Το πολυαγαπημένο δίδυμο από τη Νέα Υόρκη ήρθε για πρώτη φορά στη χώρα μας το Σάββατο της 1ης Απριλίου στο Fuzz Live Music Club και τα έδωσε όλα!
Φωτογραφίες: Δημήτρης Ζαρκάδας
Τελικά αν και πρωταπριλιά, η δήλωση της Sarah Barthes των Phantogram δεν ήταν φάρσα. Οι Phantogram ήρθαν και μας έδωσαν μια απίστευτα γ…τη εμπειρία!
Ξεκινώντας τη καριέρα τους το 2007, οι Phantogram επηρεάστηκαν από τη δυναμική της electro rock, την αισθητική της dream pop, την ψυχεδέλεια του trip hop και την μεγάλη ποικιλία ήχων που προσφέρει η electronica. Με τον συνδυασμό αυτών, καθώς και άλλων μοναδικών ήχων, οι Phantogram δημιούργησαν το προσωπικό τους, χαρακτηριστικό στυλ που οι ίδιοι ονομάζουν “Street Beat/ Psych Pop.
Η συναυλία άρχισε κατά τις 21:20 με τους Someone who isn’t me, οι οποίοι εκτέλεσαν άριστα το “καθήκον” τους να ζεστάνουν το κοινό. Παρά τις μικρές τεχνικές δυσκολίες, οι Someone who isn’t me ήταν εξαιρετικοί, και σίγουρα κέρδισαν πολλές εντυπώσεις. Στα highlights, ανήκουν σίγουρα τα τραγούδια Leap of Faith και Stop and Remember.
Λίγο οι φοβεροί synth ήχοι που θύμισαν άλλες εποχές , λίγο οι χαοτικές κιθάρες, σε συνδυασμό με τα aesthetic φωνητικά, τα drums και τα ψεύτικα βιολιά, δεν ήθελε και πολύ για να μαγευτούμε. Μπορούμε (και θέλουμε) να περιμένουμε ακόμα περισσότερα όμορφα πράγματα στη συνέχεια.
Κατά τις 22:40 έφτασε η ώρα να ακούσουμε το λατρεμένο δίδυμο από τη Νέα Υόρκη, τους Phantogram. Το ιδιαίτερο αυτό συγκρότημα, που αποτελείται από τον πολυτάλαντο Josh Carter στα φωνητικά και στη κιθάρα, και από το “διαμάντι” Sarah Barthel στα φωνητικά,στα πλήκτρα και στο μπάσο, μπήκαν στη σκηνή δυναμικά με τα τραγούδια τους “You’re Mine” (οπού έγινε χαμός), “Same Old Blues”, και “Turning Into Stone”.
Οι Phantogram, χωρίς πολλά πολλά, συνέχισαν να παίζουν τραγούδια όπως τα πολυαγαπημένα “Run Run Blood” “Black Out Days”, “Don’t Move”, και “Mouthful of Diamonds, που εκφράζουν απόλυτα τον χαρακτηριστικό Street Beat/Psych Pop ήχο που είναι άλλωστε και το σήμα κατατεθέν τους εδώ και 10 περίπου χρόνια. Παρότι οι Phantogram αποτελούνται από δύο άτομα, αυτό δεν τους εμπόδισε στο να ηλεκτρίσουν το πλήθος, και να μας κάνουν να ζητάμε όλο και περισσότερα τραγούδια.
Ωστόσο, οι Phantogram έδειξαν πως δεν είναι απλά ένα electro συγκρότημα που σε προκαλεί να χορέψεις και να κοπανηθείς, αλλά απέδειξαν πως μπορούν να σε ανατριχιάσουν με τραγούδια από τον δίσκο “Three”.
Tο “Destroyer” και το “Answer” τα οποία γράφτηκαν μετά από τραγικά γεγονότα, με την αυτοκτονία της αδερφής της Sarah, τον “χαμό” του David Bowie και του Prince που αποτελούσαν μεγάλες επιρροές για το συγκρότημα, καθήλωσαν το κοινό, καθώς η μαγευτική φωνή της Sarah Barthel μας άφησε εντυπωσιασμένους.
Στη συνέχεια, οι Phantogram έδειξαν πως δεν είναι απλά ένα συγκρότημα που έγινε γνωστό μέσω του airplay από διάφορες τηλεοπτικές σειρές και διαφημίσεις, παίζοντας κομμάτια όπως το “Calling All”, το “Howling at the Moon” ενώ στις “καθυστερήσεις” οι Phantogram αποφάσισαν να μας κάνουν καρδιακούς, παίζοντας μονοκοπανιά δύο από τις μεγαλύτερες (και προσωπικές αγαπημένες μου) επιτυχίες τους “Fall in Love” και το χιλιοακουσμένο “When I’m Small”.
Νομίζατε πως αυτό ήταν; Όοοχι, οι Phantogram επέστρεψαν στη σκηνή για το κλασσικό και πολυαγαπημένο encore, παίζοντας τρία ακόμα τραγούδια, το “Barking Dog” οπού φάνηκε πόσο επικός είναι ο Josh Carter, το ανατριχιαστικό και σκοτεινό “Cruel World” (από τον δίσκο Three) και για το τέλος ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ, στο οποίο έγινε χαμός με τίτλο “You Don’t Get Me High Anymore”.
Οι Phantogram τελικά δεν κάνανε καθόλου πλάκα, γ..ατη εμπειρία υποσχέθηκαν… γεμάτη εμπειρία μας έδωσαν. Απέδειξαν ότι είναι από τα συγκροτήματα που παίρνουν στα σοβαρά τη μουσική τους, παίζοντας πολλά όργανα, τραγουδώντας, μεταφέροντας την ενέργειά τους στο κοινό χωρίς φανφάρες και ατάκες μαϊντανών.
Αν και ήταν η πρώτη τους φορά που έπαιξαν στην Ελλάδα, η απίστευτη live ερμηνεία τους, που αναμφίβολα ήταν καλύτερη από το να τους ακούσεις από τα ηχεία σου, απέδειξε γιατί οι Phantogram θεωρούνται ως ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της ηλεκτρονικής σκηνής αυτή τη στιγμή. Τέλος, η Sarah μας υποσχέθηκε πως θα επιστρέψουν κάποια στιγμή στην Ελλάδα για να μας εκστασιάσουν. Ας ελπίσουμε πως δεν είναι φάρσα!
