Την Τετάρτη το βράδυ ο Μίλτος ανέβηκε στη σκηνή της Μονής Λαζαριστών με πολλή διάθεση, έτοιμος για μια αξέχαστη βραδιά και φυσικά μας μάγεψε όλους για ακόμη μια φορά!
Ξεκινώντας να πάω στη συναυλία του Μίλτου, μαθαίνω ότι τα ταξί έχουν απεργία (αλλά δεν μασάμε ειδικά αν πρόκειται για τον Πασχαλίδη)! Όταν επιτέλους κατάφερα να φτάσω στην είσοδο της Μονής Λαζαριστών και ενώ ο κόσμος ακόμα ερχόταν, η Νική Γρανά τραγουδούσε της Βαριές Κουβέντες.
O χώρος γεμάτος με ανθρώπους που μοιράζονται μεταξύ τους την ίδια αγάπη και καψούρα για τον Μίλτο και τα τραγούδια του. Προχωράω προς στη σκηνή και ενώ η Νίκη ερμηνεύει εκπληκτικά το Για να σε συναντήσω…Βγαίνει ο Μίλτος, ο κόσμος κάνει έναν χαμούλη, λες και έχει μπει γκολ. Πιάνει το μικρόφωνο και αντηχεί δυνατά στο χώρο Γι’ αυτό έγινε ο κόσμος ματιά μου γι’ αυτό για να σε συναντήσω…
Ό,τι και να πει κανείς για αυτή τη συναυλία είναι λίγο. Ήταν μια βραδιά μεγάλη με μπαλάντες, ροκ ενέργεια, παραδοσιακά κομμάτια, ιστορίες, αστείρευτο και χειμαρρώδες χιούμορ, τραγούδια «σταθμούς,» αλλά και τις νέες του επιτυχίες και… απρόβλεπτες επιλογές.
Ερμήνευσέ τραγούδια από το δίσκο του Περσείδες, τραγούδια του Άλκη Αλκαίου, του Μάριου Τόκα, του Θάνου Μικρούτσικου, τραγούδια που αγάπησε αλλά και που αγαπήσαμε και εμείς μαζί του. Μπορούσε με περίσσια άνεση να σε βάζει μέσα στην ιστορία του κάθε τραγουδιού. Αισθανόσουν πως οτιδήποτε τραγουδούσε, το βίωνε εκείνη τη στιγμή και το μετέδιδε και στο κοινό.
Φυσικά υπήρξε και η ιεροτελεστία που γνωρίζουμε όλοι όσοι πηγαίνουμε στις συναυλίες του… βότκα πορτοκάλι, πακέτο Camel και αυτοσχεδιαστικά medley…
Και έτσι απλά ο Μίλτος μας έκανε να ξεχάσουμε κάθε έγνοια, κάθε προβληματισμό ( κάθε μάθημα που καταβάθος -μεταξύ μας τώρα- ξέρεις ότι κόπηκες στην εξεταστική) και παίρνοντας μας από το χέρι, μας έκανε συνοδηγούς του σε όλο το ταξίδι! Ένα ταξίδι γεμάτο μελωδίες, ένα ταξίδι με προορισμό την μνήμη. Μας ξύπνησε μνήμες και ζωντάνεψε στιγμές και άτομα που αγαπήσαμε (και ας τα είχαμε απωθήσει στης λήθης το πηγάδι)
Αυτή είναι η μαγεία του Πασχαλίδη από την μια να μεταμορφώνεται σε λυτρωτή των αναμνήσεων μας κι από την άλλη σε έναν ακροβάτη που ισορροπεί σε ένα σχοινί καμωμένο από λέξεις και νότες. Ένας αφηγητής ιστοριών που ξέρει πως ό,τι αγαπάς δεν τελειώνει…
Η βραδιά κύλησε καταπληκτικά, με τον κόσμο να τραγουδά και να το απολαμβάνει, με τον Μίλτο Πασχαλίδη να μας ξεσηκώνει και να μας συγκινεί με τα τραγούδια του και σιγά σιγά να γινόμαστε μια μεγάλη παρέα…
Ραντεβού στην Αθήνα: την Παρασκευή 22 Ιουνίου στο θέατρο Βράχων Βύρωνα.
Συντελεστές:
Νίκη Γρανά – πιάνο, ακορντεόν
Θύμιος Παπαδόπουλος – πνευστά
Πάρις Περυσινάκης – λύρα, μαντολίνο
Δημήτρης Σινογιάννης – ηλ. κιθάρα
Ηλίας Δουμάνης – τύμπανα
Δημήτρης Μουτάφης – μπάσο
Πασχάλης Κολέντσης – ηχοληψία
Μανώλης Μπράτσης – φωτισμοί