Αφιέρωμα στην ορχηστρική μουσική! (Μέρος 1ο)

Αφιέρωμα στην ορχηστρική μουσική μέσα από 5 διάσημους και εξαιρετικά ταλαντούχους Έλληνες και ξένους συνθέτες!

René Aubry

“Η μουσική, ανήκει στη σφαίρα των αισθήσεων, μας βοηθάει να ζήσουμε. Αν την αφαιρέσουμε από τον κόσμο, είναι σχεδόν σα να αφαιρούμε την αγάπη.”

Έχει χαρακτηριστεί ως ”ο Μάγος των ήχων” και όχι άδικα αφού έχει καταφέρει να αναμείξει την κλασσική αρμονία με την μοντέρνα ενορχήστρωση. Ένας συνθέτης που έχει εμπνευστεί από τον Μάνο Χατζηδάκι γράφει, ενορχηστρώνει, παίζει πολλά από τα μουσικά όργανα και παράγει μόνος του τα άλμπουμ του.

Γεννημένος στην Ανατολική Γαλλία ξεκίνησε την καριέρα του στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Έχει συνθέσει μουσική για τα μπαλέτα της Καρολίν Κάρλσον και της Πίνα Μπάους. Το 1980 γράφει μουσική για τις παραστάσεις του Φιλίπ Ζεντί, και σάουντρακ για τον κινηματογράφο -όπως το «Killer Kid».

Δισκογραφία

Στη μουσική του πορεία καταγράφει μόλις δεκαπέντε άλμπουμ. Η τελευταία δισκογραφική του δουλειά «Playtime» περιέχει τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, όπως τα Après la pluie, Syrtaki à Helsinki, Chaloupée, Steppe, Ne m’ oublie pas, Night Rain.

Δημοφιλής Μουσική για ταινίες (Soundtracks)

The Gruffalo (2009/2011)

Under the Bombs (2007)

Room on the Broom (2012)

Chic! (2015)

Pina Bausch (2011)

Terraferma (2011)

Preisner Zbigniew

Η έμπνευση προήλθε από την ανησυχία του ότι οι άνθρωποι στη σημερινή εποχή απομακρύνονται όλο και περισσότερο μεταξύ τους, ως συνέπεια των τεχνολογικών επιτευγμάτων, τα οποία – παραδόξως – αποτελούν εμπόδιο στην επικοινωνία και την ενδοσκόπηση.

“Όχι πολύ καιρό πριν, διαβάζαμε κάτω από το φως της λάμπας πετρελαίου. Τώρα μοιράζουμε την προσοχή μας μεταξύ της τηλεόρασης, της οθόνης του υπολογιστή μας και των κινητών τηλεφώνων μας. Το τεράστιο άλμα της τεχνολογίας όμως, δεν στηρίχθηκε σε κάποιο φιλοσοφικό ή ψυχολογικό υπόβαθρο, ούτε στην τέχνη. Οι άνθρωποι έχουν λησμονήσει την ψυχή τους – δεν έχουν ούτε χρόνο ούτε χώρο να της αφιερώσουν.”

Γεννήθηκε στην Πολωνία το 1955. Αυτοδίδακτος , θεωρείται ως ένας από τους πιο επιφανείς συνθέτες μουσικής για τον κινηματογράφο της γενιάς του. Η στενή συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Krzysztof Kieslowski και τον σεναριογράφο του, Krzysztof Piesiewicz, χάρισαν στον Preisner διεθνή αναγνώριση. Τον γνωρίσαμε κυρίως μέσα από τη δουλειά του για την ταινία του Κριστόφ Κισλόφσκι «Η διπλή ζωή της Βερόνικα», όταν με το ψευδώνυμο Βαν ντε Μπαντεμάγερ υπέγραφε ένα από τα ομορφότερα κινηματογραφικά θέματα όπως είναι το «Concerto in e minor, Version 1798». Ο Ζμπίγκνιου Πράισνερ έκτοτε έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των κινηματογραφόφιλων με τις περίφημες συνεργασίες του και στις άλλες ταινίες του Κισλόφσκι («Ο δεκάλογος», «Μικρή ιστορία για ένα φόνο», «Τα τρία χρώματα: Μπλε, Λευκό, Κόκκινο»).

Βραβεία

Έχει βραβευθεί για τις συνθέσεις του για τον κινηματογράφο με την Αργυρή Άρκτο (Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου), δύο βραβεία César (Γαλλική Ακαδημία Κινηματογράφου) και έχει λάβει τρεις συνεχόμενες μνείες ως “o καλύτερος συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής” από την Ένωση Κριτικών του Λος Άντζελες.

Δημοφιλής Μουσική για ταινίες (Soundtracks)

At Play in the Fields of the Lord (1991)

When A Man Loves a Woman (1994)

The Secret Garden (1993)

A True Story (1997)

Έχει συνέθεσε επίσης τη μουσική για το People’s Century, μία σειρά 26 επεισοδίων του BBC και του WGBH-Boston, για την ιστορία του 20ου αιώνα. Η σειρά προβλήθηκε στη Μ. Βρετανία, στις Η.Π.Α., καθώς και σε περισσότερες από 30 χώρες.

Άλλα έργα του Preisner είναι το Requiem for my Friend, ένα μεγάλο έργο αφιερωμένο στη μνήμη του Krzysztof Kieslowski, και το 10 Easy Pieces for Piano.

Hans Zimmer

”When you write a theme one of the things you want to do is you want to see how much life it really has. How many possibilities there are. Can it speak to you in joy? Can it speak to you in sorrow? Can it be love? Can it be hate? Can you say all these things with just a few notes? That’s the thing when you figure out if a tune is any good or not. Does it have more than one shallow little character? Does it have just one little thing to tell you. Can it get underneath there under your skin? Can it get dark? Can it talk about the death of a father or something like that.”

Γερμανός συνθέτης και μουσικός παραγωγός. Για σχεδόν τρεις δεκαετίες έχει συνθέσει μουσική για πάνω από 100 ταινίες. Τα έργα του διακρίνονται για την σύνθεση ήχων ηλεκτρονικής μουσικής με πιο παραδοσιακά ορχηστρικά μοτίβα.

Είναι επίσης επικεφαλής του τμήματος ταινιών στο στούντιο της Dream-works και βρίσκεται σε συνεργασία με άλλες εταιρίες όπως η Remote Control Production.

Βραβεία

Έχει προταθεί 8 φορές για βραβεία Όσκαρ καλύτερου μουσικού θέματος, το οποίο όμως έχει κατακτήσει μόνο μια φορά για την ταινία Ο Βασιλιάς των Λιονταριών. Έχει προταθεί επίσης 9 φορές για Χρυσή σφαίρα και 7 φορές βραβεία Γκράμι. Έχει ταξινομηθεί ακόμα ως 72ος στον κατάλογο με τις “100 μεγαλύτερες ιδιοφυΐες εν ζωή”.

Δημοφιλής Μουσική για ταινίες (Soundtracks)

Inception (2010)

The Dark Knight (2008)

The Lion King (1994)

Pirates of the Caribbean (2003)

Ελένη Καραΐνδρου

«Το θαύμα(!), αρκεί να έχουμε μάτια να το βλέπουμε, υπάρχει και μέσα στην καθημερινή μας ζωή. Και σε αυτό το θαύμα πιστεύω. Αλλά χρειάζεται να έχεις πίστη, για να μπορέσεις να γίνεις κοινωνός ενός θαύματος».

Ελληνίδα συνθέτρια, γεννήθηκε στο μικρό ορεινό χωριό Τείχιο της Φωκίδας στις 25 Νοεμβρίου 1939. Σπούδασε στο Παρίσι εθνομουσικολογία, διεύθυνση ορχήστρας, ενορχήστρωση, ενώ ήδη είχε αρχίσει να γράφει δική της μουσική. Εκεί έκανε παρέα με τη Μαρία Φαραντούρη. Το 1972 μελοποιεί μια σειρά ποιημάτων του Κ.Χ. Μύρη, με αποτέλεσμα την κυκλοφορία του δίσκου “Μεγάλη αγρυπνία”. Ο δίσκος αυτός ήταν και ο μοναδικός δίσκος της Καραΐνδρου που περιείχε αποκλειστικά τραγούδια.

Αφού επέστρεψε στην Ελλάδα, από το ’75 ως το ’82 υπήρξε στέλεχος του τρίτου προγράμματος της ΕΡΤ, κοντά στον Μάνο Χατζιδάκι, με τον οποίο είχε γνωριστεί και δεθεί από τα χρόνια του Παρισιού.

Εξειδικεύτηκε στην κινηματογραφική και θεατρική μουσική, ξεκινώντας με δύο ταινίες του Χριστόφορου Χριστοφή, τη “Περιπλάνηση” και τη “Ρόζα” (για την οποία η Καραΐνδρου πήρε το πρώτο της βραβείο μουσικής στο Φεστιβάλ Θεσ/νίκης).

Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το ’82, γνώρισε τον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο ο οποίος της ζήτησε να συνεργαστούν. Καρπός της συνεργασίας τους, το “Ταξίδι στα Κύθηρα”, ενώ τα επόμενα χρόνια, συνεργάστηκε και με άλλους σκηνοθέτες, όπως την Τόνια Μαρκετάκη, τον Jules Dassin, τον Chris Markre, την Margarethe von Trotta, τον Δημ.Μαυρίκιο, τον Τάκη Κανελλόπουλο, τον Λευτέρη Ξανθόπουλο

Οι δίσκοι της κυκλοφορούν σε όλο τον κόσμο με όλο και μεγαλύτερη απήχηση, ενώ τα τελευταία χρόνια ο δημιουργός της εταιρίας ECM Μάνφρεντ Άιχερ, έχει αναλάβει την παραγωγή και διανομή της μουσικής της.

Εκτός από τη σύνθεση πραγματοποιεί ζωντανές εμφανίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό έγινε στο Ηρώδειο (1988), στην Επίδαυρο (1993) και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (1998)

Βραβεία

Η Καραΐνδρου έχει τιμηθεί με το βραβείο Φελίνι “καλύτερου συνθέτη της Ευρώπης”, όπως επίσης & με τέσσερα βραβεία μουσικής κινηματογράφου στην Ελλάδα, ενώ γνωστοί κριτικοί από όλο τον κόσμο έχουν εκφραστεί θετικότατα για το έργο της.

Δημοφιλής Μουσική για ταινίες (Soundtracks)

Το χρονικό μιας Κυριακής (του Τ. Κανελλόπουλου, 1975)

Πολεμόντα (ντοκυμανταίρ του Δ. Μαυρίκιου, 1975)

Η περιπλάνηση (του Χ. Χριστοφή, 1979)

Όμορφη πόλη (του Δ. Σοφιανόπουλου, 1979)

Ο λιποτάκτης (του Γ. Κόρα, 1988)

Σημάδια της νύχτας (του Π. Κοκκινόπουλου, 1989)

Αφρικάνα (της Μ. φον Τρόττα, 1990)

Σταύρος Λάντσιας 

“Αυτό που είναι πολύ ωραίο συναίσθημα και μου δίνει δύναμη είναι όταν αντιλαμβάνομαι ότι η μουσική μου έχει γίνει το soundtrack για κάποιες σημαντικές στιγμές άλλων ανθρώπων.”

Γεννήθηκε στην Kύπρο το 1966. Σπούδασε κλασσικό πιάνο και θεωρία μουσικής στο Eλληνικό Ωδείο Λευκωσίας. Tο 1986 μεταβαίνει στην Aμερική όπου παίρνει δίπλωμα ενορχήστρωσης (Bachellor Of Music Degree in Commercial Arranging) από το Berklee College of Music της Bοστόνης. Παρακολουθεί επίσης μαθήματα σύνθεσης μουσικής για κινηματογράφο.

Tο 1992 έρχεται στην Aθήνα όπου εργάζεται κυρίως σαν ενορχηστρωτής-πιανίστας στην Eλληνική δισκογραφία, τηλεόραση και θέατρο. O Σταύρος Λάντσιας χαίρει μεγάλης εκτίμησης σαν πιανίστας και έχει συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες της Eλλάδας όπως Διονύσης Σαββόπουλος, Eλλη Πασπαλλά, Aλκίνοος Iωαννίδης, Ορφέας Περίδης, Eλένη Καραϊνδρου, Nίκος Ξυδάκης, Xαρις Aλεξίου, Κώστας Τουρνάς, Γιώργος Nταλάρας, Χρήστος Θηβαίος, Γιάννης Χαρούλης και Ελένη Βιτάλη.

Βραβεία

Διακρίνεται “Count Basie Jazz Masters award for pianists 1989” και “Quincy Jones Jazz Masters award for arrangers 1990”.

Δραστηριοποίηση

Το 1998 κυκλοφορεί το ομώνυμο cd “Human Touch” και το 2005 το “Movin”.

Πρώτη προσωπική δισκογραφική δουλειά:”Επιστροφή” (1999) [Σε δύο συνθέσεις φιλοξενείται ο διακεκριμένος μουσικό Haig Yazdjian στο ούτι και φωνή.]

Aκολουθεί η συνεργασία με την Έλλη Πασπαλά και τον David Lynch στην δημιουργία του “Trio” (2000).

Δεύτερη προσωπική του δουλειά: “Το Ταξίδι μιας Νότας” (2002). [Στην ενορχήστρωση περιλαμβάνεται και 20μελής ορχήστρα εγχόρδων. Φιλοξενούνται οι David Lynch, Έλλη Πασπαλλά και ο κιθαρίστας Γιάννης Σπάθας.]

To 2006-2007 συνεργάζεται με τον Διονύση Σαββόπουλο και τον Γιώτη Κιουρτσόγλου. Μαζί δημιουργούν τον “Πυρήνα” μια μουσική παράσταση που εντυπωσίασε.

Πρόσφατο συνθετικό εργο “Ημερολόγιο Ονείρων”. Παρουσιάστηκε το 2006 στη Πάτρα με διευθυντή ορχήστρας τον Αλέξανδρο Μυράτ στα πλαίσια της “Πάτρα- πολιτιστική πρωτεύουσα 2006”. Το 2011 ολοκληρώθηκε στο Los Angeles η ηχογράφηση των πιο πρόσφατων του συνθέσεων με την συμμετοχή των Peter Erskine στα τύμπανα και Lars Danielsson στο κοντραμπάσο. To “Ημερολόγιο Ονείρων” κυκλοφόρησε απο την ARGOMUSIC το Δεκέμβρη του 2011.