Το 2016 -την τελευταία χρονιά της θητείας Obama- καταγράφηκαν 26.171 βομβαρδισμοί σε 7 χώρες που πραγματοποιήθηκαν από τον αμερικανικό στρατό. Η αντίθεση με τις πρόσφατες “ιστορικές” ομιλίες του προέδρου περί παγκόσμιας ειρήνης και δημοκρατίας καθώς και η σύγκριση με τον νεοεκλεγέντα Donald Trump είναι αναπόφευκτες.
Τις τελευταίες ημέρες του χρόνου ή τις πρώτες ημέρες του νέου χρόνου συνηθίζεται να γίνονται παντός τύπου απολογισμοί και ανασκοπήσεις για το χρόνο που φεύγει.
Ο απολογισμός που γίνεται σε αυτό το άρθρο είναι λίγο διαφορετικός. Είναι απαισιόδοξος και καθόλου περιζήτητος. Είναι από τους απολογισμούς που δεν πουλάνε. Τα στοιχεία του και το θέμα του, όμως, είναι πάντα επίκαιρα. Δυστυχώς!
Αυτές οι μέρες, που ο Barack Obama παρέδωσε τα κλειδιά του Λευκού Οίκου στον νεοεκλεγέντα Donald Trump, ίσως είναι η καταλληλότερη στιγμή για έναν απολογισμό.
Για τον απολογισμό των βομβαρδισμών των ΗΠΑ για το 2016. Τον απολογισμό των βομβαρδισμών που έγιναν μέσα στο 2016, με την έγκριση του 44ου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του Council on Foreign Relations καταγράφουν 26.171 βομβαρδισμούς, που πραγματοποιήθηκαν από τον αμερικάνικο στρατό σε 7 χώρες. Τη μερίδα του λέοντος κατέχουν η Συρία (12.192) και το Ιράκ (12.095). Ενώ, ακολουθούν το Αφγανιστάν (1337), η Λιβύη (496), η Υεμένη (35), η Σομαλία (14) και το Πακιστάν (3).
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι παρουσιάζεται αύξηση των χτυπημάτων κατά 3000 σε σχέση με το 2015, ενώ στη λίστα των στόχων των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων υπάρχει ένα new entry για το 2016, η Λιβύη.
Σε κάθε περίπτωση, τα συγκεκριμένα στοιχεία είναι τα επίσημα, που σημαίνει ότι η πιθανότητα να είναι μικρότερα των πραγματικών είναι μεγάλη, καθώς πιθανόν υπάρχουν χτυπήματα που δεν καταγράφηκαν.
Τα συγκεκριμένα στοιχεία αφορούν την τελευταία χρονιά του Barack Obama στο τιμόνι των ΗΠΑ. Ο Barack Obama είναι ένας από τους δημοφιλέστερους προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ένας από τους λόγους που κέρδισε αυτή τη δημοφιλία είναι οι εκπληκτικές επικοινωνιακές του ικανότητες. Κατά τη γνώμη μου, τώρα που θα ψάχνει και για δουλειά, τα σεμινάρια πολιτικής επικοινωνίας είναι μια ιδανική λύση.
Οι αποχαιρετιστήριες ομιλίες του σχετικά με τις οικουμενικές αξίες, τη δημοκρατία, την παγκόσμια συνεργασία και την ειρήνη ήταν ομολογουμένως μοναδικές.
Στην πράξη, όμως, την τελευταία χρονιά της προεδρικής του θητείας έγιναν περισσότεροι βομβαρδισμοί από κάθε άλλη φορά.
Ο νέος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνος και τρελός. Όμως, πιθανότατα θα συνεχίσει απλά στον ίδιο δρόμο.
Το υπουργικό συμβούλιο του Donald Trump είναι γεμάτο από μεγιστάνες και επιχειρηματίες διεθνούς οικονομικού βεληνεκούς. Το νέο υπουργικό συμβούλιο θα εξυπηρετεί τα ίδια συμφέροντα που εξυπηρετούσε και το υπουργικό συμβούλιο του Obama. Απλά τώρα η δουλειά θα γίνεται χωρίς ενδιάμεσους.
Ο Barack Obama υπήρξε ο πρώτος αφροαμερικανός πρόεδρος στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Και τώρα ζούμε τη στιγμή όπου ο γιος ενός Κενυάτη μετανάστη παραδίδει τα κλειδιά του Λευκού Οίκου σε έναν άνθρωπο που μοιάζει με καρικατούρα ή καρτούν. Και η ευθύνη του ίδιου του Barack Obama για αυτό είναι μεγάλη.
Αντικειμενικά, η ποιοτική διαφορά των δύο είναι χαοτική. Με αφορμή αυτήν την αντίθεση των δύο τελευταίων Αμερικανών προέδρων είναι καιρός να πάψουμε να έχουμε αυταπάτες για τα πρόσωπα που καταλαμβάνουν τις κορυφαίες θεσμικές πολιτικές θέσεις ανά τον κόσμο. Αδιαμφισβήτητα, η πολιτική κατεύθυνση έχει μια σημασία.
Αλλά στην τελική, στο σύστημα κοινωνικοοικονομικής οργάνωσης που ζούμε, οι πολιτικές – στις οποίες περιλαμβάνονται οι πόλεμοι και οι επακόλουθοι βομβαρδισμοί – καθορίζονται κυρίως από τα οικονομικά συμφέροντα και η επιρροή των προσώπων είναι δευτερεύουσας σημασίας.