας και ήμασταν αρκετά μεγάλη παρέα.
Φωτογραφίες: Γιάννης Παντίδος
Όταν πλησίασε η ώρα να βγουν ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και ο Σωκράτης Μάλαμας, παρατηρήσαμε ότι ο κόσμος είναι ελαφρός λιγότερος από εκείνον της προηγούμενης. Φυσικά δεν νομίζω ότι επηρέασε κάποιον αυτό.
Δες εδώ: Εσύ θυμάσαι τους στίχους του Θανάση;
Ο δήμαρχος της Σκύρου, Μίλτος Χατζηγιαννάκης, έκανε έναν πρόλογο αλληλεγγύης στα θύματα και τους πληγέντες τον πυρκαγιών.
Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο Σωκράτης Μάλαμας, κάπως απογοητευμένος και ταυτόχρονα νευριασμένος, αναφέροντας την απόφαση της βουλής να μην αναδασωθούν οι πληγείσες περιοχές.
Ο Τειρεσίας, αφιερώθηκε στα θύματα των πυρκαγιών και σιγά σιγά ο κόσμος άρχισε να ξεχνάει τα προβλήματα και να νιώθει αυτή την ψευδαίσθηση ελευθερίας, να νιώθει ξέγνοιαστος, να νιώθει ότι είναι περικυκλωμένος από αγαπημένα πρόσωπα που πίνουν μαζί μπύρα, κρασί, τσίπουρο, ακούγοντας αγαπημένα τραγούδια.
Φωτογραφίες: Γιάννης Παντίδος
«Ο κήπος της Εδέμ» μας θύμισε ξανά τα τραγικά συμβάντα των πυρκαγιών, μιας και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, το αφιέρωσε «σ’ εκείνους που ‘χουν χάσει φίλους, αδέρφια και παιδιά κι εκεί ανθούς να βγάλει, γύρη να πέσει στις καρδιές, να τις γλυκάνει πάλι».
Όσα ακολούθησαν στη συνέχεια, είναι δύσκολο να περιγραφούν. Ο κόσμος αγκαλιαζόταν τραγουδώντας, χόρευε, σπρώχνονταν φιλικά, έβλεπες κορίτσια και αγόρια πάνω σε φίλους να τραγουδάνε.
Δεν αλλάζω με τίποτα τη στιγμή που ο Θανάσης χαμογέλαγε και έδειχνε την πειρατική σημαία μας πριν να τραγουδήσει «και τα παρτάλια οι σκέψεις μας πειρατική σημαία».
Τα καπνογόνα ξεκίνησαν από το San Michele και τέλειωσαν στο κλείσιμο, με τα αισθήματα ελευθερίας, ξεγνοιασιάς, αγάπης και χαράς να είναι διάσπαρτα και να υπάρχουν για όλους, χωρίς να τα διεκδικεί κανείς, χωρίς να προσπαθεί ή να πιέζει κάποιος να τα πάρει.
Η συναυλία κράτησε περίπου τρεισήμισι ώρες και θεωρώ δεδομένο ότι κανείς δεν ήθελε να τελειώσει.
Φωτογραφίες: Γιάννης Παντίδος
Προσωπική άποψη αλλά και αρκετών φίλων, ήταν η καλύτερη συναυλία που βρεθήκαμε φέτος. Ίσως το ζήσαμε τόσο πολύ σαν παρέα, αλλά δε θα μπορούσα να κρύψω αυτό το συναίσθημα.
Στο Skyros Summer Fest θα ξαναπάμε. Η Σκύρος σαν νησί δεν είναι νούμερο 1 προορισμός, αλλά για ένα τετραήμερο είναι πολύ όμορφη, με ωραίο φαγητό όλων των ειδών, παραλίες μέτριες κυρίως, αλλά και κάποιες πολύ ωραίες με λίγο κόσμο.
Ο χώρος του Skyros Summer Fest 2018 ήταν πολύ όμορφος, αλλά δύσκολος για ελεύθερο κάμπινγκ. Αν ο χώρος καθαριστεί λίγο από τις πέτρες (το στρώμα που είχα για παράδειγμα έσκασε) θα είναι άνετος.
Επίσης, η ευαισθησία του Δήμου και των διοργανωτών να κάνουν δωρεά όλα τα έσοδα του πρώτου τους festival, με προτρέπει να τους στηρίξω ξανά.
Κλείνοντας, θέλω να προτρέψω σε όσους δεν έχουν πάει ακόμα σε φετινή συναυλία των Θανάση Παπακωνσταντίνου και Σωκράτη Μάλαμα, να το κάνουν, γιατί δεν νομίζω ότι θα παίζουν κάθε χρόνο μαζί και αυτό που θα ζήσουν δεν θα μπορεί να αποτυπωθεί ούτε σε εικόνες ούτε σε κείμενα. Venceremos.
