Site icon Frapress

10 ψέματα για διάσημες ταινίες που όλοι πιστέψαμε!

Εσύ τα είχες πιστέψει;

1.Χιονάτη

Το ψέμα

«Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων στην ιστορία του κινηματογράφου, που προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1937. Παρά το γεγονός ότι η Disney είχε ήδη γνωρίσει μεγάλη επιτυχία με τον Micky Mouse, ωστόσο «Η Χιονάτη» ήταν εκείνο το φιλμ που έδωσε το μεγάλο boost στην εξέλιξη της εταιρείας, αλλά κι εκείνο που προκάλεσε το μεγάλο ενδιαφέρον του κοινού για το σινεμά εν γένει.

Η αλήθεια

Είχε μεγάλο αντίκτυπο “Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι” στον κινηματογράφο, υπήρξαν όμως πριν από αυτή πολλά animation που άφησαν το δικό τους στίγμα. Κι εκείνο που αποτέλεσε την αρχή των πάντων ήταν το «Creation» του Pinto Colvig, το οποίο συγκαταλέγεται στη λίστα των χαμένων φιλμ και λέγεται ότι ήταν η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων όλων των εποχών

Ο Colvig ήταν ο Αμερικανός ηθοποιός, καρτουνίστας και σόουμαν, που υπήρξε ο αυθεντικός κλόουν Bozo, η αυθεντική φωνή του χαρακτήρα της Disney, Goofy, αλλά και ο άνθρωπος πίσω από το logo της Disney.

2. Άνθρωπος από ατσάλι

Ο «Άνθρωπος από ατσάλι» του Zack Snyder αποδόμησε τον σούπερ ήρωα, με τέτοιο τρόπο που κατάφερε να απογοητεύσει εν τέλει τους θαυμαστές του. Το βασικό παράπονο  ήταν ότι όλη αυτή η χωρίς λόγο έντονη δράση με τους εκκωφαντικούς ήχους και θορύβους, τελικά «εκτονώθηκε» με το χέρι του Superman στο λαιμό του Zod να τον σκοτώνει. Ποιος; Ο Superman, που έχει ως βασικό του όρο  το “no killing”.

Η αλήθεια

Στην προσπάθειά του να δώσει νέα πνοή στον Υπεράνθρωπο, ο Zack Snyder έκανε πολλά λάθη. Το σίγουρο όμως είναι πως η δολοφονία του Zod δεν είναι ένα απ’ αυτά. Είναι ο τρόπος που έγινε που εξόργισε τους φαν. Έναν τέτοιον ήρωα δεν τον σκοτώνεις, αρπάζοντάς τον απλά από τον λαιμό με τα χέρια σου, ακόμη κι αν είσαι ο Superman. Τον καταστρέφεις ολοσχερώς, αφού έχεις παίξει μαζί του πολύ ξύλο, πετώντας αυτόν και τα τσιράκια του από ύψος χιλιάδων μέτρων στο σπήλαιο του Fortress of Solitude. Ο Snyder μάλλον δεν είχε ιδέα για την επική μάχη του «Σούπερμαν 2». Άλλωστε ο Batman είναι εκείνος που έχει τον κανόνα του «δεν σκοτώνω» και όχι ο Superman.

3. Χάρι Πότερ

Το ψέμα

Η J. K. Rowling είχε ενημερώσει εξαρχής τον Alan Rickman για τη μεγάλη ανατροπή του ήρωά του, του διαβόητου Severus Snape.

Η αλήθεια

Ο Alan Rickman στην πραγματικότητα δεν είχε καθόλου ιδέα για την αλλαγή του χαρακτήρα του Severus Snape. Η συγγραφέας λέγεται ότι του είχε δώσει κάποιο στοιχείο που τον είχε βάλει σε σκέψεις ότι ο ήρωας δεν είναι αυτό που φαίνεται, αλλά ως εκεί.Άλλωστε,  η Rowling είναι «μανούλα» στο να κρατά καλά μυστικά, γεγονός που το αποδεικνύει ότι σημαντικές διαρροές δεν υπήρχαν κατά τη συγγραφή των βιβλίων της.

4. Batman Begins

Tο ψέμα

Η κάρτα του Τζόκερ στο φινάλε του “Batman Begins”, της πρώτης ταινίας του Christopher Nolan για τον άνθρωπο – νυχτερίδα -ακολούθησαν «Ο Σκοτεινός Ιππότης» και «Ο Σκοτεινός Ιππότης: Η επιστροφή»-, ήταν ένα ξεκάθαρο σημάδι για το μεγάλο come back του Joker, στην επόμενη ταινία του σκηνοθέτη.

Η αλήθεια

Όσοι έχουν διαβάσει συνεντεύξεις του Nolan και τον ακολουθούν, γνωρίζουν πως ανήκει σε εκείνη την κατηγορία σκηνοθετών που κάνουν focus σε μία ταινία τη φορά, ακόμη κι όταν καταπιάνονται με blockbusters. Δεν σκέφτονται ότι θα υπάρξει συνέχεια κι αν ναι τι θα γίνει σ’ αυτήν, αλλά επικεντρώνονται στο τι συμβαίνει τώρα. Συνεπώς, η πρόθεσή του με την κάρτα του Joker δεν ήταν να υπονοήσει κάτι για τη συνέχεια των ταινιών.

5. Avatar

Το ψέμα

Ο James Cameron δούλευε το “Avatar” για τουλάχιστον μια δεκαετία. Η αρχική ιδέα τον «χτύπησε» το 1994 και τα γυρίσματα ήταν προγραμματισμένα να ξεκινήσουν αμέσως μετά την πρεμιέρα της μεγάλης επιτυχίας του «Τιτανικού», το 1997.

Η αλήθεια

Ο Cameron είχε πολλά στο κεφάλι του στο διάστημα, που μεσολάβησε από την πρεμιέρα του «Τιτανικού» μέχρι εκείνη του “Avatar”, καθώς κυκλοφόρησε το φιλμ «Τα Φαντάσματα της Αβύσσου» το 2003. Ήταν τότε, που ξεκίνησε τις διαδικασίες για την υλοποίηση του “Avatar”. Μάλιστα, το πράσινο φως το πήρε το 2005, όταν και εγκρίθηκε το budget για την τεχνογνωσία και τα μηχανήματα που απαιτούσε η δημιουργία του. Η πρεμιέρα του έγινε το 2009. Καταλήγουμε εύκολα στο συμπέρασμα λοιπόν ότι o Cameron χρειάστηκε τέσσερα χρόνια για να δώσει πνοή στο “Avatar”.

6. Ψυχώ

Το ψέμα

Το «Ψυχώ» του μετρ του τρόμου Alfred Hitchcock παρ’ ότι περιλαμβάνει σκηνές άγριων δολοφονιών, είναι κινηματογραφημένες με τέτοιο τρόπο ώστε να μην παρουσιάζεται στον θεατή ωμή βία, παρά μόνο τρόμος. Ενδεικτικό παράδειγμα, η θρυλική σκηνή με την Marion Crane στο ντους, που δεν δείχνει στο κοινό κανένα από τα απανωτά μαχαιρώματα που δέχτηκε στο γυμνό κορμί της, παρά μόνο τα υπονοεί.

Η αλήθεια

Κι όμως, υπάρχει μία στιγμή που ο σκηνοθέτης μας δείχνει ξεκάθαρα το μαχαίρι να τρυπάει την κοιλιά της (φωτό), μόνο που η ταχύτητα εναλλαγής των εικόνων είναι τόσο γρήγορη, που δεν προλαβαίνει να γίνει αντιληπτή από τον θεατή. Είπαμε, ο Hitchcock είναι μετρ του είδους.

7. The Truman Show

Το ψέμα

Υπάρχει ψυχική ασθένεια που έχει αναγνωριστεί επισήμως ως το Σύνδρομο του Truman Show, όνομα το οποίο έλαβε μετά την προβολή της ταινίας με τον Jim Carrey το 1998. Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Truman, ενός άνδρα του οποίου η ζωή μεταδίδεται εν αγνοία του 24 ώρες το 24ωρο σε δισεκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο.

Η αλήθεια

Το «επισήμως» είναι κάπως παραπλανητικό, μιας και το Σύνδρομο του Truman Show δεν αναφέρεται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας, το εγχειρίδιο για την κατάταξη των νοητικών διαταραχών γραμμένο σε απλή γλώσσα.

8. O πλανήτης των πιθήκων

Το ψέμα

«Ο πλανήτης των πιθήκων» είναι η Γη. Η περίφημη ταινία επιστημονικής φαντασίας του Franklin J. Schaffner, που προβλήθηκε το 1968 ως η κινηματογραφική εκδοχή του μυθιστορήματος του Pierre Boulle, αφορά τον πλανήτη μας τον οποίο έχουν καταλάβει πίθηκοι, απεικονίζοντας το δυσοίωνο μέλλον της Γης.

Η αλήθεια

«Ο πλανήτης των πιθήκων» του Schaffner προοριζόταν να αφορά έναν άλλο πλανήτη κι όχι το δικό μας. Το ριμέικ του από τον Tim Burton το 2001 αυτό αποδεικνύει, καθώς βρίσκεται πιο κοντά στο πνεύμα του βιβλίου, με τον Mark Wahlberg να επιστρέφει από έναν εξωγήινο πλανήτη, τον οποίο έχουν καταλάβει πίθηκοι, στη Γη, μόνο και μόνο για να διαπιστώσει ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει κι εκεί.

9. Τιτανικός

Το ψέμα

Ο «Τιτανικός» βρίθει ανακριβειών, με τον James Cameron να επιλέγει συνειδητά να μας πει ψέματα για μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες όλων των εποχών, προσθέτοντας φανταστικά πρόσωπα -η Rose και ο Jack δεν υπήρξαν ποτέ-, φανταστικούς διαλόγους και περιστατικά, αποπροσανατολίζοντας το κοινό από το ναυάγιο, αυτό καθ’ αυτό.

Η αλήθεια

Αρχικά, να ξεκαθαρίσουμε πως ο Cameron δεν υποστήριξε ποτέ πως γύρισε ένα ντοκιμαντέρ για τον Τιτανικόαλλά μια μυθοπλασία για έναν έρωτα που γεννιέται μέσα στο Βρετανικό επιβατηγό υπερωκεάνιο, λίγες ώρες προτού αυτό βυθιστεί στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Κι αφού βάλαμε τα πράγματα στη θέση τους, όσον αφορά στις προθέσεις του σκηνοθέτη, μπορούμε να πούμε ότι αν εξαιρέσει κανείς τα μυθοπλαστικά στοιχεία που πρόσθεσε, το μεγαλύτερο μέρος του ναυαγίου του Τιτανικού το απέδωσε όπως ακριβώς συνέβη στην πραγματικότητα. Το μόνο του λάθος ήταν ότι το πλοίο δεν είχε σταθεί κατακόρυφα στην επιφάνεια της θάλασσας, κάτι το οποίο αντιλήφθηκε η ομάδα του Cameron, μετά την προβολή της ταινίας.

10. Blade Runner

Το ψέμα

Το “Blade Runner” του Ridley Scott αποτελεί ταινία – σταθμό για την ιστορία του κινηματογράφου, όχι μόνο χάρη στα ζηλευτά ακόμη και σήμερα οπτικά εφέ του, αλλά κυρίως χάρη στο γεγονός ότι υπάρχουν τόσες πολλές και διαφορετικές εκδοχές του από τις οποίες οι θαυμαστές του μπορούν να αντλήσουν στοιχεία για να διαλευκάνουν το μυστήριο της ταυτότητάς του Rick Deckard. Είναι ή δεν είναι τελικά ρέπλικα ο ήρωας που ενσάρκωσε ο Harrison Ford;

Η αλήθεια

Ξέρεις πόσες άλλες ταινίες έχουν αμέτρητα director’s cuts να προβάλλουν στους θεατές; Περισσότερες απ’ όσες φαντάζεσαι. Ωστόσο, ελάχιστες έχουν την τύχη να διαθέτουν ένα τόσο «έξυπνο»μάρκετινγκ από την πλευρά της παραγωγής, όπως το “Blade Runner”. Και σε αυτό έγκειται κυρίως η τεράστια επιτυχία του φιλμ. Διότι αν εξαιρέσεις τα δύο διαφορετικά director’s cuts -του 1992 και του 2007-, όλες οι άλλες εκδοχές είναι πάνω – κάτω πανομοιότυπεςχωρίς να παρουσιάζουν κάτι καινούριο σχετικά με τον Deckard και την ταυτότητά του. Κι όμως, η παραγωγή έχει καταφέρει να σου περάσει το μήνυμα ότι πρόκειται για εντελώς διαφορετικά cuts. Μην ψαρώνεις!

Πηγή: askmen.gr

Σχόλια

Exit mobile version