Λάθη των γονιών στην ανατροφή των παιδιών τους!
Επιμέλεια: Κική Φωτοπούλου
Μερικές φορές οι γονείς βοηθούν τα παιδιά τους υπερβολικά πολύ. Δεν μπορούν όμως και να παίρνουν τη θέση τους ή να επιλέγουν πάντα εκείνοι τι θα κάνει και τι όχι ένα παιδί. Σκοπός είναι να τα βοηθήσουν να μεγαλώσουν, να ωριμάσουν και να αποκτήσουν δικές τους εμπειρίες, χωρίς να το “παρακάνουν”.
Συγκεντρώσαμε, λοιπόν, μερικά από τα λάθη που κάνουν οι γονείς με τα παιδιά τους. Δώσε βάση σε αυτά, προσπάθησε να τα αποφύγεις και θα δεις ότι αύριο μεθαύριο το παιδί σου θα σε ευχαριστεί!
1. Μιλάς αντί γι’αυτό!
Όλα ξεκινούν τη σημαντική στιγμή που ένα παιδί ρωτάται από κάποιον μεγαλύτερο “ποιο είναι το όνομά σου;” και οι γονείς πετάγονται “είναι ο jason”. Θα ήταν καλό αυτή η συνήθεια να σταματήσει από την στιγμή που το παιδί θα μάθει να μιλάει. Αλλά όχι, οι γονείς επιμένουν να απαντούν αντί αυτού παντού: στα καταστήματα, στο σπίτι και σε άλλα μέρη.
Και τι πετυχαίνουν εν τέλει; Στερούν από τα παιδιά τους την ευκαιρία να μιλήσουν για τον εαυτό τους. Μία υπόδειξη, για το τι πρέπει να απαντάνε σε ορισμένες περιπτώσεις, αρκεί!
2. Γίνεσαι φίλος του!
Μερικοί γονείς προσπαθούν να γίνουν φίλοι με τα παιδιά τους, ώστε να μην υπάρχουν μυστικά μεταξύ τους. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί επιδιώκουν κάτι τέτοιο. Ας δούμε όμως τα πράγματα και από άλλη οπτική. Τι είναι φίλος; Είναι ένα άτομο το οποίο εμπιστευόμαστε και μπορούμε να λέμε τα πάντα μαζί του.
Παρόλα αυτά οι γονείς έχουν έναν τελείως διαφορετικό ρόλο. Αγαπούν, προστατεύουν τα παιδιά και θέλουν το καλό τους. Δεν χρειάζεται όμως να γίνουν φίλοι τους, διότι εκείνα έχουν ανάγκη την παρέα συνομήλικων ατόμων. Η μαμά και ο μπαμπάς υπάρχουν για άλλα πράγματα.
3. “θέλω” vs “πρέπει”!
Όλοι γνωρίζουμε ότι το μπρόκολο είναι πιο υγιεινό από τις καραμέλες και τα καινούρια αθλητικά παπούτσια πιο χρήσιμα από τις κούκλες. Γι’αυτό και οι γονείς υποδεικνύουν στα παιδιά (άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε χωρίς) τι πρέπει να προτιμούν. Είναι σαν το αστείο “μαμά πεινάω;” “όχι, απλώς είσαι κρυωμένος και χρειάζεσαι ένα ζεστό μέρος”.
Που οδηγούν αυτά τα πράγματα; Καταστέλλουν το «εγώ» του παιδιού, τις επιθυμίες του και τους στόχους του. Τέτοια πράγματα οδηγούν επίσης στο να είναι ένα απρόσμενο θύμα ή ακόμα και μια εξέγερση εναντίον όλων.
4. Το βοηθάς υπερβολικά!
Παιδιά 2-3 ετών, μπορούν ήδη να βάλουν και να βγάλουν μόνα τους τα ρούχα τους, να πλύνουν τα πιατάκια τους και να βάλουν τα λερωμένα ρούχα στο πλυντήριο. Και πραγματικά σ’αυτήν την ηλικία θέλουν να τα κάνουν όλα αυτά μόνα τους.
Όμως οι γονείς τι κάνουν; Τα ντύνουν σχεδόν μέχρι να παντρευτούν! Και χρησιμοποιούν την γνωστή δικαιολογία “δεν μπορεί μόνος του”. Τους δίνουν έτοιμη τροφή και δεν τους αφήνουν καν να πειραματιστούν και να δοκιμάσουν από μόνοι τους κάποια πράγματα. Ακόμη κι αν τελικά τα κάνουν λάθος, τουλάχιστον θα έχουν προσπαθήσει και θα έχουν μάθει. Και μετά οι γονείς εκπλήσσονται, όταν ο νέος είναι ακατάστατος ή δε βοηθάει τη μητέρα του.
5. Επιλέγεις τις προτιμήσεις του!
Συχνά οι γονείς επιβάλλουν στα παιδιά τους τις μουσικές προτιμήσεις τους, τις προτιμήσεις στα βιβλία, τα ρούχα, τις ταινίες. Γίνεται με καλές προθέσεις, αλλά μειώνει την ατομικότητα του παιδιού. Και σε πολλές περιπτώσεις, οδηγεί σε μια διαμαρτυρία όπου τα παιδιά κάνουν το αντίθετο.
6. Μετράς τα λεφτά του!
Στη ζωή κάθε παιδιού, έρχεται μια στιγμή όπου έχουν τη δικιά τους τσέπη. Αυτό που δεν πρέπει να κάνουν οι γονείς είναι να ρωτάνε τα παιδιά και να προσπαθούν να μάθουν πόσα χρήματα έχουν απομείνει. Το χειρότερο πράγμα που μπορούν να κάνουν είναι να ελέγξουν τις τσάντες ή το πορτοφόλι τους. Αυτομάτως, σκοτώνεται η εμπιστοσύνη. Ας επιλέξουν μόνοι τους που θέλουν να ξοδέψουν τα χρήματά τους.
7. Διαλέγεις τις δραστηριότητες και τα ενδιαφέροντά του!
Η μαμά θέλει την κόρη της να παίζει βιολί και είναι έτοιμη να την πάει στο μουσικό σχολείο 3 φορές την εβδομάδα. Και ο μπαμπάς θέλει το γιο του να παίζει ποδόσφαιρο κάθε βράδυ. Οι γονείς συχνά, υποσυνείδητα προσπαθούν να επιβάλουν ένα χόμπι στα παιδιά τους.
Τελικά όμως, το παιδί τι θέλει; Κανείς δεν το ρωτάει!
8. Οι επιτυχίες του, είναι δικές σου!
Η προστατευτική “Insta-μαμά” δημοσιεύει πολλές φωτογραφίες και γράφει: “Έχουμε φάει!” “Έχουμε αρχίσει να περπατάμε!” Και ούτω καθεξής. Φυσικά, υποστηρίζουν τα παιδιά τους πολύ, αλλά αυτές δεν είναι οι επιτυχίες των μητέρων – είναι των παιδιών! Ποιος είναι οι “εμείς”;
Και όταν μεγαλώσουν τα παιδιά, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σοβαρά. Οι μητέρες και οι μπαμπάδες αρχίζουν να λένε για το πώς τα παιδιά τους ολοκλήρωσαν το κολέγιο και βρήκαν δουλειά. Και το κάνουν σαν να είναι δικά τους τα πλεονεκτήματα. Είναι εύκολο να καταλάβετε πόσα παιδιά το μισούν αυτό!
9. Διαλέγεις τα δώρα του!
Όταν ένα παιδί μπορεί ήδη να μιλήσει, έχει το δικαίωμα να επιλέξει αυτό που θέλει ως δώρο. Και δεν χρειάζεται να είναι ένα άλλο μπλουζάκι ή ένα παιχνίδι, που υποτίθεται ότι θα το αναπτύξει εκπαιδευτικά.
Φυσικά, δεν είναι πάντα δυνατό να τους αφήνετε να επιλέξουν. Αλλά αυτό δίνει στα παιδιά το πιο σημαντικό πράγμα: την ικανότητα να επιλέγουν, να λαμβάνουν αποφάσεις και να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες. Τέτοιες δεξιότητες δεν μπορούν ποτέ να βλάψουν την ενήλικη ζωή.
10. Επεμβαίνεις στην προσωπική του ζωή!
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους γονείς των εφήβων. Τα παιδιά έχουν τους φίλους τους και τις πρώτες γνωριμίες. Είναι φυσιολογικό και απολύτως κατανοητό. Μια ανάκριση του “Ποιος είναι αυτός ο τύπος;” θα κάνει το παιδί να νιώσει ενοχλημένο. Πολλά παιδιά θα μοιράζονται τέτοια προσωπικά πράγματα με τους γονείς τους, μόνο εάν αισθάνονται ασφαλείς.
Πηγή: Bright Side